اِشعیا 51:13 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹³ خداوند را که آفریننده تو است، فراموش کرده‌ای، که آسمانها را گسترانید و بنیاد زمین را نهاد؛ دائم تمامی روز از خشم ستمکار وقتی که به جهت هلاک کردن آماده می‌شود، می‌ترسی. و خشم ستمکار کجا است؟

هزارۀ نو

¹³ خداوند، آفرینندۀ خود را، فراموش کرده‌ای، که آسمانها را گسترانید و زمین را بنیان نهاد؛ تمام روز از خشم ستمکار هراسانی، آنگاه که آمادۀ هلاک کردن است. اما براستی خشم ستمکار کجاست؟

Persian Old Version

¹³ و خداوندرا که آفریننده تو است که آسمانها را گسترانید وبنیاد زمین را نهاد فراموش کردهای و دائم تمامی روز از خشم ستمکار وقتی که به جهت هلاک کردن مهیا میشود میترسی. و خشم ستمکارکجا است؟

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹³ اما شما خداوند، آفرینندهٔ خود را فراموش کرده‌اید، او را که آسمان را همچون خیمه گسترانید و زمین را بنیان نهاد. چرا دائم از ظلم و ستم انسانها می‌ترسید و تمام روز از خشم دشمنان می‌هراسید؟ کجاست خشم ستمکیش آنها؟

مژده برای عصر جدید

¹³ آیا خداوندی که تو را آفریده، آسمانها را گسترانیده، و بنیاد زمین را نهاده است، فراموش کرده‌ای؟ چرا باید دایماً از غضب کسانی‌که بر تو ستم می‌کنند و از دست آنها که آمادهٔ نابود ساختن تو هستند، در هراس باشی؟ از غضب آنها دیگر ناراحت نخواهی بود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹³ آیا خداوندی را که تو را آفریده، آسمان‌ها را گسترانیده، و بنیاد زمین را نهاده است، فراموش کرده‌ای؟ چرا باید دائماً از غضب کسانی‌ که بر تو ستم می‌کنند و از دست آنانی که آمادۀ نابود ساختن تو هستند، در هراس باشی؟ اکنون غضب ستمگرانت کجا است؟

اِشعیا 51:13 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

اِستر 5:14

آنگاه همسرش زِرِش و همه دوستانش او را گفتند: «چوبه‌ داری به بلندی پنجاه ذراع بسازند و بامدادان، به پادشاه عرض کن که مُردِخای را بر آن مصلوب سازند. پس با پادشاه با شادمانی به مهمانی برو.» و این سخن به نظر هامان پسند آمده، امر کرد تا چوبه‌ دار را حاضر کردند.

اِستر 7:10

پس هامان را بر چوبه داری که برای مُردِخای مهیا کرده بود، مصلوب ساختند و خشم پادشاه فرو نشست.

ایّوب 37:18

آیا مثل او می‌توانی فلک را بگسترانی که مانند آینه ریخته شده استوار است؟

ایّوب 9:8

که به تنهایی، آسمانها را پهن می‌کند و بر موجهای دریا می خرامد.

مزامیر 104:2

خویشتن را به نور مثل ردا پوشانیده‌ای. آسمان را چون خیمه گسترانیده‌ای،

مزامیر 106:13

لیکن کارهای او را به زودی فراموش کردند و مشورت او را انتظار نکشیدند.

مزامیر 76:10

آنگاه خشم انسان تو را حمد خواهد گفت و باقی خشم را بر کمر خود خواهی بست.

اِشعیا 10:24

بنابراین خداوند، یهوه صِبایوت، چنین می‌گوید: «ای قوم من که در صَهیون ساکنید، از آشور مترسید، اگر‌چه شما را به چوب بزند و عصای خود را مثل مصریان بر شما بلند نماید.

اِشعیا 14:4

که این طعنه را بر پادشاه بابل زده، خواهی گفت: «چگونه آن ظالم از میان رفت و آن ستمکار به آخر خود رسید!

