اِشعیا 52:2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² ‌ای اورشلیم، خود را از غبار بتکان، و برخاسته، بنشین! ‌ای دختر صَهیون که اسیر شده‌ای، بندهای گردن خود را بگشا!

هزارۀ نو

² ای اورشلیم، غبار از خود بِتَکان، و برخاسته، بر تخت بنشین! ای دختر صَهیون که اسیر شده‌ای، زنجیر از گردن خود بگشا!

Persian Old Version

² ای اورشلیم خود را از گرد بیفشان و برخاسته، بنشین! وای دختر صهیون که اسیر شدهای بندهای گردن خود را بگشا!

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² ای اورشلیم، از میان خاک بلند شو! ای اسیرشدگان اورشلیم، بندهای اسارت را از گردن خود باز کنید!

مژده برای عصر جدید

² ای اورشلیم خود را آزاد ساز! از گرد و خاک برخیز و بر تخت خود بنشین! ای قوم اسیر صهیون، زنجیرهایی که شما را به اسارت درآورده، پاره کنید.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² ای اورشلیم خود را آزاد ساز! گرد و خاک را از خود بتکان و بر تخت خود بنشین! و ای دختر صهیون که اسیر شده‌ای، بندهای گردن خود را پاره کن!

اِشعیا 52:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

اِشعیا 10:27

و در آن روز واقع خواهد شد که بار او از دوش تو و یوغ او از گردن تو برگرفته خواهد شد و یوغ از چاقی خواهد شکست.

اِشعیا 14:25

و آشور را در زمین خودم خواهم شکست و او را بر کوه‌های خویش پایمال خواهم کرد. و یوغ او از ایشان رفع شده، بار او از گردن ایشان برداشته خواهد شد.»

اِشعیا 29:4

و به زیر افکنده شده، از زمین سخن خواهی نمود و کلام تو از میان غبار پست خواهد گردید و صدای تو از زمین مثل صدای جن خواهد بود و زبان تو از میان غبار زمزم خواهد کرد.

اِشعیا 3:26

و دروازه‌های وی شیون و ماتم خواهند کرد، و او متروک بر خاک خواهد نشست.

اِشعیا 49:21

و تو در دل خود خواهی گفت: ”کیست که اینها را برایم زاده است و حال آنکه من بی‌اولاد و نازاد و جلای وطن و طرد شده می‌بودم؟ پس کیست که اینها را پرورش داد؟ اینک من به تنهایی ترک شده بودم، پس اینها کجا بودند؟“»

اِشعیا 51:14

اسیران ذلیل به زودی رها خواهند شد و در حفره نخواهند مرد و نان ایشان کم نخواهد شد.

اِشعیا 51:23

و آن را به ‌دست آنانی که بر تو ستم می‌نمایند، می‌گذارم که به‌ جان تو می گویند: ”خم شو تا از تو بگذریم“، و تو پشت خود را مثل زمین می‌سازی و مانند کوچه، تا بر تو بگذرند.»

اِشعیا 60:1

برخیز و درخشان شو، زیرا نور تو آمده و جلال خداوند بر تو تابان گردیده است.

اِشعیا 61:1

روح خداوند یهوه بر من است، زیرا خداوند مرا مسح کرده است تا مسکینان را مژده دهم و مرا فرستاده تا شکسته دلان را التیام بخشم و اسیران را به آزادی و محبوسان را به آزادی ندا کنم.

اِشعیا 9:4

زیرا که یوغ بار او را و عصای گردنش یعنی عصای جفا کننده او را شکستی، چنانکه در روز شکست مِدیان کردی.

اِرمیا 51:45

ای قوم من از میانش بیرون آیید و هر کدام جان خود را از شدت خشم خداوند برهانید!

اِرمیا 51:50

‌ای کسانی که از شمشیر جان به در برده‌اید، بروید و درنگ منمایید! خداوند را از سرزمین دوردست به یاد آورید، و اورشلیم را به‌ یاد داشته باشید.

اِرمیا 51:6

از میان بابل بگریزید! و هر کس جان خود را برهاند، مبادا در گناه آن هلاک شوید. زیرا که این، زمان انتقام خداوند است و او جزا به آن خواهد رسانید.

حزقیال 34:27

و درختان صحرا میوه خود را خواهند ‌آورد و سرزمین، حاصل خویش را خواهد داد. و ایشان در سرزمین خود به امنیت ساکن خواهند شد. و حینی که چوبهای یوغ ایشان را شکسته و ایشان را از دست آنانی که ایشان را جزو اموال خود ساخته بودند، رهانیده باشم، آنگاه خواهند دانست که من یهوه هستم.

زَکریا 2:6

اینک، خداوند می‌گوید: از سرزمین شمال بگریزید، زیرا که شما را همانند چهار باد آسمان پراکنده ساخته‌ام. سخن خداوند این است.

زَکریا 2:7

تو، ای صَهیون، که با دختر بابل ساکن هستی، خویشتن را رها ساز.

لوقا 21:24

و به دم شمشیر خواهند افتاد و در میان تمامی قومهای دیگر به اسیری خواهند رفت و اورشلیم پایمال غیریهودیان خواهد شد تا زمانهای غیریهودیان به انجام رسد.

لوقا 4:18

«روح خداوند بر من است، زیرا که مرا مسح کرد تا فقیران را مژده دهم و مرا فرستاد، تا شکسته دلان را شفا بخشم و اسیران را به آزادی و کوران را به بینایی موعظه کنم و تا ستمدیدگان را، آزاد سازم،

مکاشفه 18:4

و صدایی دیگر از آسمان شنیدم که می‌گفت: «ای قوم من، از میان او بیرون آیید، مبادا در گناهانش شریک شده، از بلاهایش بهره‌مند شوید.