اِرمیا 48:37 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³⁷ و هر سر بی‌مو گشته و هر ریش تراشیده شده است و همه دستها خراشیده و بر هر کمر پلاس است.

هزارۀ نو

³⁷ سرها همه تراشیده است، و ریشها همه زده؛ دستها همه خراشیده است، و گِرد هر کمری پلاسی پیچیده.

Persian Old Version

³⁷ و هر سر بیمو گشته وهر ریش تراشیده شده است و همه دستهاخراشیده و بر هر کمر پلاس است.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³⁷ از غم و غصه، موی سر و ریش خود را می‌کنند و دستشان را می‌خراشند و لباس عزا می‌پوشند.

مژده برای عصر جدید

³⁷ آنها همه موهای سرشان و ریش‌های خود را تراشیده‌اند. همهٔ آنها دستهای خود را با تیغ مجروح کرده‌اند و با پلاس خود را پوشانده‌اند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³⁷ آن‌ها همه موهای سرشان و ریش‌های خود را تراشیده‌اند. همۀ آن‌ها دست‌های خود را با تیغ مجروح کرده‌اند و با پلاس خود را پوشانده‌اند.

اِرمیا 48:37 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 37:29

و رِئوبین چون به ‌سر چاه برگشت و دید که یوسف در چاه نیست، لباس خود را چاک زد

پیدایش 37:34

و یعقوب لباس خود را پاره کرده، پلاس در بر کرد و روزهای بسیار برای پسر خود ماتم گرفت.

۱پادشاهان 18:28

و ایشان به صدای بلند می‌خواندند و مطابق عادت خود، خویشتن را به تیغها و نیزه‌ها مجروح می‌ساختند، به حدی که خون بر ایشان جاری می‌شد.

۱پادشاهان 21:27

و چون اَخاب این سخنان را شنید، لباس خود را چاک زده، پلاس در بر کرد و روزه گرفته، بر پلاس خوابید و ماتم‌زده راه می‌رفت.

۲پادشاهان 6:30

و چون پادشاه سخن زن را شنید، لباس خود را بدرید و او بر حصار می‌گذشت و قوم دیدند که اینک در زیر لباس خود پلاس در بر داشت.

۱تواریخ 19:4

پس حانون خادمان داوود را گرفته، ريش ايشان را تراشيد و لباسهای ايشان را از ميان تا جای نشیمنگاه دريده، ايشان را رها کرد.

اِشعیا 20:2

در آن وقت خداوند به واسطه اِشعیا پسر آموص صحبت نموده، گفت: «برو و پلاس را از کمر خود بگشا و نعلین را از پای خود بیرون کن.» و او چنین کرده، عریان و پا برهنه راه می‌رفت.

اِشعیا 3:24

و واقع می‌شود که به عوض عطرها عفونت خواهد شد و به عوض کمربند، ریسمان و به عوض مویهای بافته، کچلی و به عوض ردای نفیس، دامن پلاس و به عوض زیبایی، سوختگی خواهد بود.

اِشعیا 37:1

و واقع شد که چون حِزِقیای پادشاه این را شنید، لباس خود را چاک زده و پلاس پوشیده، به خانه خداوند داخل شد.

اِرمیا 16:6

هم بزرگ و هم کوچک در این سرزمین خواهند مرد و دفن نخواهند شد. و برای ایشان ماتم نخواهند گرفت و خویشتن را مجروح نخواهند ساخت و موی خود را نخواهند تراشید.

اِرمیا 41:5

هشتاد نفر با ریش تراشیده و گریبان دریده و بدن خراشیده، هدایا و بخور با خود آورده، از شکیم و شیلوه و سامره آمدند تا به خانه خداوند ببرند.

اِرمیا 47:5

اهل غَزه بُریده‌ مو گشته‌اند، و اشقلون و بقیه وادی ایشان هلاک شده است. تا به کی بدن خود را خواهی خراشید؟

اِرمیا 49:3

‌ای حِشبون، شیون کن، زیرا که عای خراب شده است. ای دهات رَبّه فریاد برآورید، و پلاس پوشیده، ماتم گیرید و بر دیوارها به این سو و آن سو بدوید. زیرا که مِلکوم با کاهنان و سروران خود با هم به اسیری می‌روند.

حزقیال 27:31

برای تو موی خود را کنده، پلاس می‌پوشند و با مرارت جان و نوحه تلخ برای تو گریه می‌کنند.

حزقیال 29:18

«ای پسر انسان، نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل از لشکر خود به ضد صور خدمت بزرگی گرفت که سرهای همه بی‌مو گردید و پوست از شانه‌های همه کنده شد. لیکن از صور به جهت خدمتی که به ضد آن نموده بود، خودش و لشکرش هیچ سودی نبردند.

حزقیال 7:18

پلاس در برمی‌کنند و وحشت ایشان را می‌پوشاند و بر همه چهره‌ها،، خجلت و بر تمامی سرها کچلی می‌باشد.

لاویان 19:28

بدن خود را به جهت مرده مجروح مسازید، و هیچ نشان بر خود داغ مکنید. من یهوه هستم.

عاموس نبی 8:10

و عیدهای شما را به ماتم و همه سرودهای شما را به مرثیه‌ها تبدیل خواهم ساخت. و بر هر کمر، پلاس و بر هر سر، کچلی خواهم آورد و آن را مثل ماتم برای پسری یگانه و آخرش را مانند روز تلخی خواهم گردانید.»

میکاه 1:16

خویشتن را برای فرزندان نازنین خود بی‌مو ساز موی خود را بتراش. کچلی سر خود را مثل کرکس گردان، زیرا که ایشان از نزد تو به اسیری رفته‌اند.

مَرقُس 5:5

و پیوسته شب و روز در کوه‌ها و میان قبرها فریاد می‌زد و خود را به سنگها مجروح می‌ساخت.

مکاشفه 11:3

و به دو شاهد خود خواهم داد که پلاس در بر کرده، مدّت هزار و دویست و شصت روز نبوّت نمایند.»