اِرمیا 14:17 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁷ «پس این کلام را به ایشان بگو: ”چشمان من شبانه‌روز اشک می‌ریزد و آرامی ندارد، زیرا که آن دوشیزه، یعنی دختر قوم من به جراحتی بزرگ و ضربه‌ای بی‌نهایت سخت شکسته شده است.

هزارۀ نو

¹⁷ «پس این کلام را بدیشان بگو: ”بگذار چشمانم شبانه‌روز اشک بریزد، و آرام نگیرد، زیرا دختر باکره‌ای که قوم عزیز من باشد، به زخمی عظیم و ضربتی مهلک، مجروح گشته است؛

Persian Old Version

¹⁷ پس این کلام را به ایشان بگو: چشمان من شبانهروز اشک میریزد و آرامی ندارد زیرا که آن دوشیزه یعنی دختر قوم من به شکستگی عظیم وصدمه بینهایت سخت شکسته شده است.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁷ «پس با ایشان دربارهٔ اندوه خود سخن بران و بگو: ”شب و روز از چشمانم اشک غم جاری است و آرام و قرار ندارم، چون هموطنانم به دم تیغ افتاده‌اند و روی زمین در خون خود می‌غلتند.

مژده برای عصر جدید

¹⁷ خداوند به من دستور داد تا دربارهٔ اندوه خودم با مردم صحبت کنم و بگویم: «باشد تا شب و روز از چشمانم اشک جاری شود و هیچ‌وقت از گریستن باز نایستم، چون قوم من بشدّت مجروح و عمیقاً آسیب دیده است.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁷ خداوند به من دستور داد تا دربارۀ اندوه خودم با مردم صحبت کنم و بگویم: «باشد تا شب و روز از چشمانم اشک جاری شود و هیچ‌وقت از گریستن باز نایستم، چون قوم من به‌شدّت مجروح و عمیقاً آسیب دیده است.

اِرمیا 14:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲پادشاهان 19:21

کلامی که خداوند درباره‌اش گفته، این است: آن باکره، دختر صهیون، تو را حقیر شمرده، مسخره نموده است و دختر اورشلیم سر خود را به تو تکان داده است.

مزامیر 119:136

نهرهای آب از چشمانم جاری است، زیرا که شریعت تو را نگاه نمی دارند.

مزامیر 39:10

بلای خود را از من بردار، زیرا که از ضربت دست تو من تلف می‌شوم.

اِشعیا 37:22

کلامی که خداوند درباره‌اش گفته این است: آن باکره دختر صَهیون تو را حقیر شمرده، مسخره نموده است و دختر اورشلیم سر خود را به تو تکان داده است.

اِرمیا 10:19

وای بر من، به خاطر صدمه من. زخم مرا علاجی نیست! اما گفتم، «این مصیبت من است، و باید آن را تحمل کنم.»

اِرمیا 13:17

و اگر این را نشنوید، جان من در خفا به خاطر تکبّر شما گریه خواهد کرد و چشم من زارزار گریسته، اشکها خواهد ریخت، از این جهت که گله خداوند به اسیری برده شده است.

اِرمیا 18:13

«بنابراین خداوند چنین می‌گوید: در میان قومها پرس و جو کنید؛ کیست که مثل این چیزها را شنیده باشد؟ دوشیزه اسرائیل کاری بسیار زشت کرده است.

اِرمیا 8:18

کاش که از غم خود تسلی می‌یافتم. دل من در درونم به درد آمده است.

اِرمیا 8:21

به خاطر جراحت دختر قوم خود مجروح شده و ماتم گرفته‌ام و حیرت مرا فرو گرفته است.

اِرمیا 9:1

کاش که سر من آب می‌بود و چشمانم چشمه اشک. تا روز و شب برای کشتگان دختر قوم خود گریه می‌کردم.

اِرمیا 9:18

و ایشان عجله نموده، برای ما ماتم برپا کنند تا چشمان ما اشکها بریزد و مژگان ما آبها جاری سازد.

سوگنامه 2:11

چشمان من از اشکها بی‌قوت شد و درونم به جوش آمده و جگرم به سبب ویرانی دختر قوم من بر زمین ریخته شده است. چونکه کودکان و شیرخوارگان در کوچه‌های شهر ضعف می‌کنند.

سوگنامه 2:13

برای تو چه شهادت توانم آورد و تو را به چه چیز تشبیه توانم نمود، ‌ای دختر اورشلیم؟ و چه چیز را به تو مانند کنم، تو را‌ ای دختر باکره دختر صَهیون؟ زیرا که ویرانی تو مثل دریا بزرگ است و کیست که تو را شفا تواند داد؟

سوگنامه 2:18

دل ایشان نزد خداوند فریاد برآورده، می‌گوید: ای دیوار دختر صهیون، شبانه‌روز مثل رود اشک بریز و خود را آرامی مده و دیدگان بر هم مگذار!

عاموس نبی 5:2

دختر باکره اسرائیل افتاده است و دیگر نخواهد برخاست. بر زمین خود انداخته شده، و هیچ کس نیست که او را برخیزاند.

میکاه 6:13

پس من نیز تو را به خاطر گناهانت، به ضربه‌ای مرگبار مجروح ساخته، ویران خواهم نمود.