اِشعیا 47:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ ای باکره دختر بابل، آمده بر خاک بنشین و ‌ای دختر کَلدانیان، بر زمین بی‌تخت بنشین. زیرا تو را دیگر نازنین و لذیذ نخواهند خواند.

هزارۀ نو

¹ «ای دختر باکرۀ بابِل، فرود آی و بر خاک بنشین! ای دختر کَلدانیان، بر زمین، بی‌‌تخت بنشین! چراکه تو را دیگر ظریف و لطیف نخواهند خواند.

Persian Old Version

¹ ای باکره دختر بابل فرود شده، بر خاک بنشین وای دختر کلدانیان بر زمین بیکرسی بنشین زیرا تو را دیگر نازنین و لطیف نخواهند خواهند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ خداوند می‌گوید: «ای بابِل، از تخت خود به زیر بیا و بر خاک بنشین، زیرا دوران عظمت تو به سر آمده است. تو زمانی مانند یک شاهزادهٔ باکره، لطیف و نازنین بودی، اما اینک برده‌ای بیش نیستی.

مژده برای عصر جدید

¹ خداوند می‌گوید: «ای بابل از تختت فرود بیا و در خاک و خاکستر روی زمین بنشین. روزی تو مثل دختری باکره بودی، شهری تسخیر نشده، امّا دیگر ظریف و لطیف نیستی! اکنون تو یک برده‌ای!

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ خداوند می‌گوید: «ای بابِل از تختت فرود بیا و روی زمین در خاک و خاکستر بنشین. روزی تو مثل دختری باکره بودی، شهری تسخیر نشده، امّا دیگر ظریف و لطیف نیستی! اکنون تو یک برده‌ای!

اِشعیا 47:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 2:13

و هفت روز و هفت شب همراه او بر زمین نشستند و کسی با او سخنی نگفت، چونکه دیدند که درد او بسیار بزرگ است.

ایّوب 2:8

و او تکه سفالی گرفت تا خود را با آن بخراشد و در میان خاکستر نشسته بود.

مزامیر 137:8

‌ای دختر بابِل که خراب خواهی شد، خوشا به حال آنکه به تو جزا دهد، چنانکه تو به ما جزا دادی!

مزامیر 18:27

زیرا قوم مظلوم را خواهی رهانید و چشمان متکبران را به زیر خواهی انداخت.

مزامیر 89:44

جلال او را پوچ ساخته و تخت او را به زمین انداخته‌ای.

اِشعیا 13:1

وحی درباره بابل که اِشعیا پسر آموص آن را دید:

اِشعیا 13:13

بنابراین آسمان را به لرزه خواهم انداخت و زمین از جای خود خواهد جنبید. در حین غضب یهوه صِبایوت و در روز شدت خشم او.

اِشعیا 14:1

زیرا خداوند بر یعقوب ترحم فرموده، اسرائیل را بار دیگر خواهد برگزید و ایشان را در زمینشان آرامی خواهد داد. و غریبان به ایشان ملحق شده، خود را به خاندان یعقوب خواهند چسبانید.

اِشعیا 21:1

وحی درباره بیابان کنار دریا: چنانکه گردباد در سرزمین نِگِب می‌آید، این نیز از بیابان، از زمین هولناک می‌آید.

اِشعیا 23:12

و گفته است: «ای دوشیزه ستم رسیده، و ‌ای دختر صیدون، دیگر شادمان نخواهی شد. برخاسته، به کِتّیم بگذر، اما در آنجا نیز راحت برای تو نخواهد بود.

اِشعیا 26:5

زیرا آنانی را که بر بلندیها ساکنند، فرود می‌آورد. و شهر سربلند را به زیر می‌اندازد. آن را به زمین انداخته، با خاک یکسان می‌سازد.

اِشعیا 3:26

و دروازه‌های وی شیون و ماتم خواهند کرد، و او متروک بر خاک خواهد نشست.

اِشعیا 37:22

کلامی که خداوند درباره‌اش گفته این است: آن باکره دختر صَهیون تو را حقیر شمرده، مسخره نموده است و دختر اورشلیم سر خود را به تو تکان داده است.

اِشعیا 52:2

‌ای اورشلیم، خود را از غبار بتکان، و برخاسته، بنشین! ‌ای دختر صَهیون که اسیر شده‌ای، بندهای گردن خود را بگشا!

