اِرمیا 29:25 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²⁵ «یهوه صِبایوت خدای اسرائیل صحبت نموده، چنین می‌گوید: از آنجایی که تو نامه‌ها به اسم خود نزد تمامی قوم که در اورشلیم‌اند و نزد صِفَنیا پسر مَعَسیای کاهن و نزد تمامی کاهنان فرستاده، گفتی:

هزارۀ نو

²⁵ «خداوند لشکرها، خدای اسرائیل، چنین می‌گوید: تو به نام خود نامه‌ها برای همۀ مردمی که در اورشلیم‌اند و برای صَفَنیای کاهن پسر مَعَسیا و تمامِ دیگر کاهنان فرستاده و گفته‌ای،

Persian Old Version

²⁵ یهوه صبایوت خدای اسرائیل تکلم نموده، چنین میگوید: از آنجایی که تو رسایل به اسم خود نزد تمامی قوم که در اورشلیماند و نزدصفنیا ابن معسیا کاهن و نزد جمیع کاهنان فرستاده، گفتی:

اِرمیا 29:25 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 19:14

و حِزِقیا نامه را از دست ایلچیان گرفته، آن را خواند و حِزِقیا به خانه خداوند درآمده، آن را به حضور خداوند پهن کرد.

۲پادشاهان 19:9

و درباره تیرهاقا پادشاه حبش خبری شنیده بود که به جهت جنگ با تو بیرون آمده است. پس چون شنید، بار دیگر قاصدان نزد حِزِقیا فرستاده، گفت:

۲تواریخ 32:17

و نامه​ای نیز نوشته، یهوه خدای اسرائیل را اهانت نمود و به ضد او حرف زده، گفت: «چنانکه خدایان قومهای کشورها قوم خود را از دست من رهایی ندادند، همچنین خدای حِزِقیا قوم خویش را از دست من نخواهد رهانید.»

نِحِمیا 6:17

و در آن روزها نیز بسیاری از بزرگان یهودا نامه​ها نزد طوبیا می‌فرستادند و نامه​های طوبیا نزد ایشان می‌رسید،

نِحِمیا 6:19

آنها درباره خوبیهای او در حضور من نیز می‌گفتند و سخنان مرا به او می‌رسانیدند. و طوبیا نامه​ها می‌فرستاد تا مرا بترساند.

نِحِمیا 6:5

پس سَنبَلَط دفعه پنجم خادم خود را به همین طور نزد من فرستاد و نامه​ای گشوده در دستش بود،

اِرمیا 29:1

این است سخنان نامه‌ای که اِرمیای نبی از اورشلیم نزد بقیه مشایخ اسیران و کاهنان و انبیا و تمامی قومی که نِبوکَدنِصَر از اورشلیم به بابل به اسیری برده بود، فرستاد.

اِرمیا 29:29

صفنیای کاهن این نامه‌ را به گوش اِرمیای نبی خواند.

اِرمیا 37:3

صِدقیای پادشاه، یِهوکَل پسر شِلِمیا و صِفَنیا پسر مَعَسیای کاهن را نزد اِرمیای نبی فرستاد که بگویند: «نزد یهوه خدای ما به جهت ما دعا نما.»

اِرمیا 52:24

و رئیس جلادان، سِرایا رئیس کاهنان، و صِفَنیا کاهن دوم و سه نگهبان در را گرفت.

اعمال رسولان 9:2

و از او نامه‌ها خواست به سوی کنیسه‌هایی که در دمشق بود، تا اگر کسی را از اهل طریقت، خواه مرد و خواه زن، بیابد، ایشان را بند برنهاده، به اورشلیم بیاورد.