اِشعیا 16:4

‌ای موآب، بگذار که رانده‌شدگان من نزد تو مسکن گزینند. و برای ایشان از چشمان تاراج کننده پناهگاه باش. زیرا ظالم نابود خواهد شد و تاراج کننده تمام خواهد گردید و ستمکار از زمین تلف خواهد شد.

اِشعیا 17:10

چونکه خدای نجات خود را فراموش کردی و صخره قوت خویش را به یاد نیاوردی. بنابراین نهالهای دلپذیر غرس خواهی نمود و قلمه‌های غریب را خواهی کاشت.

اِشعیا 40:21

آیا ندانسته و نشنیده‌اید و از ابتدا به شما خبر داده نشده است و از بنیاد زمین نفهمیده‌اید؟

اِشعیا 40:22

او است که بر کره زمین نشسته است و ساکنانش مثل ملخ می‌باشند. اوست که آسمانها را مثل پرده می‌گستراند و آنها را مثل خیمه به جهت سکونت پهن می‌کند.

اِشعیا 42:5

یهوه خدا که آسمانها را آفرید و آنها را پهن کرد و زمین و ثمرات آن را گسترانید و نَفَس را به قومی که در آن باشند و روح را بر آنانی که در آن گام برمی‌دارند، چنین می‌گوید:

اِشعیا 43:1

و الان خداوند که آفریننده تو، ‌ای یعقوب، و سازنده تو، ‌ای اسرائیل است چنین می‌گوید: «مترس، زیرا که من تو را فدیه دادم و تو را به اسمت خواندم. پس تو از آن من هستی.

اِشعیا 44:24

خداوند که ولی تو است و تو را از رحم سرشته است، چنین می‌گوید: «من یهوه هستم و همه ‌چیز را ساختم. آسمانها را به تنهایی گسترانیدم و زمین را پهن کردم و با من که بود.

اِشعیا 45:12

من زمین را ساختم و انسان را بر آن آفریدم. دستهای من آسمانها را گسترانید و من تمامی لشکرهای آنها را امر فرمودم.

اِشعیا 45:18

زیرا یهوه آفریننده آسمان که خدا است، که زمین را سرشت و ساخت و آن را استوار نمود و آن را بی جهت نیافرید، بلکه به جهت سکونت شکل بخشید، چنین می‌گوید: «من یهوه هستم و دیگری نیست.

اِشعیا 48:13

به راستی دست من بنیاد زمین را نهاد و دست راست من آسمانها را گسترانید. وقتی که آنها را می خوانم، با هم به پا می‌خیزند.

اِشعیا 49:26

و به آنانی که بر تو ظلم نمایند، گوشت خودشان را خواهم خورانید و به خون خود مثل شراب مست خواهند شد و تمامی بشر خواهند دانست که من یهوه نجات‌دهنده تو و ولی تو و قدیر یعقوب هستم.»

اِشعیا 54:14

در عدالت مستحکم خواهی شد، و از ظلم دور مانده، نخواهی ترسید و هم از وحشت دور خواهی ماند و به تو نزدیک نخواهد آمد.

اِشعیا 57:11

از که ترسان و هراسان شدی که خیانت ورزیدی و مرا به یاد نیاورده، این را در دل خود جا ندادی؟ آیا نه به خاطر اینکه من دیرزمانی است که ساکت مانده‌ام، پس حال دیگر ترس مرا به دل نداری؟

اِشعیا 7:4

و او را بگو: ”مواظب و آرام باش، مترس! و دلت ضعیف نشود از این دو کُنده نیم‌سوخته دودافشان، یعنی از شدت خشم برافروخته رِصین و اَرام و پسر رِمَلیا.

اِشعیا 9:4

زیرا که یوغ بار او را و عصای گردنش یعنی عصای جفا کننده او را شکستی، چنانکه در روز شکست مِدیان کردی.

