Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




اِرمیا 44:22 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

22 چنانکه خداوند به خاطر شرارت کارهای شما و کارهای زشتی که به عمل آورده بودید، دیگر نتوانست تحمل نماید. بنابراین سرزمین شما، چنانکه امروز می‌بینید، ویران، و دچار دهشت و لعنت گردیده و متروک شده است.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

22 خداوند دیگر نمی‌توانست شرارت شما و اعمال کراهت‌آوری را که به جا آورده بودید، تاب آورد. از این روست که سرزمینتان، چنانکه امروز می‌بینید، ویران گشته و دچار وحشت و لعنت گردیده و خالی از سکنه شده است.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

22 چنانکه خداوند بهسبب شرارت اعمال شما و رجاساتی که بعمل آورده بودید، دیگر نتوانست تحمل نماید. لهذا زمین شما ویران و مورد دهشت و لعنت و غیرمسکون گردیده، چنانکه امروز شده است.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

22 ولی چون دیگر نمی‌توانست بیش از این کارهای زشت شما را تحمل کند، سرزمینتان را ویران و ملعون کرد، به طوری که تا به امروز خالی از سکنه مانده است.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

22 همین امروز سرزمین شما ویران شده و دیگر کسی در آن زندگی نمی‌کند. منظرهٔ وحشتناکی است. مردم اسم آن را به عنوان نفرین و لعنت به کار می‌برند. چون خداوند نمی‌توانست بیش از این ظلم و شرارت شما را تحمّل کند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

22 همین امروز سرزمین شما ویران شده و دیگر کسی در آن زندگی نمی‌کند. منظرۀ وحشتناکی است. مردم نام آن‌ را مثل لعن و نفرین به کار می‌برند، چون خداوند نمی‌توانست بیش از این ظلم و شرارت شما را تحمّل کند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




اِرمیا 44:22
40 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

زیرا که ما این مکان را نابود خواهیم ساخت، چونکه فریاد شدید ایشان به حضور خداوند رسیده و خداوند ما را فرستاده است تا آن را نابود کنیم.»


و خداوند گفت: «روح من در انسان دائم نخواهد ماند، زیرا که او بشر است. روزهای او صد و بیست سال خواهد بود.»


و قوانین او و عهدی که با پدران ایشان بسته، و شهادات را که به ایشان داده بود، ترک نمودند، و پیروی چیزهای باطل نموده، باطل گردیدند و قومهایی را که به اطراف ایشان بودند و خداوند، ایشان را درباره آنها امر فرموده بود که مثل آنها عمل منمایند، پیروی کردند.


بنابراین، خداوند، یهوه صِبایوت، قدیر اسرائیل می‌گوید: به یقین از خصمان خود استراحت خواهم یافت و از دشمنان خویش انتقام خواهم کشید.


نی معطر را به جهت من به نقره نخریدی و به پیه قربانی‌های خویش مرا خشنود نساختی. بلکه به گناهان خود بر من باری سنگین نهادی و به خطایای خویش مرا خسته کردی.


اِشعیا گفت: «ای خاندان داوود، بشنوید! آیا شما را کافی نیست که مردمان را به ستوه آورده‌اید، که می‌خواهید خدای مرا نیز به ستوه آورید؟


خداوند می‌گوید: چونکه تو مرا ترک کرده، به عقب برگشتی، من نیز دست خود را بر تو دراز کرده، تو را هلاک ساختم، زیرا که از گذشت کردن خسته شدم.


تا سرزمین خود را مایه وحشت و ریشخند ابدی بگردانند، به حدی که هر ‌که از آن گذر کند، متحیر شده، سر خود را خواهد جنبانید.


‌ای خاندان داوود خداوند چنین می‌فرماید: بامدادان به انصاف داوری نمایید و مظلومان را از دست ظالمان برهانید، مبادا شدت خشم من به خاطر بدی کارهای شما مثل آتش صادر گردد و مشتعل شده، خاموش کننده‌ای نباشد.“»


بنابراین، یهوه خدای اسرائیل درباره شبانانی که قوم مرا می‌چرانند، چنین می‌گوید: «شما گله مرا پراکنده ساخته و رانده‌اید و به آنها توجه ننموده‌اید. پس خداوند می‌گوید: اینک من مجازات بدی کارهای شما را بر شما خواهم رسانید.


و ایشان را در تمامی ممالک سرزمین مایه تشویش و بلا و در تمامی مکانهایی که ایشان را رانده‌ام، عار و ضرب‌المثل و مسخره و لعنت خواهم ساخت.


و تمامی این سرزمین خراب و ویران خواهد شد و این قوم‌ها هفتاد سال پادشاه بابل را بندگی خواهند نمود.“


یعنی به اورشلیم و شهرهای یهودا و پادشاهانش و سرورانش تا آنها را به ویرانه‌ای تبدیل و مایه دهشت و ریشخند و لعنت گردانم، چنانکه امروز شده است.


مثل شیر بیشه خود را ترک کرده است، زیرا که سرزمین ایشان به خاطر خشم هلاک کننده و به خاطر شدت غضبش ویران شده است.»


