اِرمیا 17:27 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²⁷ و اگر مرا نشنیده، روز سبّت را تقدیس ننمایید و در روز سبّت باری حمل کرده، از دروازه‌های اورشلیم داخل سازید، آنگاه در دروازه‌هایش آتشی خواهم افروخت که قصرهای اورشلیم را به آتش خواهد کشید و خاموش نخواهد شد.“»

هزارۀ نو

²⁷ اما اگر مرا نشنوید و روز شَبّات را مقدس ندارید، و در روز شَبّات باری حمل کرده، آن را از دروازه‌های اورشلیم داخل سازید، آنگاه بر دروازه‌هایش آتشی بر خواهم افروخت که کاخهای اورشلیم را در کام خواهد کشید و خاموشی نخواهد پذیرفت.“»

Persian Old Version

²⁷ و اگرمرا نشنیده روز سبت را تقدیس ننمایید و در روزسبت باری برداشته، به شهرهای اورشلیم داخل سازید آنگاه در دروازه هایش آتشی خواهم افروخت که قصرهای اورشلیم را خواهد سوخت و خاموش نخواهد شد.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²⁷ «اما اگر از من اطاعت نکنید و روز شَبّات را به عبادت و استراحت اختصاص ندهید، و اگر در این روز همچون روزهای دیگر، از دروازه‌های اورشلیم کالا به شهر وارد کنید، آنگاه این دروازه‌ها را به آتش خواهم کشید، آتشی که به کاخهایتان سرایت کند و آنها را از بین ببرد و هیچ‌کس نتواند شعله‌های آن را خاموش کند.»

مژده برای عصر جدید

²⁷ آنها باید از من اطاعت کنند و سبت را به عنوان یک روز مقدّس نگاهدارند. آنها نباید هیچ کالایی از دروازه‌های اورشلیم وارد یا خارج کنند. اگر چنین کنند، من دروازه‌های اورشلیم را به آتش می‌کشم. آن آتش، کاخهای اورشلیم را خواهد سوزانید و هیچ‌کس نخواهد توانست آن را خاموش کند.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²⁷ امّا آن‌ها باید از من اطاعت کنند و سَبَّت را به‌عنوان یک روز مقدّس نگاه‌دارند. آن‌ها نباید هیچ کالایی از دروازه‌های اورشلیم وارد یا خارج کنند. اگر چنین کنند، من دروازه‌های اورشلیم را به آتش خواهم کشید. آن آتش، کاخ‌های اورشلیم را خواهد سوزانید و هیچ‌کس نخواهد توانست آن‌ را خاموش کند.»

اِرمیا 17:27 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 22:17

چونکه مرا ترک کرده، برای خدایان دیگر بخور‌ سوزانیدند تا به تمامی کارهای دستهای خود، خشم مرا برافروزند. پس غضب من بر این مکان مشتعل شده، خاموش نخواهد شد.

۲پادشاهان 25:9

و خانه خداوند و خانه پادشاه را سوزانید و همه خانه‌های اورشلیم و هر خانه بزرگ را به آتش کشید.

۲تواریخ 36:19

و خانه خدا را سوزانیدند و حصار اورشلیم را ویران ساختند و همه قصرهایش را به آتش سوزانیدند و تمامی لوازم نفیس آنها را از بین بردند.

مزامیر 122:7

صلح و امنیّت در حصار‌های تو باشد، و آسودگی در قصرهای تو.

اِشعیا 1:20

اما اگر خودداری نموده، سرکشی کنید، شمشیر شما را خواهد خورد، زیرا که دهان خداوند چنین می‌گوید.»

اِشعیا 1:31

مرد نیرومند خاشاک، و عملش جرقّه خواهد شد و هر دوی آنها با هم سوخته خواهند گردید و خاموش کننده‌ای نخواهد بود.

اِرمیا 17:24

«”و خداوند می گوید: «اگر مرا به درستی بشنوید و در روز سبّت، هیچ باری از دروازه‌های این شهر داخل نسازید و روز سبّت را تقدیس نموده، هیچکار در آن نکنید،

اِرمیا 17:4

و تو خود، ملک خویش را که به تو داده‌ام، برباد خواهی داد و دشمنانت را در سرزمینی که نمی‌شناسی، خدمت خواهی نمود. زیرا آتشی در خشم من افروخته‌اید که تا به ابد مشتعل خواهد بود.»

اِرمیا 18:1

این است کلامی که از جانب خداوند به اِرمیا نازل شده، گفت:

اِرمیا 21:12

‌ای خاندان داوود خداوند چنین می‌فرماید: بامدادان به انصاف داوری نمایید و مظلومان را از دست ظالمان برهانید، مبادا شدت خشم من به خاطر بدی کارهای شما مثل آتش صادر گردد و مشتعل شده، خاموش کننده‌ای نباشد.“»

اِرمیا 21:14

مطابق ثمره کارهایتان شما را مجازات خواهم کرد، و آتشی در جنگل این شهر خواهم افروخت که تمامی حوالی آن را خواهد سوزانید.» خداوند می‌گوید.