اِرمیا 2:32

آیا دوشیزه زیور خود را یا عروس آرایش خود را فراموش کند؟ اما قوم من روزهای بی​شمار مرا فراموش کرده‌اند.

اِرمیا 38:19

صِدقیای پادشاه به اِرمیا گفت: «من از یهودیانی که به طرف کَلدانیان شده‌اند می‌ترسم، مبادا مرا به ‌دست ایشان تسلیم نموده، ایشان با من به بیرحمی رفتار نمایند.»

اِرمیا 41:18

به خاطر کَلدانیان، زیرا که از ایشان می‌ترسیدند چونکه اسماعیل پسر نِتَنیا، جِدَلیا پسر اَخیقام را که پادشاه بابل او را حاکم سرزمین قرار داده بود، کشته بود.

اِرمیا 51:15

اوست که زمین را به قوت خود ساخت و جهان را به حکمت خویش استوار نمود. و آسمانها را به عقل خود گسترانید.

اِرمیا 51:19

او که نصیب یعقوب است، مثل آنها نمی باشد. زیرا که او سازنده همه موجودات است و اسرائیل عصای میراث وی است و اسم او یهوه صِبایوت می‌باشد.

دانیال 3:15

الان اگر حاضر بشوید که چون صدای شیپور و سُرنا و عود و بربط و سنتور و کمانچه و هر قسم آلات موسیقی را بشنوید به رو افتاده، تمثالی را که ساخته‌ام سجده نمایید، چه خوب. اما اگر سجده ننمایید، در همان لحظه در میان تون آتش شعله‌ور انداخته خواهید شد و کدام خدایی است که شما را از دست من رهایی دهد.»

دانیال 3:18

ولی حتی اگر نرهاند، ای پادشاه، تو را معلوم باد که خدایان تو را عبادت نخواهیم کرد و تمثال طلا را که برپا نموده‌ای، سجده نخواهیم نمود.»

دانیال 3:19

آنگاه نِبوکَدنِصَر از خشم پر گردید و حالت چهره‌اش بر شَدرَک و میشَک و عبدنغو دگرگون گشت و صحبت کرده فرمود تا تون آتش را هفت چندان زیادتر از معمول داغتر کنند.

اعمال رسولان 12:23

که در همان لحظه فرشته خداوند او را زد، زیرا که خدا را تمجید ننمود و کِرم او را خورد که بِمُرد.

۱قرنتیان 1:20

کجا است حکیم؟ کجا عالم دین؟ کجا بحث کنندگان این دنیا؟ مگر خدا حکمت جهان را جهالت نگردانیده است؟

۱قرنتیان 15:55

«‌ای مرگ، پیروزی تو کجا است و ‌ای مرگ، نیش تو کجا؟»

تثنیه 32:18

به صخره‌ای که تو را توليد نمود، اعتنا ننمودي. و خدای آفريننده خود را فراموش کردي.

تثنیه 6:12

آنگاه به هوش باش مبادا خداوند را که تو را از سرزمين مصر، از خانه بندگی بيرون آورد، فراموش کني.

تثنیه 8:11

پس مواظب باش مبادا يهوه خدای خود را فراموش کنی و اوامر و احکام و قوانین او را که من امروز به تو امر می‌فرمايم، نگاه نداري.

عبرانیان 11:15

و اگر جایی را که از آن بیرون آمدند، به خاطر می‌آوردند، بدون شک فرصت می‌داشتند که به آنجا برگردند.

مکاشفه 19:20

و وحش گرفتار شد و نبی دروغین با وی که پیش او معجزات آشکار می‌کرد تا به آنها آنانی را که نشان وحش را دارند و تمثال او را می‌پرستند، گمراه کند. این هر دو، زنده به دریاچهٔ آتش افروخته شده به گوگرد انداخته شدند.

مکاشفه 20:9

و بر عرصهٔ جهان برآمده، لشکرگاه مقدّسین و شهر محبوب را محاصره کردند. پس آتش از جانب خدا از آسمان فرو ریخته، ایشان را بلعید.