اِرمیا 36:7 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁷ شاید که به حضور خداوند التماس نمایند و هر کدام از ایشان از راه بد خود بازگشت کنند. زیرا که خشم و غضبی که خداوند درباره این قوم فرموده است، بزرگ می‌باشد.»

هزارۀ نو

⁷ شاید که به درگاه خداوند التماس کنند و هر کدام از ایشان از راه بد خود بازگردند؛ زیرا خشم و غضبی که خداوند بر ضد این قوم اعلام کرده، عظیم است.»

Persian Old Version

⁷ شاید که به حضورخداوند استغاثه نمایند و هر کدام از ایشان از راه بد خود بازگشت کنند زیرا که خشم و غضبی که خداوند درباره این قوم فرموده است عظیم میباشد.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁷ شاید از راههای بد خود بازگردند و پیش از آنکه دیر شود، از خداوند طلب بخشش کنند، زیرا بلایی که خداوند علیه این قوم اعلام فرموده، بسیار سخت است.»

مژده برای عصر جدید

⁷ شاید آنها به حضور خداوند دعا کنند و از راههای شرارت‌آمیز خود بازگردند، وگرنه گرفتار خشم و غضب شدید خداوند خواهند شد.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁷ شاید آن‌ها به حضور خداوند دعا کنند و از راه‌های شرارت‌آمیز خود بازگردند، زیرا خشم و غضبی که خداوند بر ضد این قوم اعلام کرده، عظیم است.»

اِرمیا 36:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 22:13

«بروید و از خداوند برای من و برای قوم و برای تمامی یهودا درباره سخنانی که در این کتاب یافت می‌شود، درخواست نمایید. زیرا غضب خداوند که بر ما افروخته شده است، بزرگ می‌باشد، از این جهت که پدران ما به سخنان این کتاب گوش ندادند تا مطابق هر آنچه درباره ما نوشته شده است، عمل نمایند.»

۲پادشاهان 22:17

چونکه مرا ترک کرده، برای خدایان دیگر بخور‌ سوزانیدند تا به تمامی کارهای دستهای خود، خشم مرا برافروزند. پس غضب من بر این مکان مشتعل شده، خاموش نخواهد شد.

۲تواریخ 34:21

«بروید و از خداوند برای من و برای بقیه اسرائیل و یهودا درباره سخنانی که در این کتاب یافت می‌شود، درخواست نمایید، زیرا غضب خداوند که بر ما ریخته شده است، بزرگ می‌باشد. چونکه پدران ما کلام خداوند را نگاه نداشتند و به هر ‌آنچه در این کتاب نوشته شده است، عمل ننمودند.»

اِرمیا 1:3

و در روزهای یِهویاقیم، پسر یوشیا، پادشاه یهودا، تا آخر سال یازدهم صِدقیا، پسر یوشیا، پادشاه یهودا، نازل می‌شد، تا زمانی که اورشلیم در ماه پنجم به اسیری برده شد.

اِرمیا 16:10

هنگامی که همه این سخنان را به این قوم بیان کنی و ایشان از تو بپرسند که ”خداوند از چه سبب تمامی این بلای بزرگ را به ضد ما گفته است و عصیان و گناهی که به یهوه خدای خود ورزیده‌ایم، چیست؟“

اِرمیا 19:15

«یهوه صِبایوت، خدای اسرائیل، چنین می‌گوید: اینک من بر این شهر و بر همه روستاهایش، تمامی بلایا را که درباره‌اش گفته‌ام، وارد خواهم آورد، زیرا که گردن خود را سخت گردانیده، کلام مرا نشنیدند.»

اِرمیا 21:5

و من به ‌دست دراز و بازوی قوی و به شدت غضب و خشمی بزرگ با شما جنگ خواهم نمود.

اِرمیا 25:5

آنها گفتند: ”هر یک از شما از راه بد خود و کارهای شریر خویش بازگشت نمایید و در سرزمینی که خداوند به شما و به پدران شما از ازل تا به ابد بخشیده است، ساکن باشید.

اِرمیا 26:3

شاید بشنوند و هر کس از راه بد خویش برگردد تا از بلایی که من قصد نموده‌ام که به خاطر کارهای بد ایشان به ایشان برسانم، پشیمان گردم.

اِرمیا 36:3

شاید که خاندان یهودا تمامی بلا را که من می‌خواهم بر ایشان وارد بیاورم، گوش بگیرند و هر کدام از ایشان از راه بد خود بازگشت نمایند و من عصیان و گناهان ایشان را بیامرزم.»

اِرمیا 37:20

پس الان ‌ای آقایم پادشاه، بشنو: تمنا اینکه خواهش من نزد تو پذیرفته شود که مرا به خانه یوناتان کاتب پس نفرستی، مبادا در آنجا بمیرم.»

اِرمیا 4:4

‌ای مردان یهودا، و ساکنان اورشلیم، خود را برای خداوند ختنه سازید، و غُلفه دلهای خود را دور کنید، مبادا شدت خشم من به خاطر بدی کارهای شما مثل آتش صادر شده، بسوزاند و کسی آن را خاموش نتواند کرد.

