اِشعیا 45:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ خداوند به مسیح خویش چنین می‌گوید، یعنی به کوروش که دست راست او را گرفتم تا به حضور وی قومها را مغلوب سازم و کمرهای پادشاهان را بگشایم تا درها را به حضور وی باز نمایم و دروازه‌ها دیگر بسته نشود:

هزارۀ نو

¹ این است آنچه خداوند به مرد مسح‌شدۀ خود می‌گوید، به کوروش، که دست راستش را گرفتم تا قومها را در برابرش به زانو درآورم، و توان ایستادگی را از آنان سلب کنم، تا درها را در برابرش بگشایم و دروازه‌ها دیگر بسته نشوند:

Persian Old Version

¹ خداوند به مسیح خویش یعنی به کورش که دست راست او را گرفتم تا به حضور وی امتها را مغلوب سازم و کمرهای پادشاهان را بگشایم تا درها را به حضور وی مفتوح نمایم و دروازهها دیگر بسته نشود چنین میگوید

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ خداوند کوروش را برگزیده و به او توانایی بخشیده تا پادشاه شود و سرزمینها را فتح کند و پادشاهان مقتدر را شکست دهد. خداوند دروازه‌های بابِل را به روی او باز می‌کند؛ دیگر آنها بروی کوروش بسته نخواهند ماند.

مژده برای عصر جدید

¹ خداوند کوروش را برای پادشاهی برگزیده است. خداوند او را گماشته است تا ملّتها را به زیر سلطهٔ خود درآورد، و تا پادشاهان را از تختهایشان به زیر آورد. خداوند دروازه‌‌های شهرها را به روی او خواهد گشود. خداوند به کوروش می‌گوید:

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ خداوند کوروش را برای پادشاهی برگزیده است. خداوند او را برگماشته است تا ملّت‌ها را به زیر سلطۀ خود درآورد و پادشاهان را از تخت‌هایشان به زیر افکند. خداوند دروازه‌های شهرها را به روی او خواهد گشود. خداوند به کوروش می‌گوید:

اِشعیا 45:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 19:15

پس خداوند به او گفت: «روانه شده، به راه خود به بیابان دمشق برگرد، و چون برسی، حَزائیل را به پادشاهی اَرام مسح کن.

عِزرا 1:1

و در سال اول کوروش، پادشاه فارس، تا کلام خداوند که به زبان ارمیا گفته شده بود به انجام رسد، خداوند روح کوروش پادشاه فارس را برانگیخت و او در تمامی ممالک خود فرمانی صادر کرد و آن را نیز به این مضمون نوشت:

عِزرا 1:2

«کوروش پادشاه فارس چنین می‌فرماید: یهوه خدای آسمانها تمامی ممالک زمین را به من داده و مرا امر فرموده است که خانه‌ای برای وی در اورشلیم که در یهودا است، بنا نمایم.

ایّوب 12:21

اهانت را بر نجیبان می‌ریزد و کمربند مقتدران را سست می‌گرداند.

مزامیر 73:23

ولی من دائم با تو هستم. تو دست راست مرا می‌گیری.

اِشعیا 13:2

بیرقی بر کوه خشک برپا کنید و صدا به جانب ایشان بلند نمایید، با دست اشاره کنید تا به دروازه‌های شریفان داخل شوند.

اِشعیا 13:3

من مقدسان خود را فرمان دادم و شجاعان خویش یعنی آنانی را که در کبریای من شادی می‌نمایند، به جهت غضبم فرا خواندم.

اِشعیا 41:13

زیرا من که یهوه خدای تو هستم، دست راست تو را گرفته، به تو می‌گویم: «مترس زیرا من تو را پیروزی خواهم داد.»

اِشعیا 41:2

کیست که کسی را از مشرق برانگیخت که عدالت او را نزد پایهای وی می‌خواند؟ او قومها را به وی تسلیم می‌کند و او را بر پادشاهان مسلط می‌گرداند. و ایشان را مثل غبار به شمشیر وی و مثل کاه که پراکنده می‌گردد، به کمان او تسلیم خواهد نمود.

اِشعیا 41:25

کسی را از شمال برانگیختم، و او خواهد آمد و کسی را از مشرق آفتاب که اسم مرا خواهد خواند و او بر سروران مثل بر گِل پا خواهد نهاد و مانند کوزه‌گری که گِل را لگدمال می‌کند.

