Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




اِشعیا 43:1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

1 و الان خداوند که آفریننده تو، ‌ای یعقوب، و سازنده تو، ‌ای اسرائیل است چنین می‌گوید: «مترس، زیرا که من تو را فدیه دادم و تو را به اسمت خواندم. پس تو از آن من هستی.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

1 اما اکنون خداوند، آفرینندۀ تو ای یعقوب، و صانع تو ای اسرائیل، چنین می‌فرماید: «مترس، زیرا من تو را فدیه داده‌ام، و تو را به نام خوانده‌ام، پس از آنِ من هستی.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

1 و الان خداوند که آفریننده توای یعقوب، و صانع توای اسرائیل است چنین میگوید: «مترس زیرا که من تو را فدیه دادم و تو را به اسمت خواندم پس تو از آن من هستی.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

1 اما ای اسرائیل، خداوند که تو را آفریده است اینک چنین می‌فرماید: «نترس! زیرا من بهای آزادی تو را پرداخته‌ام. من تو را به نام خوانده‌ام. تو مال من هستی.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

1 ای اسرائیل، خداوندی که تو را آفریده است، می‌گوید: «نترس، من تو را نجات خواهم داد. من تو را به اسم خواندم و تو به من تعلّق داری.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

1 ای اسرائیل، خداوندی که تو را آفریده است، چنین می‌گوید: «نترس، من تو را نجات خواهم داد. من تو را به نام خوانده‌ام و تو به من تعلّق داری.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




اِشعیا 43:1
49 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

گفت: «از این پس نام تو یعقوب خوانده نشود بلکه اسرائیل، زیرا که با خدا و با انسان مجاهده کردی و پیروزی یافتی.»


بدانید که یهوه خداست؛ او ما را آفرید و ما از آنِ او هستیم. ما قوم او هستیم و گوسفندان مرتع او.


این برای نسل آینده نوشته می‌شود تا قومی که آفریده خواهند شد، خداوند را سپاس بخوانند.


اين قوم خويش را که فديه دادی، به رحمانيت خود، رهبری نمودي. ايشان را به قوت خويش به سوی مسکن قدس خود هدايت کردي.


ترس و هراس ايشان را فرو گرفت. از بزرگی بازوی تو مثل سنگ بی‌حرکت گشتند تا قوم تو‌ ای خداوند، عبور کنند. تا اين قومی که تو خريده‌ای، عبور کنند.


خداوند به موسی گفت: «اين کار را نيز که گفته‌ای، خواهم کرد، زيرا که در نظر من فيض يافته‌ای و تو را به نام می‌شناسم.»


چون شاخه‌هایش خشک شود، شکسته خواهد شد. پس زنان آمده، آنها را خواهند سوزانید، زیرا که ایشان قوم بیفهم هستند. بنابراین آفریننده ایشان بر ایشان ترحم نخواهد نمود و خالق ایشان بر ایشان شفقت نخواهد کرد.


‌ای یعقوب که همچون کرم هستی، و ای اسرائیل، مترس! زیرا خداوند و قدوس اسرائیل که ولی تو می‌باشد می‌گوید: من تو را پیروزی خواهم داد.


«من که یهوه هستم تو را به عدالت خوانده‌ام و دست تو را گرفته، تو را نگاه خواهم داشت و تو را عهد قوم و نور قومها خواهم گردانید؛


این قوم را برای خود سرشتم تا سپاس مرا بخوانند.


مترس، زیرا که من با تو هستم و نسل تو را از مشرق خواهم آورد و تو را از مغرب جمع خواهم نمود.


یعنی هر ‌که را به اسم من نامیده شود و او را به جهت جلال خویش آفریده و او را سرشته و ساخته باشم.»


خداوند که تو را آفریده و تو را از رَحِم بسرشته و یاور تو می‌باشد، چنین می‌گوید: ای خادم من یعقوب مترس! و ‌ای یِشورون که تو را برگزیده‌ام!


خداوند که قدوس اسرائیل و به وجود آورنده آن می‌باشد، چنین می‌گوید: «آیا درباره امور آینده از من سؤال می‌نمایید؟ آیا درباره فرزندانم و کارهای دستهایم به من امر و نهی می‌کنید؟


خداوند که ولی تو و قدوس اسرائیل است، چنین می‌گوید: «من یهوه خدای تو هستم و تو را تعلیم می‌دهم تا سود ببری و تو را به راهی که باید بروی، هدایت می‌نمایم.


از بابل بیرون شده، از میان کَلدانیان بگریزید و این را با فریادهای شادی جار زنید و اعلام نمایید و آن را تا کرانهای زمین شایع ساخته، بگویید که «خداوند خادم خود یعقوب را فدیه داده است.»


ای سرزمینهای ساحلی، از من بشنوید! و ‌ای قومها، از جای دور گوش دهید! خداوند مرا از رَحِم دعوت کرده و از بطن مادرم اسم مرا اعلام نموده است.


و به آنانی که بر تو ظلم نمایند، گوشت خودشان را خواهم خورانید و به خون خود مثل شراب مست خواهند شد و تمامی بشر خواهند دانست که من یهوه نجات‌دهنده تو و ولی تو و قدیر یعقوب هستم.»


