اِرمیا 44:17 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁷ بلکه به هر چیزی که نذر کرده‌ایم، به یقین عمل خواهیم نمود و برای ملکه آسمان بخور‌ سوزانیده، هدیه ریختنی به جهت او خواهیم ریخت، همان‌گونه که خود ما و پدران ما و پادشاهان و سروران ما در شهرهای یهودا و کوچه‌های اورشلیم می‌کردیم. زیرا که در آن زمان از نان سیر بودیم و سعادتمند، و بلا را نمی‌دیدیم.

هزارۀ نو

¹⁷ بلکه هرآنچه را که نذر کرده‌ایم، به‌یقین به جا خواهیم آورد: برای ملکۀ آسمان بخور خواهیم سوزانید و به جهت او هدایای ریختنی خواهیم ریخت، چنانکه خود و پدران و پادشاهان و صاحبمنصبان ما در شهرهای یهودا و کوچه‌های اورشلیم می‌کردیم. زیرا در آن زمان خوراک کافی داشتیم و سعادتمند بودیم، و بلا نمی‌دیدیم.

Persian Old Version

¹⁷ بلکه بهر چیزی که از دهان ماصادر شود البته عمل خواهیم نمود و برای ملکه آسمان بخورسوزانیده، هدیه ریختنی به جهت او خواهیم ریخت چنانکه خود ما و پدران ما وپادشاهان و سروران ما در شهرهای یهودا وکوچه های اورشلیم میکردیم. زیرا که در آن زمان از نان سیر شده، سعادتمند میبودیم و بلا رانمی دیدیم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁷ ما هر چه دوست داشته باشیم، خواهیم کرد. برای ملکهٔ آسمان بخور خواهیم سوزاند و برایش قربانی خواهیم کرد، همان‌گونه که خود و اجدادمان، پادشاهان و بزرگانمان، قبلاً در شهرهای یهودا و در کوچه‌های اورشلیم این کار را انجام می‌دادیم. در آن زمان خوراک به اندازه کافی داشتیم، خوشبخت بودیم و دچار هیچ بلایی نمی‌شدیم!

مژده برای عصر جدید

¹⁷ ما به انجام همان کارهایی که گفتیم ادامه خواهیم داد. ما برای الههٔ خودمان -‌ملکهٔ آسمان- قربانی خواهیم گذرانید و هدیهٔ شراب بر قدمش خواهیم ریخت، یعنی همان کاری را می‌کنیم که اجداد ما، پادشاهان و رهبران ما در شهرهای یهودا و کوچه‌های اورشلیم می‌کردند. در آن موقع ما غذای فراوان داشتیم، در رفاه زندگی می‌کردیم و زحمتی نداشتیم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁷ ما به انجام همان کارهایی که گفتیم ادامه خواهیم داد. ما برای الهۀ خودمان، ملکۀ آسمان، قربانی تقدیم خواهیم کرد و هدیۀ شراب بر قدمش خواهیم ریخت، یعنی همان کاری را می‌کنیم که اجداد، پادشاهان و رهبران ما در شهرهای یهودا و کوچه‌های اورشلیم می‌کردند. در آن موقع ما غذای فراوان داشتیم، در رفاه زندگی می‌کردیم و زحمتی نداشتیم.

اِرمیا 44:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 17:16

و تمامی اوامر یهوه خدای خود را ترک کرده، بتهای ریخته شده، یعنی دو گوساله برای خود ساختند و اَشیره را ساخته، در مقابل آفتاب و ماه و ستارگان سجده کردند و بَعَل را عبادت نمودند.

۲پادشاهان 22:17

چونکه مرا ترک کرده، برای خدایان دیگر بخور‌ سوزانیدند تا به تمامی کارهای دستهای خود، خشم مرا برافروزند. پس غضب من بر این مکان مشتعل شده، خاموش نخواهد شد.

۲تواریخ 28:23

زیرا که برای خدایان دمشق که او را شکست داده بودند، قربانی گذرانید و گفت: «چونکه خدایان پادشاهان اَرام، ایشان را پیروزی داده‌اند، پس من برای آنها قربانی خواهم گذرانید تا مرا یاری نمایند.» اما آنها سبب هلاکت او و تمامی اسرائیل شدند.

نِحِمیا 9:34

و پادشاهان و سروران و کاهنان و پدران ما به شریعت تو عمل ننمودند و به اوامر و شهادات تو که به ایشان امر فرمودی، گوش ندادند.

مزامیر 106:6

با پدران خود گناه نموده‌ایم و عصیان ورزیده، شرارت کرده‌ایم.

مزامیر 12:4

که می‌گویند: «به زبان خویش غالب می‌آییم. لبهای ما با ما است. کیست که بر ما خداوند باشد؟»

خروج 16:3

و قوم اسرائیل به ایشان گفتند: «کاش که در سرزمين مصر به ‌دست خداوند مرده بوديم، وقتی که نزد ديگهای گوشت می‌نشستيم و نان را سير می‌خورديم، زيرا که ما را به این صحرا بيرون آورديد، تا تمامی اين جماعت را به گرسنگی بکشيد.»

اِشعیا 48:5

بنابراین تو را از قدیم آگاه ساختم و قبل از وقوع تو را اعلام نمودم، مبادا بگویی که: ”بت من آنها را به جا آورده، و بت تراشیده و تمثال ریخته شده من آنها را امر فرموده است.“

اِرمیا 1:16

و بر ایشان داوری‌های خود را درباره همه شرارتشان جاری خواهم ساخت، چونکه مرا ترک کردند و برای خدایان غیر بخور‌ سوزانیدند و کارهای دستهای خود را سجده نمودند.

