اِرمیا 2:31 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³¹ ‌ای شما که اهل این عصر می‌باشید، کلام خداوند را بفهمید! آیا من برای اسرائیل مثل بیابان یا زمین تاریکی غلیظ شده‌ام؟ پس قوم من چرا می‌گویند که ”سران خود شده‌ایم و بار دیگر نزد تو نخواهیم آمد.“

هزارۀ نو

³¹ «و حال شما، ای مردمان این عصر، به کلام خداوند توجه کنید: آیا من برای اسرائیل همچون بیابان یا زمینِ تاریکیِ غلیظ بوده‌ام؟ پس چرا قوم من می‌گویند: ”ما آزادیم، و دیگر نزد تو نمی‌آییم“؟

Persian Old Version

³¹ ای شما که اهل این عصر میباشید کلام خداوند را بفهمید! آیا من برای اسرائیل مثل بیابان یا زمین ظلمت غلیظشدهام؟ پس قوم من چرا میگویند که روسای خود شدهایم و بار دیگر نزد تو نخواهیم آمد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³¹ «ای قوم من، به کلام من گوش فرا دهید: آیا من در حق بنی‌اسرائیل بی‌انصافی کرده‌ام؟ آیا برای ایشان مانند یک زمین تاریک و پربلا بوده‌ام؟ پس چرا قوم من می‌گویند: سرانجام از دست خدا رها شدیم، دیگر نمی‌خواهیم با چنین خدایی سروکار داشته باشیم!

مژده برای عصر جدید

³¹ ای قوم اسرائیل به آنچه می‌گویم گوش دهید. آیا من برای شما، مثل بیابان یا مثل سرزمینی تاریک و خطرناک بودم؟ پس چرا می‌گویید هرچه دلتان خواست، همان را انجام خواهید داد و دیگر به حضور من برنمی‌گردید؟

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³¹ ای قوم اسرائیل به آنچه می‌گویم گوش بده. آیا من برای شما، مثل بیابان یا مثل سرزمینی تاریک و خطرناک بودم؟ پس چرا می‌گویید هرچه دلتان خواست، همان را انجام خواهید داد و دیگر به حضور من برنمی‌گردید؟

اِرمیا 2:31 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 11:22

فرعون او را گفت: «تو را نزد من چه چیز کم است که اینک می‌خواهی به ولایت خود بروی؟» گفت: «هیچ، فقط مرا مرخص نما.»

۲تواریخ 31:10

و عَزَریا رئیس کاهن که از خاندان صادوق بود او را جواب داد و گفت: «از وقتی که قوم به آوردن هدایا برای خانه خداوند شروع کردند، خوردیم و سیر شدیم و بسیاری باقی گذاشتیم، زیرا خداوند قوم خود را برکت داده است و آنچه باقیمانده است، این مقدار عظیم است.»

ایّوب 21:14

و به خدا می‌گویند: ”از ما دور شو زیرا که معرفت راه تو را نمی‌خواهیم.

مزامیر 10:4

شریر در غرور خود می‌گوید: «بازخواست نخواهد کرد.» همه فکرهای او این است که خدایی نیست.

مزامیر 12:4

که می‌گویند: «به زبان خویش غالب می‌آییم. لبهای ما با ما است. کیست که بر ما خداوند باشد؟»

امثال 30:9

مبادا سیر شده، تو را انکار نمایم و بگویم که: «خداوند کیست؟» و مبادا فقیر شده، دزدی نمایم و اسم خدای خود را به باطل برم.

اِشعیا 45:19

پنهانی و در جایی از زمین تاریک صحبت ننمودم. و به نسل یعقوب نگفتم که مرا بی جهت بطلبید. من یهوه به حقیقت سخن می‌گویم و چیزهای راست را اعلان می‌نمایم.

اِرمیا 2:20

زیرا از زمان قدیم یوغ تو را شکستم و بندهای تو را گسیختم و گفتی: ”خدمت نخواهم نمود!“ زیرا بر هر تپه بلند و زیر هر درخت سبز خوابیده، زنا کردی.

اِرمیا 2:25

پای خود را از برهنگی و گلوی خویش را از تشنگی باز دار. اما گفتی: ”نه، بی‌فایده است! زیرا که غریبان را دوست داشتم و از پی ایشان خواهم رفت.

اِرمیا 5:5

پس نزد بزرگان می‌روم و با ایشان صحبت خواهم نمود، زیرا که ایشان راه خداوند و احکام خدای خود را می‌دانند.» لیکن ایشان همه مثل هم یوغ را شکسته، و بندها را گسیخته‌اند.

اِرمیا 5:6

از این رو شیری از جنگل ایشان را خواهد کشت، و گرگ بیابان ایشان را تاراج خواهد کرد، و پلنگ بر شهرهای ایشان در کمین خواهد نشست و هر ‌که از آنها بیرون رود، دریده خواهد شد، زیرا که تقصیرهای ایشان بسیار و ارتدادهای ایشان بزرگ است.

حزقیال 14:5

تا خاندان اسرائیل را در افکار خودشان گرفتار سازم، چونکه تمامی ایشان به خاطر بتهای خویش از من منحرف شده‌اند.

هوشع 13:6

چون چریدند، سیر شدند و چون سیر شدند، دل ایشان مغرور گردید، و از این جهت مرا فراموش کردند.

عاموس نبی 1:1

سخنان عاموس که از شبانان تِقوعَ بود و آنها را در روزهای عُزّیا پادشاه یهودا و روزهای یِرُبعام پسر یوآش پادشاه اسرائیل در سال قبل از زلزله درباره اسرائیل دید.

میکاه 6:9

صدای خداوند به شهر ندا می‌دهد - حکمت، ترسیدن از اسم توست: «عصا و تعیین کننده آن را بشنوید.

۱قرنتیان 4:8

اکنون سیر شده و دولتمند گشته‌اید و بدون ما سلطنت می‌کنید؛ و کاش که سلطنت می‌کردید تا ما نیز با شما سلطنت می‌کردیم.

تثنیه 31:20

زيرا چون ايشان را به سرزمينی که برای پدران ايشان قسم خورده بودم که به شير و شهد جاری است، درآورده باشم، و چون ايشان خورده، و سير شده، و فربه گشته باشند، آنگاه ايشان به سوی خدايان غير برگشته، آنها را عبادت خواهند نمود، و مرا اهانت کرده، عهد مرا خواهند شکست.

تثنیه 32:15

ليکن يِشورون فربه شده، لگد زد. تو فربه و تنومند و چاق شده‌اي. پس خدايی را که او را آفريده بود، ترک کرد. و صخره نجات خود را حقير شمرد.

تثنیه 32:18

به صخره‌ای که تو را توليد نمود، اعتنا ننمودي. و خدای آفريننده خود را فراموش کردي.