خداوند را که آفریننده تو است، فراموش کرده‌ای، که آسمانها را گسترانید و بنیاد زمین را نهاد؛ دائم تمامی روز از خشم ستمکار وقتی که به جهت هلاک کردن آماده می‌شود، می‌ترسی. و خشم ستمکار کجا است؟


‌ای خرابه های اورشلیم، به صدای بلند با هم ترنم نمایید، زیرا خداوند قوم خود را تسلی داده، و اورشلیم را فدیه نموده است.


و ایشان ”قوم مقدس“ خوانده خواهند شد، و ”فدیه شدگان خداوند.“ و تو ”مطلوب“ و ”شهر غیر متروک“ نامیده خواهی شد.


به راستی که تو پدر ما هستی، اگر‌چه ابراهیم ما را نشناسد، و اسرائیل ما را به جا نیاورد. اما تو، ‌ای یهوه، تو پدر ما و قیّم ما هستی و نام تو از ازل می‌باشد.


او در همه تنگیهای ایشان به تنگ آورده شد و فرشته حضور وی ایشان را نجات داد. در محبت و حلم خود ایشان را فدیه داد و در تمامی روزهای قدیم، متحمل ایشان شده، ایشان را برداشت.


خداوند از جای دور به من ظاهر شد و گفت «با محبت ازلی تو را دوست داشتم، از این جهت تو را به محبت جذب نمودم.


«آیا نمی‌بینی که این قوم چه حرف می‌زنند؟ می‌گویند که ”خداوند آن دو طایفه را که برگزیده بود، ترک نموده است.“ پس قوم مرا خوار می شمارند و دیگر ایشان را قومی حساب نمی‌کنند.


آنگاه نسل یعقوب و نسل خادم خود داوود را نیز ترک می‌نمودم و از نسل او بر فرزندان ابراهیم و اسحاق و یعقوب حاکمان نمی‌گرفتم. زیرا که اسیران ایشان را باز خواهم آورد و بر ایشان رحم خواهم نمود.»


اما قیّم ایشان که اسم او یهوه صِبایوت می‌باشد، نیرومند است و به داد ایشان به یقین خواهد رسید و سرزمین را آرامی خواهد بخشید و ساکنان بابل را ناآرام خواهد ساخت.»


در روزی که تو را خواندم، نزدیک شده، فرمودی که نترس.


و چون باز از تو گذر کردم، بر تو نگریستم و اینک سن تو، سن عشق بود. پس دامن خود را بر تو پهن کرده، عریانی تو را پوشاندم، و خداوند یهوه می‌گوید که با تو قسم خوردم و با تو عهد بستم و از آنِ من شدی.


و گفت: «ای مرد بسیار محبوب، مترس! سلام بر تو باد و دلیر و قوی باش!» چون این را به من گفت، قوت گرفتم و گفتم: «ای آقایم، بگو، زیرا که مرا قوت دادی.»


و من آن قسمت سوم را، از میان آتش خواهم گذرانید، و ایشان را همچون به کوره گذاشتن نقره، به کوره خواهم گذاشت، و مثل تصفیه ساختن طلا، ایشان را تصفیه خواهم نمود. آنها اسم مرا خواهند خواند، و من ایشان را قبول نموده، خواهم گفت که ”ایشان قوم من هستند.“ و ایشان خواهند گفت که ”یهوه خدای ما می‌باشد.“»


و یهوه صِبایوت می‌گوید : «ایشان در آن روزی که من تعیین نموده‌ام، ملک خاص من خواهند بود و بر ایشان ترحم خواهم نمود، درست همان گونه که کسی بر پسرش که او را خدمت می‌کند، ترحم می‌نماید.


و چون روزهای بسیار آفتاب و ستارگان را ندیدند و طوفانی شدید بر ما می‌افتاد، دیگر هیچ امید نجات برای ما نماند.


پس‌ ای مردمان، خوشحال باشید زیرا ایمان دارم که به همانطور که خدا به من گفت، واقع خواهد شد.


زیرا که صنعت او هستیم، آفریده شده در مسیح عیسی برای کارهای نیکو که خدا قبل حاضر نمود تا در آنها رفتار نماییم.


ليکن يِشورون فربه شده، لگد زد. تو فربه و تنومند و چاق شده‌اي. پس خدايی را که او را آفريده بود، ترک کرد. و صخره نجات خود را حقير شمرد.


آيا خداوند را چنين مکافات می‌دهيد، ای قوم احمق و نادان؟ آيا او پدر و مالک تو نيست؟ او که تو را آفريد و استوار نمود؟


زيرا که نصيب يهوه قوم او است. و يعقوب قرعه ميراث اوست.


و لیکن بنیاد استوار خدا مستحکم است و این مُهر را دارد که «خداوند کسان خود را می‌شناسد» و «هر که نام خداوند را خواند، از ناراستی کناره جوید.»


که خود را در راه ما فدا ساخت تا ما را از هر ناراستی برهاند و قومی برای خود طاهر سازد که مِلک خاص او و غیور در کارهای نیک باشند.


و سرودی جدید می‌سرایند و می‌گویند: «سزاوار گرفتن طومار و گشودن مُهرهایش هستی، زیرا که قربانی شدی و مردمان را برای خدا به خون خود از هر قبیله و زبان و قوم و ملّت خریدی


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