اِرمیا 13:18

به پادشاه و ملکه بگو: «خود را فروتن ساخته، بنشینید، زیرا که افسرها، یعنی تاجهای جلال شما افتاده است.

اِرمیا 46:11

‌ای دختر باکره مصر، به جِلعاد برآی و بلسان بگیر. درمانهای زیاد را بی‌جهت به ‌کار می‌بری؛ برای تو علاج نیست.

اِرمیا 48:18

‌ای دختر دیبون که در امنیت ساکن هستی، از جلال خود فرود آی، و در جای خشک بنشین، زیرا که ویران کننده موآب بر تو هجوم می‌آورد، و قلعه‌های تو را ویران می‌سازد.

اِرمیا 50:1

کلامی که خداوند درباره بابل و سرزمین کَلدانیان به واسطه اِرمیای نبی گفت:

اِرمیا 50:42

ایشان کمان و نیزه خواهند گرفت. ایشان ستم پیشه هستند و ترحم نخواهند نمود. صدای ایشان مثل شورش دریا است و بر اسبان سوار شده، در برابر تو، ‌ای دختر بابل، مثل مردان جنگی صف آرایی خواهند نمود.

اِرمیا 51:1

«خداوند چنین می‌گوید: «اینک من بر بابل و بر ساکنان لِب‌کامای بادی مرگبار برمی انگیزانم.

اِرمیا 51:33

زیرا که یهوه صِبایوت، خدای اسرائیل چنین می‌گوید: دختر بابل مثل خرمن در وقت کوبیدنش شده است و بعد از اندک زمانی، وقت درو به او خواهد رسید.

اِرمیا 51:51

”ما خجل گشته‌ایم، از آن رو که اهانت را شنیدیم و رسوایی چهره ما را پوشانیده است. زیرا که غریبان به مکانهای مقدس خانه خداوند داخل شده‌اند.“»

سوگنامه 2:10

مشایخ دختر صَهیون بر زمین نشسته، خاموش می‌باشند، و خاک بر سر افشانده، پلاس می‌پوشند. و دوشیزگان اورشلیم سر خود را به سوی زمین می‌افکنند.

سوگنامه 2:21

جوانان و پیران در کوچه‌ها بر زمین می‌خوابند. دوشیزگان و جوانان من به شمشیر افتاده‌اند. در روز غضب خود ایشان را به قتل رسانیده، هلاکشان کردی، و شفقت ننمودی.

سوگنامه 4:5

آنانی که خوراک لذیذ می‌خوردند، در کوچه ها بینوا گشته‌اند. آنانی که در لباس قرمز تربیت یافته بودند، کُپه‌های خاکستر را در آغوش می‌کشند.

حزقیال 26:16

و تمامی حاکمان دریا از تختهای خود فرود آیند. و رداهای خود را از خود بیرون کرده، جامه‌های قلابدوزی خویش را از تن به در کنند. و ترسها را پوشیده، بر زمین بنشینند و هر دم لرزیده، درباره تو به حیرت افتند.

حزقیال 28:17

دل تو از زیباییت مغرور گردید و به خاطر جمالت حکمت خود را فاسد گردانیدی. بنابراین تو را بر زمین می‌اندازم و تو را پیش روی پادشاهان می‌گذارم تا تو را تماشا کنند.

یونس 3:6

و چون پادشاه نینوا از این امر اطلاع یافت، از تخت خود برخاسته، ردای خود را از برکند و پلاس پوشیده، بر خاکستر نشست.

حَجَّی 2:22

و تخت ممالک را واژگون خواهم نمود و قوت ممالک قومها را نابود خواهم ساخت و ارابه‌ها و سواران آنها را سرنگون خواهم کرد و اسبها و سواران آنها به شمشیر یکدیگر خواهند افتاد.

زَکریا 2:7

تو، ای صَهیون، که با دختر بابل ساکن هستی، خویشتن را رها ساز.

مکاشفه 18:7

به اندازه‌ای که خود را تمجید کرد و عیاشی نمود، به آنقدر عذاب و ماتم به او دهید، زیرا که در دل خود می‌گوید: 'به مقام ملکه نشسته‌ام و بیوه نیستم و هرگز روی ماتم را نخواهم دید.