اِشعیا 6:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ در سالی که عُزّیای پادشاه مرد، خداوند را دیدم که بر تخت بلند و رفیع نشسته بود، و معبد از دامن ردایش پر بود.

هزارۀ نو

¹ در سالی که عُزّیای پادشاه درگذشت، خداوند را دیدم که بر تختی بلند و رفیع نشسته بود و دامنِ ردایش معبد را پر ساخته بود.

Persian Old Version

¹ در سالی که عزیا پادشاه مرد، خداوند رادیدم که بر کرسی بلند و عالی نشسته بود، و هیکل از دامنهای وی پر بود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ در سالی که عزیای پادشاه درگذشت، خداوند را دیدم که بر تختی بلند و باشکوه نشسته بود و معبد از جلال او پر شده بود.

مژده برای عصر جدید

¹ در همان سالی که عُزیای پادشاه مُرد، من خداوند را دیدم. او بر تخت بلند و پرشکوه خود نشسته بود. دامن ردای او تمام صحن معبد بزرگ را پوشانیده بود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ در همان سالی که عُزّیای پادشاه مُرد، من خداوند را دیدم که بر تخت خود نشسته بود، پُرشکوه و متعالی و دامن ردای او تمام صحن معبدِ بزرگ را پوشانیده بود.

اِشعیا 6:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 22:19

میکایا گفت: «پس کلام خداوند را بشنو: من خداوند را بر تخت خود نشسته دیدم و تمامی لشکر آسمان نزد وی به طرف راست و چپ ایستاده بودند.

۲پادشاهان 15:7

پس عَزَریا با پدران خود خوابید و او را با پدرانش در شهر داوود دفن کردند و پسرش، یوتام در جایش پادشاه بود.

۲تواریخ 18:18

میکایا گفت: «پس کلام یهوه را بشنوید: من یهوه را بر تخت خود نشسته دیدم، و تمامی لشکر آسمان را که به طرف راست و چپ او ایستاده بودند.

ایّوب 42:5

از شنیدن گوش درباره تو شنیده بودم، لیکن الان چشم من تو را می‌بیند.

مزامیر 108:5

‌ای خدا، بر فوق آسمان‌ها متعال باش و جلال تو بر تمامی زمین!

مزامیر 113:5

کیست مانند یَهوْه خدای ما که بر اوج آسمان نشسته است؟

مزامیر 46:10

باز ایستید و بدانید که من خدا هستم. در میان غیریهودیان، متعال و در جهان، متعال خواهم شد.

خروج 24:9

و موسی با هارون و ناداب و اَبيهو و هفتاد نفر از مشايخ اسرائيل بالا رفت.

اِشعیا 1:1

رویای اِشعیا پسر آموص که آن را درباره یهودا و اورشلیم، در روزهای عُزّیا و یوتام و آحاز و حِزِقیا پادشاهان یهودا دید.

اِشعیا 12:4

و در آن روز خواهید گفت: «خداوند را حمد گویید و نام او را بخوانید و کارهای او را در میان قو‌مها اعلام کنید و بگویید که اسم او متعال می‌باشد.

اِشعیا 57:15

زیرا او که متعال و بلندمرتبه است و ساکن در ابدیت می‌باشد و اسم او قدوس است، چنین می‌گوید: «من در مکان والا و مقدس ساکنم و نیز با کسی ‌که روح افسرده و متواضع دارد. تا روح متواضعان را احیا نمایم و دل افسردگان را زنده سازم.

اِشعیا 66:1

خداوند چنین می‌گوید: «آسمانها تخت من و زمین پای انداز من است، پس خانه‌ای که برای من بنا می‌کنید، کجا است؟ و مکان آرام من کجا؟»

حزقیال 1:1

و روز پنجم ماه چهارم سال سی‌ام، آنگاه که من در میان اسیران نزد رود خابور بودم، واقع شد که آسمان گشوده گردید و رویاهای خدا را دیدم.

حزقیال 10:1

پس نگریستم و اینک بر فلکی که بالای سر کروبیان بود چیزی شبیه تختی سنگ یاقوت کبود ظاهر شد.

حزقیال 10:4

و جلال خداوند از روی کروبیان به آستانه خانه برآمد و خانه از ابر پر شد و صحن از فروغ جلال خداوند مملو گشت.

دانیال 10:17

پس چگونه بنده آقایم بتواند با آقایم گفتگو نماید و حال آنکه از آن وقت هیچ قوت در من نیست و حتی نفس هم در من نمانده است.»

دانیال 7:9

«و نگاه می‌کردم؛ تختها برقرار شد و قدیم الایام جلوس فرمود و لباس او مثل برف سفید و موی سرش مثل پشم پاک و عرش او شعله‌های آتش و چرخهای آن آتش شعله‌ور بود.

اعداد 12:8

با او روبرو و آشکارا و نه در رمزها سخن می‌گويم. او شمایل خداوند را نظاره می‌کند. پس چرا نترسيديد که بر بنده من موسی شکايت آورديد؟»

مَتّی 25:31

«اما چون پسر انسان در جلال خود با همهٔ فرشتگان مقدس خویش آید، بر تخت جلال خود نشیند

یوحنا 1:18

خدا را هرگز کسی ندیده است؛ پسر یگانه‌ای که در آغوش پدر است، همان او را ظاهر کرد.

یوحنا 12:41

این کلام را اِشَعیا گفت وقتی که جلال او را دید و درباره او صحبت کرد.

۱تیموتائوس 6:16

که تنها فناناپذیر و ساکن در نوری است که نزدیک آن نتوان شد و هیچ انسانی او را ندیده و نمی‌تواند دید. او را تا به ابد حرمت و قدرت باد. آمین.

مکاشفه 15:8

و قدس از جلال خدا و قوت او پر دود گردید. و تا هفت بلای آن هفت فرشته به انجام نرسید، هیچ‌‌کس نتوانست به قُدس وارد شود.

مکاشفه 20:11

و دیدم تخت بزرگ سفید و کسی را بر آن نشسته که از روی او آسمان و زمین گریخت و برای آنها جایی یافت نشد.

مکاشفه 3:21

آنکه غالب آید، این را به او خواهم داد که بر تخت من با من بنشیند، چنانکه من پیروز شدم و با پدر خود بر تخت او نشستم.

مکاشفه 4:10

آنگاه آن بیست و چهار پیر می‌افتند در حضور آن تخت‌نشین و او را که تا به ابد زنده است، عبادت می‌کنند و تاجهای خود را پیش تخت انداخته، می‌گویند:

مکاشفه 4:2

بی‌درنگ در روح شدم و دیدم که تختی در آسمان قرار دارد و بر آن تخت‌ نشیننده‌ای.

مکاشفه 4:3

و آن نشیننده، در صورت، مانند سنگ یشم و عقیق است و رنگین‌کمانی در گرد تخت که به ظاهر شباهت به زمرّد دارد

مکاشفه 4:9

و چون آن حیوانات جلال و تکریم و سپاس به آن تخت‌نشینی که تا به ابد زنده است، می‌خوانند،

مکاشفه 5:1

و دیدم بر دست راست تخت‌نشین طوماری را که نوشته شده است از درون و بیرون، و مُهر شده به هفت مُهر.

مکاشفه 5:7

پس آمد و طومار را از دست راست تخت‌نشین گرفت.

مکاشفه 6:16

و به کوه‌ها و صخره‌ها می‌گویند که «بر ما بیفتید و ما را مخفی سازید از روی آن تخت‌نشین و از خشم برّه؛