اِشعیا 45:12 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹² من زمین را ساختم و انسان را بر آن آفریدم. دستهای من آسمانها را گسترانید و من تمامی لشکرهای آنها را امر فرمودم.

هزارۀ نو

¹² منم که زمین را ساختم و انسان را بر آن آفریدم؛ دستان من بود که آسمانها را گسترانید، و تمامی لشکریان آسمان را من فرمان دادم.

Persian Old Version

¹² من زمین را ساختم وانسان را بر آن آفریدم. دستهای من آسمانها راگسترانید و من تمامی لشکرهای آنها را امرفرمودم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹² من زمین را ساختم و انسان را بر روی آن خلق کردم. با دست خود آسمانها را گسترانیدم. ماه و خورشید و ستارگان زیر فرمان من هستند.

مژده برای عصر جدید

¹² من زمین را ساختم و انسان را آفریدم تا در آن زندگی کند. با قدرت خود آسمانها را گسترانیدم، و خورشید و ماه و ستارگان را تحت فرمان خویش درآوردم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹² من زمین را ساختم و انسان را آفریدم تا در آن زندگی کند. باقدرت خود آسمان‌ها را گسترانیدم، و خورشید و ماه و ستارگان تحت فرمان من هستند.

اِشعیا 45:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 2:1

و آسمانها و زمین و همه لشکر آنها تمام شد.

عِزرا 1:2

«کوروش پادشاه فارس چنین می‌فرماید: یهوه خدای آسمانها تمامی ممالک زمین را به من داده و مرا امر فرموده است که خانه‌ای برای وی در اورشلیم که در یهودا است، بنا نمایم.

نِحِمیا 9:6

تو به تنهایی یهوه هستی. تو فلک و آسمان آسمانها و تمامی لشکریان آنها را و زمین را و هر‌ چه بر آن است و دریاها را و هر‌ چه در آنها است، ساخته‌ای و تو همه اینها را حیات می‌بخشی و لشکریان آسمان تو را سجده می‌کنند.

ایّوب 37:18

آیا مثل او می‌توانی فلک را بگسترانی که مانند آینه ریخته شده استوار است؟

مزامیر 102:25

از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمان‌ها کار دستهای تو است.

مزامیر 104:2

خویشتن را به نور مثل ردا پوشانیده‌ای. آسمان را چون خیمه گسترانیده‌ای،

اِشعیا 37:16

«ای یهوه صِبایوت خدای اسرائیل که بر کروبیان جلوس می نمایی! تو هستی که به تنهایی بر تمامی ممالک جهان خدا هستی و تو آسمان و زمین را آفریده‌ای.

اِشعیا 40:12

کیست که آبها را به کف دست خود سنجیده و افلاک را با وجب اندازه کرده و غبار زمین را در پیمانه گنجانیده و کوه‌ها را به قپان و تپه‌ها را به ترازو وزن نموده است؟

اِشعیا 40:22

او است که بر کره زمین نشسته است و ساکنانش مثل ملخ می‌باشند. اوست که آسمانها را مثل پرده می‌گستراند و آنها را مثل خیمه به جهت سکونت پهن می‌کند.

اِشعیا 40:26

چشمان خود را به آسمانها برافراشته ببینید. کیست که اینها را آفرید و کیست که لشکر اینها را به شماره بیرون آورده، تمامی آنها را به نام می‌خواند؟ از زیادی قوت و از عظمت توانایی او یکی از آنها گم نخواهد شد.

اِشعیا 40:28

آیا ندانسته و نشنیده‌ای که خدای سرمدی یهوه آفریننده کرانهای زمین درمانده و خسته نمی‌شود و فهم او را تفتیش نتوان کرد؟

اِشعیا 42:5

یهوه خدا که آسمانها را آفرید و آنها را پهن کرد و زمین و ثمرات آن را گسترانید و نَفَس را به قومی که در آن باشند و روح را بر آنانی که در آن گام برمی‌دارند، چنین می‌گوید:

اِشعیا 44:24

خداوند که ولی تو است و تو را از رحم سرشته است، چنین می‌گوید: «من یهوه هستم و همه ‌چیز را ساختم. آسمانها را به تنهایی گسترانیدم و زمین را پهن کردم و با من که بود.

اِشعیا 45:18

زیرا یهوه آفریننده آسمان که خدا است، که زمین را سرشت و ساخت و آن را استوار نمود و آن را بی جهت نیافرید، بلکه به جهت سکونت شکل بخشید، چنین می‌گوید: «من یهوه هستم و دیگری نیست.

اِشعیا 48:13

به راستی دست من بنیاد زمین را نهاد و دست راست من آسمانها را گسترانید. وقتی که آنها را می خوانم، با هم به پا می‌خیزند.

اِشعیا 51:13

خداوند را که آفریننده تو است، فراموش کرده‌ای، که آسمانها را گسترانید و بنیاد زمین را نهاد؛ دائم تمامی روز از خشم ستمکار وقتی که به جهت هلاک کردن آماده می‌شود، می‌ترسی. و خشم ستمکار کجا است؟

اِرمیا 27:5

من جهان و انسان و حیوانات را که بر روی زمینند، به قوت بزرگ و بازوی افراشته خود آفریدم و آن را به هر که در نظر من پسند آمد، بخشیدم.

اِرمیا 32:17

«آه، ‌ای خداوند یهوه، اینک تو آسمان و سرزمین را به قوت بزرگ و بازوی برافراشته خود آفریدی و چیزی برای تو مشکل نیست

زَکریا 12:1

وحی کلام خداوند درباره اسرائیل. این سخن خداوند است که آسمانها را گسترانید و بنیاد زمین را نهاد و روح انسان را در درون او سرشت.

تثنیه 4:32

زيرا که از روزهای پيشين که قبل از تو بوده است، بپرس، از روزی که خدا آدم را بر زمين آفريد، از يک کناره آسمان تا به کناره ديگر. بپرس که آيا مثل اين امر عظيم واقع شده يا مثل اين شنيده شده است؟

عبرانیان 11:3

به ایمان فهمیده‌ایم که کائنات به کلمهٔ خدا مرتب گردید، حتّی آنکه چیزهای دیدنی از چیزهای نادیدنی سرشته شد.