اِرمیا 42:2

و به اِرمیای نبی گفتند: «تمنا اینکه التماس ما نزد تو پذیرفته شود و به جهت ما و به جهت تمامی این باقیماندگان نزد یهوه خدای خود دعا کنی، زیرا که ما از آن قوم بزرگ اندکی باقی‌ مانده‌ایم، چنانکه چشمانت می‌بیند.

سوگنامه 4:11

خداوند غضب خود را به اتمام رسانیده، شدت خشم خویش را ریخته است، و آتشی در صهیون افروخته که بنیاد آن را سوزانیده است.

حزقیال 12:3

اما تو، ‌ای پسر انسان، اسباب رفتن به تبعید را برای خود آماده ساز. و در مقابل چشمان ایشان در وقت روز کوچ کن و از مکان خود به مکان دیگر به حضور ایشان برو، شاید بفهمند. اگر چه خاندان عصیانگر می‌باشند.

حزقیال 13:13

بنابراین خداوند یهوه چنین می‌گوید: من آن را به باد شدید در غضب خود خواهم شکافت و باران سیل‌آسا در خشم من خواهد بارید و تگرگهای سخت برای نابود کردن آن در خشم من خواهد آمد.

حزقیال 20:33

زیرا خداوند یهوه می‌فرماید: به حیات خودم قسم، که به راستی با دست قوی و بازوی برافراشته و خشم ریخته شده بر شما سلطنت خواهم نمود.

حزقیال 22:20

چنانکه نقره و مس و آهن و سرب و روی را در میان کوره جمع کرده، آتش بر آنها می‌دمند تا گداخته شود، همچنان من شما را در غضب و شدت خشم خویش جمع کرده، در آن خواهم نهاد و شما را خواهم گداخت.

حزقیال 5:13

پس چون غضب من به پایان رسیده باشد و شدت خشم خود را بر ایشان ریخته باشم، آنگاه خرسند خواهم شد. و چون شدت خشم خود را بر ایشان به پایان رسانده باشم، آنگاه خواهند دانست که من یهوه این را در غیرت خویش گفته‌ام.

حزقیال 8:18

بنابراین من نیز در غضب، عمل خواهم نمود و چشم من شفقت نخواهد کرد و رحمت نخواهم فرمود و اگر چه به صدای بلند به گوش من فریاد برآورند، ایشان را قبول نخواهم نمود.»

دانیال 9:13

تمامی این بلا مطابق آنچه در تورات موسی نوشته شده، بر ما روی داده است. در ضمن نزد یهوه خدای خود درخواست ننمودیم تا از نااطاعتی خود بازگشت نموده، راستی تو را بفهمیم.

دانیال 9:18

‌ای خدایم، گوش خود را فراگیر و بشنو و چشمان خود را باز کن و به خرابیهای ما و شهری که اسم بر آن است، بنگر، زیرا که ما التماسهای خود را نه بر پایه عدالت خویش، بلکه بر پایه رحمتهای بزرگ تو به حضور تو می‌آوریم.

هوشع 5:15

من روانه شده، به مکان خود خواهم برگشت تا ایشان به عصیان خود اعتراف نموده، روی مرا بطلبند. در تنگی خود صبح زود مرا خواهند طلبید.

یوئیل 2:12

ولی الان خداوند می‌گوید: «با تمامی دل و با روزه و گریه و ماتم به سوی من بازگشت نمایید.

یوئیل 2:13

و دل خود را چاک کنید نه لباس خویش را و به یهوه خدای خود بازگشت نمایید، زیرا که او رئوف و رحیم است و دیرخشم و مملو از محبت و از بلا منصرف می‌شود.

یونس 3:8

انسان و حیوان پلاس پوشیده، نزد خدا به شدت التماس نمایند و هر کس از راه بد خود و از ظلمی که در دست او است، بازگشت نماید.

زَکریا 1:4

شما مثل پدران خود مباشید که انبیای گذشته ایشان را ندا کرده، گفتند ”یهوه صِبایوت چنین می‌گوید از راههای زشت خود و از کارهای بد خویش بازگشت نمایید.“ اما خداوند می‌گوید که ایشان نشنیدند و به من گوش ندادند.

تثنیه 31:16

و خداوند به موسی گفت: «اينک با پدران خود می‌خوابی و اين قوم برخاسته، در ‌پی خدايان بيگانه سرزمينی که ايشان به آنجا در ميان آنها می‌روند، زنا خواهند کرد و مرا ترک کرده، عهدی را که با ايشان بستم، خواهند شکست.

تثنیه 31:17

و در آن روز، خشم من بر ايشان مشتعل شده، ايشان را ترک خواهم نمود، و روی خود را از ايشان پنهان کرده، تلف خواهند شد، و بدي​ها و تنگی‌های بسيار به ايشان خواهد رسيد، به حدی که در آن روز خواهند گفت: ”آيا اين بدي​ها به ما نرسيد از اين جهت که خدای ما در ميان ما نيست؟“