اِشعیا 47:8 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁸ پس الان ‌ای که در عشرت به سر می‌بری، و در اطمینان ساکن هستی، این را بشنو. ای که در دل خود می‌گویی: ”من هستم و غیر از من دیگری نیست؛ بیوه نخواهم شد و بی‌اولادی را نخواهم دانست.“

هزارۀ نو

⁸ «پس حال ای که در ناز و نعمتی بشنو، ای که آسوده‌خاطر نشسته‌ای! ای تو که با خود می‌گویی: ”من هستم و جز من کسی نیست؛ هرگز بیوه نخواهم شد، و بی‌اولاد نخواهم گشت“:

Persian Old Version

⁸ پس الانای که در عشرت بسر میبری و دراطمینان ساکن هستی این را بشنو. ای که در دل خود میگویی من هستم و غیر از من دیگری نیست و بیوه نخواهم شد و بیاولادی را نخواهم دانست.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁸ «ای مملکت خوشگذران که فکر می‌کنی در امن و امان هستی، گوش کن. تو خود را مانند خدا، بی‌نظیر می‌دانی. می‌گویی: ”من هرگز بیوه نخواهم شد. هیچگاه فرزندانم را از دست نخواهم داد.“

مژده برای عصر جدید

⁸ «بشنو، ای عاشقِ لذّتها، و ای آن کسی‌که فکر می‌کنی در امن و امان هستی؛ تو ادّعا می‌کنی که به بزرگی خدا هستی، و هیچ‌کس مانند تو نیست. فکر می‌کردی که هیچ‌وقت بیوه نخواهی شد و غم از دست دادن فرزندانت را نخواهی دید.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁸ «بشنو، ای عاشقِ لذّت‌ها، و ای آن کسی‌ که فکر می‌کنی در امن‌وامان هستی! تو ادّعا می‌کنی که به بزرگی خدا هستی، و هیچ‌کس مانند تو نیست. فکر می‌کردی که هیچ‌وقت بیوه نخواهی شد و غم از دست دادن فرزندانت را نخواهی دید.

اِشعیا 47:8 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

اِشعیا 14:14

بالای بلندی​های ابرها صعود کرده، مثل خدای متعال خواهم شد.“

اِشعیا 32:11

‌ای زنان مطمئن، بلرزید و ‌ای دختران آسوده‌خیال مضطرب شوید. لباس را کنده، برهنه شوید و پلاس بر میان خود ببندید.

اِشعیا 32:9

‌ای زنان مطمئن برخاسته، صدای مرا بشنوید! و ای دختران آسوده‌خیال، سخن مرا گوش گیرید.

اِشعیا 45:18

زیرا یهوه آفریننده آسمان که خدا است، که زمین را سرشت و ساخت و آن را استوار نمود و آن را بی جهت نیافرید، بلکه به جهت سکونت شکل بخشید، چنین می‌گوید: «من یهوه هستم و دیگری نیست.

اِشعیا 45:5

من یهوه هستم و دیگری نیست و غیر از من خدایی نیست. من کمر تو را بستم هنگامی که مرا نشناختی.

اِشعیا 45:6

تا از مشرق آفتاب و مغرب آن بدانند که غیر از من کسی نیست. من یهوه هستم و دیگری نیست.

اِشعیا 47:10

زیرا که بر شرارت خود اعتماد نموده، گفتی: ”کسی نیست که مرا بیند.“ و حکمت و علم تو، تو را گمراه ساخت و در دل خود گفتی: ”من هستم و غیر از من دیگری نیست.“

اِرمیا 49:31

خداوند فرموده است که «برخیزید و بر قوم مطمئن که در امنیت ساکن‌اند، هجوم آورید. ایشان را نه دروازه‌ها و نه پشت‌بندها است و به تنهایی ساکن می‌باشند.

اِرمیا 50:11

زیرا شما‌، ای غارت کنندگان میراث من، شادی و وجد کردید و مانند گوساله‌ای که خرمن را پایمال کند، جست و خیز نمودید و مانند اسبان نیرومند شیهه زدید.

اِرمیا 51:53

اگر‌چه بابل تا به آسمان خود را برافرازد و اگر‌چه بلندی قوت خویش را مستحکم نماید، لیکن خداوند می‌گوید: ویرانگران از جانب من بر او خواهند آمد.

حزقیال 16:49

اینک گناه خواهرت سُدوم این بود که تکبّر و فراوانی نان و رفاه و آسوده‌خیالی برای او و دخترانش بود و فقیران و مسکینان را دستگیری ننمودند.