اِرمیا 11:12

و شهرهای یهودا و ساکنان اورشلیم رفته، نزد خدایانی که برای آنها بخور می‌سوزانیدند، فریاد خواهند کرد، اما آنها در وقت مصیبت ایشان هرگز ایشان را نجات نخواهند داد.

اِرمیا 18:15

زیرا که قوم من مرا فراموش کرده برای خدایان دروغین بخور می‌سوزانند. آنها، ایشان را از راههایشان، یعنی از راههای قدیم برمی‌گردانند تا در کوره‌راهها، به راههایی که ساخته نشده است، بروند.

اِرمیا 19:13

و خانه‌های اورشلیم و خانه‌های پادشاهان یهودا مثل مکان توفِت نجس خواهد شد، یعنی همه خانه‌هایی که بر بامهای آنها بخور برای تمامی لشکر آسمان سوزانیدند و هدایای ریختنی برای خدایان غیر تقدیم نمودند.»

اِرمیا 44:21

«آیا خداوند بخوری را که شما و پدران شما و پادشاهان و سروران شما و اهل سرزمین در شهرهای یهودا و کوچه‌های اورشلیم سوزانیدند، به یاد نیاورده و آیا به‌ خاطر او خطور نکرده است؟

اِرمیا 44:25

یهوه صِبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: شما و زنان شما، هم با دهان خود صحبت می‌نمایید و هم با دستهای خود به جا می‌آورید. و می‌گویید: ”نذرهایی را که کردیم، به یقین وفا خواهیم نمود و بخور برای ملکه آسمان خواهیم سوزانید و هدایای ریختنی برای او خواهیم ریخت.“ پس نذرهای خود را به جا خواهید آورد! نذرهای خود را وفا خواهید نمود.

اِرمیا 44:9

آیا شرارت پدران خود و شرارت پادشاهان یهودا و شرارت زنان ایشان و شرارت خود و شرارت زنان خویش را که در سرزمین یهودا و کوچه‌های اورشلیم به عمل آوردید، فراموش کرده‌اید؟

اِرمیا 7:17

آیا آنچه را که ایشان در شهرهای یهودا و کوچه‌های اورشلیم می‌کنند، نمی‌بینی؟

اِرمیا 7:18

پسران، هیزم جمع می‌کنند و پدران، آتش می‌افروزند و زنان، خمیر می‌گیرند تا قرصهای نان برای ملکه آسمان بپزند و هدایای ریختنی برای خدایان غیر ریخته، مرا خشمگین نمایند.

حزقیال 20:32

آنچه به‌ خاطر شما خطور می‌کند، هرگز واقع نخواهد شد، آنگاه که می‌گویید: ”مثل قومها و مانند طوایف دیگر مملکتها خواهیم شد و بتهای چوبین و سنگی را عبادت خواهیم نمود.“

حزقیال 20:8

اما ایشان از من عاصی شده، نخواستند که به من گوش دهند. و هر کس از ایشان چیزهای زشتی را که به آن چشم دوخته بود، از خود دور نکرد و بتهای مصر را ترک ننمود. آنگاه گفتم که خشم خود را بر ایشان خواهم ریخت و غضب خویش را در میان سرزمین مصر بر ایشان جاری خواهم کرد.

حزقیال 23:41

و بر تخت پرشکوهی که سفره پیش آن آماده بود نشسته، بخور و روغن مرا بر آن نهادی.

حزقیال 8:16

پس مرا به صحن اندرونی خانه خداوند آورد. و اینک نزد دروازه معبد خداوند، در میان ایوان و قربانگاه حدود بیست و پنج مرد بودند که پشتهای خود را به سوی معبد خداوند و رویهای خویش را به سوی مشرق داشتند و آفتاب را به طرف مشرق سجده می‌نمودند.

حَبَقوق 1:16

پس برای دام خود قربانی تقدیم می‌کند، و برای تور خویش بخور می‌سوزاند. چونکه نصیب او از آنها فربه می‌شود و خوراک وی لذیذ می‌‌گردد.

اعداد 30:12

و اما اگر شوهرش در روزی که بشنود، آنها را باطل سازد. پس هر‌ چه از لبهايش در آمده باشد درباره نذرهايش يا تکاليف خود، برقرار نخواهد ماند. چونکه شوهرش آن را باطل نموده است، خداوند او را خواهد آمرزيد.

اعداد 30:2

چون شخصی برای خداوند نذر کند، يا قسم خورد تا جان خود را به تکليفی الزام نمايد، پس نباید قول خود را بشکند، بلکه مطابق هر ‌آنچه از دهانش برآمد، عمل نمايد.

مَرقُس 6:26

پادشاه به شدّت محزون گشت، لیکن هم به جهت سوگند و هم به خاطر اهل مجلس نخواست از قولی که داده بود، برگردد.

تثنیه 23:23

آنچه را که از دهانت بيرون آيد، هوشيار باش که به جا آوری، موافق آنچه برای يهوه خدايت از اراده خود نذر کرده‌ای و به زبان خود گفته‌اي.

فلیپیان 3:19

که سرانجام ایشان هلاکت است و خدای ایشان شکم ایشان و فخر ایشان در ننگ ایشان، و چیزهای دنیوی را اندیشه می‌کنند.

۱پطرس 1:18

زیرا می‌دانید که خریده شده‌اید از کردار باطلی که از پدران خود یافته‌اید نه به چیزهای فانی مثل نقره و طلا،

داوران 11:36

دختر به او گفت: «ای پدر من دهان خود را نزد خداوند باز کردی، پس با من چنانکه از دهانت بيرون آمد، عمل نما، چونکه خداوند انتقام تو را از دشمنانت عَمّونیان گرفته است.»