اِرمیا 22:5

اما اگر این سخنان را نشنوید، خداوند می‌گوید که به ذات خود قسم خوردم که این خانه خراب خواهد شد.

اِرمیا 32:29

و کلدانیانی که با این شهر جنگ می‌کنند آمده، این شهر را آتش خواهند زد و آن را با خانه‌هایی که بر بامهای آنها برای بَعَل بخور‌ سوزانیدند و هدایای ریختنی برای خدایان غیر ریخته، خشم مرا برافروختند، خواهند سوزانید.

اِرمیا 39:8

و کَلدانیان خانه پادشاه و خانه‌های قوم را به آتش سوزانیدند و حصارهای اورشلیم را ویران ساختند.

اِرمیا 44:16

«ما تو را در این کلامی که به اسم خداوند به ما گفتی، گوش نخواهیم گرفت.

اِرمیا 49:27

و من آتش در حصارهای دمشق خواهم افروخت و قصرهای بِن​هَدَد را خواهد سوزانید.»

اِرمیا 52:13

و خانه خداوند و خانه پادشاه را سوزانید و همه خانه‌های اورشلیم و هر خانه بزرگ را به آتش کشید.

اِرمیا 6:17

و من پاسبانان بر شما گماشتم که می‌گفتند: ”به صدای شیپور گوش دهید!“ اما ایشان گفتند: ”گوش نخواهیم داد.“

اِرمیا 7:20

بنابراین خداوند یهوه چنین می‌گوید: اینک خشم و غضب من بر این مکان، بر انسان و بر حیوان و بر درختان صحرا و بر محصول زمین ریخته خواهد شد. افروخته شده، خاموش نخواهد گردید.

سوگنامه 2:6

او سایبان خود را مثل کَپَری در بوستان خراب کرده، مکان ملاقات خویش را ویران ساخته است. یهوه، عیدها و سبّت‌ها را در صَهیون به فراموشی داده است. و در شدت خشم خویش پادشاهان و کاهنان را خوار نموده است.

سوگنامه 4:11

خداوند غضب خود را به اتمام رسانیده، شدت خشم خویش را ریخته است، و آتشی در صهیون افروخته که بنیاد آن را سوزانیده است.

حزقیال 16:41

و خانه‌های تو را به آتش سوزانیده، در نظر زنان بسیار بر تو عقوبت خواهند رسانید. پس من تو را از فاحشگی باز خواهم داشت و تو دیگر مزد نخواهی داد.

حزقیال 21:15

شمشیر برنده‌ای به ضد همه دروازه‌های ایشان قرار دادم تا دلها گداخته شود و هلاکتها زیاده شود. آه، شمشیر براق گردیده و برای کشتار تیز شده است.

حزقیال 21:3

و به سرزمین اسرائیل بگو: خداوند چنین می‌فرماید: اینک من به ضد تو هستم. و شمشیر خود را از غلافش کشیده، عادلان و شریران را از میان تو ریشه​کن خواهم ساخت.

حزقیال 22:8

و تو چیزهای مقدس مرا خوار شمرده، سبّت‌های مرا بی‌حرمت نمودی.

حزقیال 23:38

و علاوه بر آن، این را هم به من کرده‌اند که در همان روز، قُدس مرا بی‌عصمت کرده، سبّت‌های مرا بی‌حرمت نموده‌اند.

هوشع 8:14

اسرائیل خالق خود را فراموش کرده، قصرها بنا می‌کند و یهودا شهرهای حصاردار بسیار می‌سازد. اما من آتش به شهرهایش خواهم فرستاد که قصرهایش را بسوزاند.

عاموس نبی 1:10

پس آتش بر حصارهای صور خواهم فرستاد تا قصرهایش را بسوزاند.»

عاموس نبی 1:12

پس آتش بر تیمان خواهم فرستاد تا قصرهای بُصره را بسوزاند.»

عاموس نبی 1:14

پس آتش در حصارهای رَبّه مشتعل خواهم ساخت تا قصرهایش را با صدای بزرگی در روز جنگ و با تندبادی در روز طوفان بسوزاند.

عاموس نبی 1:4

پس آتش در خاندان حَزائیل خواهم فرستاد تا قصرهای بِن​هَدَد را بسوزاند.

عاموس نبی 1:7

پس آتش به حصارهای غَزه خواهم فرستاد تا قصرهایش را بسوزاند.

عاموس نبی 2:2

پس آتش بر موآب می‌فرستم تا قصرهای قِریوت را بسوزاند. موآب با آشوب و خروش و صدای شیپور خواهد مرد.

تثنیه 32:22

زيرا آتشی در غضب من افروخته شده. و تا به اعماق دنیای مردگان شعله‌ور شده است. و زمين را با حاصلش می‌سوزاند. و بنیاد کوه‌ها را آتش خواهد زد.

عبرانیان 12:25

مواظب باشید از آنکه سخن می‌گوید، رو مگردانید. زیرا اگر آنانی که از آنکه بر زمین سخن گفت، روی برگردانیدند، نجات نیافتند، پس ما چگونه نجات خواهیم یافت اگر از او که از آسمان سخن می‌گوید، روگردانیم؟