اِرمیا 17:18 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁸ باشد که ستمکاران من سرافکنده شوند، اما من سرافکنده نشوم. ایشان هراسان شوند، اما من هراسان نشوم. روز بلا را بر ایشان بیاور و ایشان را به هلاکت دو برابر هلاک کن.

هزارۀ نو

¹⁸ باشد که آزاردهندگانم سرافکنده شوند، نه من! باشد که آنان هراسان شوند، نه من! روز بلا را بر ایشان بیاور، و به هلاکتِ مضاعف، هلاکشان کن.

Persian Old Version

¹⁸ ستمکاران من خجل شونداما من خجل نشوم. ایشان هراسان شوند اما من هراسان نشوم. روز بلا را بر ایشان بیاور و ایشان رابه هلاکت مضاعف هلاک کن.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁸ تمام کسانی را که مرا آزار می‌دهند، به رسوایی و هراس گرفتار بساز، ولی مرا از هر بلایی محفوظ بدار. آری، بر ایشان دو چندان بلا بفرست و نابودشان کن!

مژده برای عصر جدید

¹⁸ ای خداوند تمام کسانی را که به من جفا می‌رسانند، رسوا کن. آنها را به وحشت بینداز، امّا مرا نترسان. آنها را دچار مصیبت و نابودی کن.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁸ ای خداوند، تمام کسانی را که به من جفا می‌رسانند، رسوا کن. آن‌ها را به وحشت بینداز، امّا مرا هراسان نکن. آن‌ها را دچار مصیبت و نابودی کن.

اِرمیا 17:18 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 16:14

مرا زخم بر زخم، مجروح می‌سازد و مثل جنگاور، بر من حمله می‌آورد.

مزامیر 35:4

خجل و رسوا شوند آنانی که قصد جان من دارند و آنانی که بداندیش منند، برگردانیده و خجل شوند.

مزامیر 35:8

هلاکت ناگهانی به او برسد و دامی که پنهان کرد، خودش را بگیرد و در آن به هلاکت گرفتار گردد.

مزامیر 40:14

آنانی که قصد هلاکت جان من دارند، همگی خجل و شرمنده شوند. و آنانی که در بدی من رغبت دارند، به عقب برگردانیده و رسوا گردند.

مزامیر 70:2

آنانی که قصد جان من دارند، خجل و شرمنده شوند، و آنانی که در بدی من رغبت دارند، رو برگردانیده و رسوا گردند،

مزامیر 71:1

در تو، ‌ای خداوند، پناه برده‌ام، پس تا به ابد خجل نخواهم شد.

اِرمیا 1:17

پس تو کمر خود را ببند و برخاسته، هر ‌آنچه را من به تو امر فرمایم، به ایشان بگو و از ایشان هراسان مباش، مبادا تو را پیش روی ایشان پریشان سازم.

اِرمیا 11:20

اما ‌ای یهوه صِبایوت، که داور عادل و امتحان کننده باطن و دل هستی، بگذار که انتقام کشیدن تو را از ایشان ببینم، زیرا که شکایت خود را نزد تو آورده‌ام.

اِرمیا 12:3

اما تو، ‌ای خداوند، مرا می‌شناسی؛ مرا دیده، دل مرا نزد خود امتحان کرده‌ای. ایشان را مثل گوسفندان برای قربانی بیرون کش، و ایشان را به جهت روز قتل تعیین نما.

اِرمیا 14:17

«پس این کلام را به ایشان بگو: ”چشمان من شبانه‌روز اشک می‌ریزد و آرامی ندارد، زیرا که آن دوشیزه، یعنی دختر قوم من به جراحتی بزرگ و ضربه‌ای بی‌نهایت سخت شکسته شده است.

اِرمیا 16:18

من اول عصیان و گناهان ایشان را جزای دو برابر خواهم رسانید، چونکه سرزمین مرا به لاشه​های بتهای منفور خود آلوده کرده و میراث مرا با تمثالهای کراهت‌آورشان پر ساخته‌اند.»

اِرمیا 17:13

‌ای خداوند، که امید اسرائیل هستی، همگانی که تو را ترک نمایند، خجل خواهند شد. آنانی که از تو روی گردانند، بر خاک نوشته خواهند شد، چونکه خداوند را که چشمه آب حیات ‌است، ترک نموده‌اند.

اِرمیا 17:16

و اما من از بودن شبان برای تو سر باز نزدم، و تو می‌دانی که روز بلا را نخواستم. آنچه از لبهایم بیرون آمد به حضور تو آشکار بود.

اِرمیا 17:19

خداوند به من چنین گفت که «برو و نزد دروازه پسران قوم که پادشاهان یهودا از آن داخل می‌شوند و از آن بیرون می‌روند و نزد همه دروازه‌های اورشلیم بایست.

اِرمیا 20:11

لیکن خداوند با من مثل جنگاور مهیب است، از این جهت ستمکاران من خواهند افتاد و غالب نخواهند آمد. و چونکه به فهم رفتار ننمودند، بی‌نهایت خجل خواهند گردید؛ به رسوایی ابدی که هرگز فراموش نخواهد شد.

تثنیه 33:11

‌ای خداوند اموال او را برکت بده، و اعمال دستهای او را قبول فرما. کمرهای مخالفت کنندگانش را بشکن. کمرهای دشمنان او را که ديگر برنخيزند.»

مکاشفه 18:6

به او رد کنید آنچه را که او داده است و مطابق کارهایش دوچندان به او جزا دهید و در ‌پیاله‌ای که او آمیخته است، او را دو چندان بیامیزید.