اِشعیا 42:6

«من که یهوه هستم تو را به عدالت خوانده‌ام و دست تو را گرفته، تو را نگاه خواهم داشت و تو را عهد قوم و نور قومها خواهم گردانید؛

اِشعیا 44:28

و درباره کوروش می‌گوید که: ”او شبان من است، و تمامی مقصود مرا به انجام خواهد رسانید.“ و درباره اورشلیم می‌گوید: ”بنا خواهد شد.“ و درباره معبد که ”بنیاد تو نهاده خواهد گشت.“»

اِشعیا 45:5

من یهوه هستم و دیگری نیست و غیر از من خدایی نیست. من کمر تو را بستم هنگامی که مرا نشناختی.

اِشعیا 48:15

من صحبت نمودم و من او را خواندم و او را آوردم تا راه خود را کامیاب سازد.

اِرمیا 27:6

و الان من تمامی این سرزمینها را به ‌دست بنده خود نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل دادم و نیز حیوانات صحرا را به او بخشیدم تا او را بندگی نمایند.

اِرمیا 43:10

و به ایشان بگو که ”یهوه صِبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: اینک من فرستاده، خادم خود نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل را خواهم گرفت و تخت او را بر این سنگهایی که پوشانیدم، خواهم نهاد و او سایبان خود را بر آنها خواهد برافراشت.

اِرمیا 50:3

زیرا که قومی از طرف شمال بر او می‌آید و زمینش را ویران خواهد ساخت، به حدی که کسی در آن ساکن نخواهد شد و هم انسان و هم حیوان فرار کرده، خواهند رفت.»

اِرمیا 50:35

خداوند می‌گوید: «شمشیری به ضد کَلدانیان است و بر ساکنان بابل و سرورانش و حکیمانش.

اِرمیا 51:11

تیرها را تیز کنید و سپرها را به ‌دست گیرید، زیرا خداوند، روح پادشاهان ماد را برانگیخته است و فکر او به ضد بابل است، تا آن را هلاک سازد. زیرا که این، انتقام خداوند و انتقام معبد او می باشد.

اِرمیا 51:30

و جنگاوران بابل از جنگ دست برمی‌دارند و در قلعه‌های خویش می‌نشینند. قدرت ایشان قطع شده، مثل زن گشته‌اند و مسکنهایش سوخته و پشت‌بندهایش شکسته شده است.

اِرمیا 51:58

یهوه صِبایوت چنین می‌گوید: «حصارهای وسیع بابل به تمامی سرنگون خواهد شد و دروازه‌های بلندش به آتش سوخته خواهد گردید و قومها بیهوده مشقت خواهند کشید و ملتها به جهت آتش خود را خسته خواهند کرد.»

حزقیال 29:20

و خداوند یهوه می‌گوید: سرزمین مصر را به جهت خدمتی که کرده است، مزد او خواهم داد، چونکه این کار را برای من کرده‌اند.

دانیال 5:6

آنگاه رخسار پادشاه دگرگون شد و فکرهایش او را پریشان ساخت و بندهای کمرش سست شده، زانوانش به هم می‌خورد.

دانیال 7:5

و اینک وحش دوم که مثل خرس بود. او بر یک طرف خود بلند شد و در دهانش در میان دندانهایش سه دنده بود و وی را چنین گفتند: ”برخیز و گوشت بسیار بخور.“

دانیال 8:3

پس چشمان خود را برافراشته، ناگاه قوچی دیدم که نزد آبراه ایستاده بود که دو شاخ داشت و شاخهایش بلند بود و یکی از دیگری بلندتر، و شاخ بلندتر در آخر برآمد.

دانیال 8:4

و قوچ را دیدم که به سمت مغرب و شمال و جنوب شاخ می‌زد و هیچ وحشی با او مقاومت نتوانست کرد و کسی نبود که از دستش رهایی دهد. آن قوچ هر چه می‌خواست، می‌کرد، و قویتر می‌شد.

ناحوم 2:6

آب‌بندها گشوده است، و قصر گداخته می‌گردد.

ناحوم 3:13

اینک اهل تو در درونت زنان می‌باشند. دروازه های زمینت برای دشمنانت به تمامی گشاده شده، آتش پشت‌بندهای دروازه‌هایت را می‌سوزاند.