حزقیال 28:2

«ای پسر انسان به رئیس صور بگو: خداوند یهوه چنین می‌فرماید: چونکه دلت مغرور شده است و می‌گویی که ”من خدا هستم و بر تخت خدایان در وسط دریا نشسته‌ام،“ و هرچند انسان هستی و نه خدا، لیکن دل خود را مانند دل خدایان ساخته‌ای.

حزقیال 30:9

در آن روز قاصدان از حضور من به کشتیها بیرون رفته، حبشیان مطمئن را خواهند ترسانید. و بر ایشان درد شدیدی مثل روز مصر مستولی خواهد شد، زیرا اینک آن می‌آید.»

دانیال 11:36

و آن پادشاه مطابق اراده خود عمل نموده، خویشتن را بر همه خدایان افراشته، بزرگ خواهد نمود و به ضد خدای خدایان سخنان عجیب خواهد گفت و تا به کمال رسیدن غضب، کامیاب خواهد بود، زیرا آنچه مقدر است، به وقوع خواهد پیوست.

دانیال 4:22

‌ای پادشاه، آن درخت تو هستی، زیرا که تو بزرگ و قوی گردیده‌ای و عظمت تو چنان افزوده شده است که به آسمان رسیده و سلطنت تو تا به کرانهای زمین.

دانیال 4:27

بنابراین، ای پادشاه، نصیحت من تو را پسند آید: با عدالت، خویشتن را از گناهان خود به دور دار و با شفقت بر فقیران از خطایای خود دوری کن که شاید باعث طول آسودگی تو باشد.»

دانیال 4:30

و پادشاه صحبت کرده، گفت: «آیا این بابل بزرگ نیست که من آن را برای خانه سلطنت، برای قوت و حشمت خود بنا نموده‌ام؟»

دانیال 4:4

من که نِبوکَدنِصَر هستم، در خانه خود آسوده و در قصر خویش خوش می‌بودم.

دانیال 5:23

بلکه خویشتن را به ضد خداوند آسمانها بلند ساختی. ظروف خانه او را به حضورت آوردند و تو و امیرانت و همسران و مُتَعِه‌هایت از آنها شراب نوشیدید و خدایان نقره و طلا و برنج و آهن و چوب و سنگ را که نمی‌بینند و نمی‌شنوند و هیچ نمی‌دانند، ستایش کردی، اما آن خدایی را که نَفَسَت در دست او و تمامی راههایت از او می‌باشد، حُرمت ننمودی.

دانیال 5:30

در همان شب بِلشَصّر پادشاه کَلدانیان کشته شد.

ناحوم 1:10

زیرا اگر چه مثل خارها به هم پیچیده، و مانند میگساران مست بشوند، لیکن چون کاه خشک به تمامی سوخته خواهند شد.

ناحوم 3:4

و این همه به سبب کثرت فَحشای آن فاحشه، که زیبایی‌اش اغواگر است و سِحرش مهلک؛ همان که قومها را به فحشای خود، و طایفه‌ها را به‌ جادوگریهای خویش می‌فروشد.

حَبَقوق 1:7

ایشان هولناک و مهیب می‌باشند. عدالت و منزلتشان از خود ایشان جاری می‌شود.

صَفَنیا 2:15

این است شهر فرحناک که در اطمینان ساکن می‌بود، و در دل خود می‌گفت: «من هستم و جز من، دیگری نیست!» حال، چگونه ویران شده است! خوابگاه حیوانات گردیده است! هر ‌که از آن عبور کند، بر آن آه کشیده، مشت خود را خواهد جنبانید!

۲تسالونیکیان 2:4

که او مخالفت می‌کند و خود را بلندتر می‌سازد از هر‌ چه خدا و پرستیدنی خوانده شود، به حدّی که در معبد خدا نشسته، خود را می نماید که خداست.

داوران 18:27

و ايشان آنچه ميخا ساخته بود و کاهنی را که داشت برداشته، به لايِش بر قومی که آرام و آسوده‌خاطر بودند، برآمدند، و ايشان را به دم شمشير کشته، شهر را به آتش سوزانيدند.

داوران 18:7

پس آن پنج مرد روانه شده، به لايِش رسيدند. و خلقی را که در آن بودند، ديدند که در امنيت زندگی می‌کنند وبه رسم آرامند و آسوده‌خاطر. و در آن سرزمين صاحب اقتداری نبود که اذيت رساند و از صيدونيان دور بوده، با کسی کار نداشتند.