اِشعیا 58:3 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³ و می‌گویند: ”چرا روزه داشتیم و ندیدی؟ جانهای خویش را رنجانیدیم و توجه نکردی؟“ اینک شما در روز روزه خویش خوشی خود را می‌یابید و بر کارگران خود ظلم می‌نمایید.

هزارۀ نو

³ می‌گویند: ”چرا روزه گرفتیم و تو ندیدی؟ جان خویش را رنجور ساختیم و درنیافتی؟“ «از آن رو که شما در ایام روزۀ خویش، خشنودی خود را می‌جویید و بر کارگران خود ظلم روا می‌دارید.

Persian Old Version

³ (ومی گویند): چرا روزه داشتیم و ندیدی و جانهای خویش را رنجانیدیم و ندانستی. اینک شما درروز روزه خویش خوشی خود را مییابید و برعمله های خود ظلم مینمایید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³ قوم اسرائیل می‌گویند: «چرا وقتی روزه می‌گیریم خداوند نمی‌بیند؟ چرا وقتی به خود ریاضت می‌دهیم او به ما توجه نمی‌کند؟» خداوند چنین پاسخ می‌دهد: «دلیلش این است که در ایام روزه‌داری باز دنبال سود خود هستید و بر کارگران زیر دست خود ظلم می‌کنید.

مژده برای عصر جدید

³ مردم می‌پرسند: «اگر خداوند توجّهی ندارد، چرا ما باید روزه بگیریم؟ اگر او اعتنایی ندارد، چرا ما باید بدون غذا زندگی کنیم؟» خداوند به آنها می‌گوید: «حقیقت این است که شما در همان وقتی‌که روزه می‌گیرید، به فکر منافع خود می‌باشید و به کارگران خود ستم می‌کنید.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³ مردم می‌پرسند: «چرا روزه بگیریم اگر خدا به ما بی‌اعتنا است؟ چرا از گرسنگی رنج ببریم، اگر او به ما توجّه نمی‌کند؟» خداوند به آن‌ها می‌گوید: «حقیقت این است که شما در همان وقتی‌که روزه می‌گیرید، به فکر منافع خود می‌باشید و به کارگران خود ستم می‌کنید.

اِشعیا 58:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

عِزرا 8:21

پس من در آنجا نزد رود اَهَوا به روزه داشتن اعلان نمودم تا خویشتن را در حضور خدای خود فروتن نموده، سفری امن برای خود و اهل خانه خویش و همه اموال خود از او بطلبیم.

نِحِمیا 5:7

و با دل خود مشورت کرده، بزرگان و صاحب‌منصبان را توبیخ نمودم و به ایشان گفتم: «شما هر کس از برادر خود ربا می‌گیرید!» و جماعتی بزرگ به ضد ایشان جمع نمودم.

ایّوب 34:9

زیرا گفته است: ”انسان را فایده‌ای نیست که رضامندی خدا را بجوید.“

مزامیر 69:10

روزه داشته، جان خود را مثل اشک ریخته‌ام. و این برای من عار گردیده است.

امثال 28:9

هر ‌که گوش خود را از شنیدن شریعت برگرداند، دعای او هم نفرت‌انگیز می‌شود.

اِشعیا 22:12

و در آن روز خداوند، یهوه صِبایوت، شما را به گریستن و ماتم کردن و کندن مو و پوشیدن پلاس خواهد خواند.

اِشعیا 22:13

و اینک شادمانی و خوشی و کشتن گاوان و قربانی کردن گوسفندان و خوردن گوشت و نوشیدن شراب خواهد بود، که بخوریم و بنوشیم، زیرا که فردا می‌میریم.

اِشعیا 47:6

بر قوم خود خشم نموده و میراث خویش را بی‌حرمت کرده، ایشان را به ‌دست تو تسلیم نمودم. بر ایشان رحمت نکرده، یوغ خود را بر پیران بسیار سنگین ساختی.

لاویان 16:29

این برای شما قانون دائمی باشد، که در روز دهم از ماه هفتم جانهای خود را ذلیل سازید و هیچ کار مکنید، خواه بومی و خواه غریبی که در میان شما مسکن گزیده است.

لاویان 16:31

این سبّت آرامی برای شماست، پس جانهای خود را ذلیل سازید. این است قانون دائمی.

لاویان 23:27

«در دهم این ماه هفتم، روز کفّاره است. این برای شما محفل مقدس باشد. جانهای خود را رنجور سازید، و هدیه آتشین برای خداوند تقدیم کنید.

مَلاکی 3:14

گفته‌اید: ”بی‌فایده است که خدا را عبادت نماییم. چه سود از اینکه اوامر او را نگاه داریم و به حضور یهوه صِبایوت با غصه گام برداریم؟

اعداد 23:4

و خدا بَلعام را ملاقات کرد. و بَلعام او را گفت: «هفت قربانگاه برپا داشتم و گاوی و قوچی بر هر قربانگاه قربانی کردم.»

لوقا 15:29

امّا او در جواب پدر خود گفت: 'اینک سالها است که من خدمت تو کرده‌ام و هرگز از فرمان تو تجاوز نورزیده و هرگز بزغاله‌ای به من ندادی تا با دوستان خود شادی کنم.