آنگاه این خانه را مثل شیلوه خواهم ساخت و این شهر را برای تمامی قومهای زمین لعنت خواهم گردانید.“»


و ایشان را به شمشیر و قحط و طاعون تعقیب خواهم نمود و در میان تمامی ممالک جهان پریشان خواهم ساخت تا برای همه قومهایی که ایشان را در میان آنها رانده‌ام، لعنت و دهشت و مسخره و ننگ باشند.


چونکه خداوند می‌گوید: کلام مرا که به واسطه خادمان خود انبیا نزد ایشان فرستادم، نشنیدند با آنکه پی در پی آن را فرستادم، اما خداوند می‌گوید که شما نشنیدید.“


تمامی دوستانت تو را فراموش کرده، درباره تو احوالپرسی نمی‌نمایند، زیرا که تو را به صدمه دشمن و به تنبیه بیرحمی به خاطر زیادی عصیانت و فزونی گناهانت، مبتلا ساخته‌ام.


اینک خداوند می‌گوید من امر می‌فرمایم و ایشان را به این شهر باز خواهم آورد. و با آن جنگ کرده، آن را خواهند گرفت و به آتش خواهند سوزانید و شهرهای یهودا را ویران و متروک خواهم ساخت.»


‌ای مردان یهودا، و ساکنان اورشلیم، خود را برای خداوند ختنه سازید، و غُلفه دلهای خود را دور کنید، مبادا شدت خشم من به خاطر بدی کارهای شما مثل آتش صادر شده، بسوزاند و کسی آن را خاموش نتواند کرد.


زیرا که یهوه صِبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: همان‌گو‌نه که خشم و غضب من بر ساکنان اورشلیم ریخته شد، غضب من به بر شما نیز به محض ورودتان به مصر بر شما ریخته خواهد شد و شما مورد نفرین و دهشت و لعنت و تمسخر خواهید شد و این مکان را دیگر نخواهید دید.»


و باقیماندگان یهودا را که رفتن به مصر و ساکن شدن در آنجا را مصمم بودند، خواهم گرفت تا تمامی ایشان در سرزمین مصر هلاک شوند. و ایشان به شمشیر و قحطی خواهند افتاد و از کوچک و بزرگ به شمشیر و قحطی از بین رفته، خواهند مرد و به نفرین و دهشت و لعنت و تمسخر دچار خواهند گردید.


«یهوه صِبایوت خدای اسرائیل چنین می‌فرماید: شما تمامی بلایی را که من بر اورشلیم و تمامی شهرهای یهودا وارد آوردم، دیدید که اینک امروز خراب شده است و ساکنی در آنها نیست.


بنابراین خشم و غضب من ریخت و بر شهرهای یهودا و کوچه‌های اورشلیم شعله‌ور گردید که آنها مثل امروز خراب و ویران گردیده است.


بالها به موآب بدهید تا پرواز نموده، بگریزد و شهرهایش خراب و متروک خواهد شد.


خداوند می‌گوید: آیا به خاطر این کارها مجازات نخواهم رسانید؟ آیا جان من از چنین قومی انتقام نخواهد کشید؟


و قومها خواهند دانست که خاندان اسرائیل به خاطر گناه خودشان به اسارت رفتند. زیرا چون به من خیانت ورزیدند، من روی خود را از ایشان پوشانیدم و ایشان را به ‌دست دشمنان ایشان تسلیم نمودم که تمامی ایشان به شمشیر افتادند.


پس چون غضب من به پایان رسیده باشد و شدت خشم خود را بر ایشان ریخته باشم، آنگاه خرسند خواهم شد. و چون شدت خشم خود را بر ایشان به پایان رسانده باشم، آنگاه خواهند دانست که من یهوه این را در غیرت خویش گفته‌ام.


و تمامی اسرائیل از شریعت تو تجاوز نموده و رویگردان شده، به صدای تو گوش نگرفته‌اند، از این رو لعنت و سوگندی که در تورات موسی خادم خدا نوشته شده است، بر ما نازل گردیده، چونکه به او گناه ورزیده‌ایم.


و او کلام خود را که به ضد ما و به ضد داوران ما که بر ما داوری می‌نمودند، گفته بود، برقرار کرده و بلای بزرگی بر ما وارد آورده است، زیرا که زیر تمامی آسمان چیزی همانند آنکه بر اورشلیم واقع شده، روی نداده است.


اینک من بر شما فشار خواهم آورد، چنانکه ارابه‌ای که از بافه‌ها پر باشد، زیر فشار است.


شما خداوند را به سخنان خود خسته نموده‌اید و می‌گویید: «چگونه او را خسته نموده‌ایم؟» از اینکه گفته‌اید «همه بدکاران به نظر خداوند پسندیده می‌باشند و او از ایشان مسرور است.» یا اینکه «خدایی که داوری کند، کجا است؟»


و اگر خدا چون اراده نمود که غضب خود را آشکار سازد و قدرت خویش را بشناساند، ظروف غضب را که برای هلاکت آماده ‌شده بود، به حلم بسیار متحمّل گردید،


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