Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




اِشعیا 42:5 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

5 یهوه خدا که آسمانها را آفرید و آنها را پهن کرد و زمین و ثمرات آن را گسترانید و نَفَس را به قومی که در آن باشند و روح را بر آنانی که در آن گام برمی‌دارند، چنین می‌گوید:

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

5 یهوه خدا که آسمانها را آفرید و آنها را گسترانید، او که زمین و ثمرات آن را وسعت می‌بخشد، و نَفَس را به مردمانی که بر آنند و روح را به کسانی که بر آن سالکند ارزانی می‌دارد، چنین می‌فرماید:

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

5 خدا یهوه که آسمانها را آفرید و آنها را پهن کرد و زمین و نتایج آن را گسترانید و نفس را به قومی که در آن باشندو روح را بر آنانی که در آن سالکند میدهد چنین میگوید:

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

5 یهوه، خدایی که آسمانها را آفرید و گسترانید و زمین و هر چه را که در آن است به وجود آورد و نفس و حیات به تمام مردم جهان می‌بخشد، به خدمتگزار خود چنین می‌گوید:

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

5 خدا آسمانها را آفرید و آنها را گسترش داد، او زمین و هرچه را در آن زیست می‌کند، شکل داد و به تمام انسانها زندگی و نفس بخشید. اکنون خداوند -‌خدا- به بندهٔ خود می‌گوید:

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

5 خدا آسمان‌ها را آفرید و آن‌ها را گسترش داد، او زمین و هرچه را که در آن زیست می‌کند، شکل داد، و به تمام انسان‌ها زندگی و نَفَس بخشید. اکنون یَهْوه، خدا به بندۀ خود می‌گوید:

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




اِشعیا 42:5
36 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

در ابتدا، خدا آسمانها و زمین را آفرید.


یَهوْه، خدا پس آدم را از خاک زمین بسرشت و در بینی او روح حیات دمید، و آدم موجودی زنده شد.


که جان تمامی زندگان در دست او است، و روح تمامی افراد بشر؟


که مادامی که جانم در من باقی هست و نفس خدا در بینی من می‌باشد،


روح خدا مرا آفریده، و نفس قادر مطلق مرا زنده ساخته است.


اگر او دل خود را به وی مشغول سازد، اگر روح و نفس خویش را نزد خود باز گیرد،


او را که زمین را بر آب‌ها گسترانید؛ زیرا که رحمت او جاودانه است.


به کلام خداوند آسمانها سرشته شد و تمامی اجرام آنها به نفس دهان او.


زیرا همه خدایان ملّتها بتهای بی‌ارزشند، لیکن یَهوْه آسمانها را آفرید.


«ای یهوه صِبایوت خدای اسرائیل که بر کروبیان جلوس می نمایی! تو هستی که به تنهایی بر تمامی ممالک جهان خدا هستی و تو آسمان و زمین را آفریده‌ای.


کیست که آبها را به کف دست خود سنجیده و افلاک را با وجب اندازه کرده و غبار زمین را در پیمانه گنجانیده و کوه‌ها را به قپان و تپه‌ها را به ترازو وزن نموده است؟


او است که بر کره زمین نشسته است و ساکنانش مثل ملخ می‌باشند. اوست که آسمانها را مثل پرده می‌گستراند و آنها را مثل خیمه به جهت سکونت پهن می‌کند.


چشمان خود را به آسمانها برافراشته ببینید. کیست که اینها را آفرید و کیست که لشکر اینها را به شماره بیرون آورده، تمامی آنها را به نام می‌خواند؟ از زیادی قوت و از عظمت توانایی او یکی از آنها گم نخواهد شد.


آیا ندانسته و نشنیده‌ای که خدای سرمدی یهوه آفریننده کرانهای زمین درمانده و خسته نمی‌شود و فهم او را تفتیش نتوان کرد؟


خداوند که ولی تو است و تو را از رحم سرشته است، چنین می‌گوید: «من یهوه هستم و همه ‌چیز را ساختم. آسمانها را به تنهایی گسترانیدم و زمین را پهن کردم و با من که بود.


من زمین را ساختم و انسان را بر آن آفریدم. دستهای من آسمانها را گسترانید و من تمامی لشکرهای آنها را امر فرمودم.


زیرا یهوه آفریننده آسمان که خدا است، که زمین را سرشت و ساخت و آن را استوار نمود و آن را بی جهت نیافرید، بلکه به جهت سکونت شکل بخشید، چنین می‌گوید: «من یهوه هستم و دیگری نیست.


به راستی دست من بنیاد زمین را نهاد و دست راست من آسمانها را گسترانید. وقتی که آنها را می خوانم، با هم به پا می‌خیزند.


زیرا که تا به ابد دشمنی نخواهم نمود و همیشه خشم نخواهم کرد، مبادا روحها و جانهایی که من آفریدم، به حضور من ضعف به هم رسانند.


او زمین را به قوت خود ساخت و جهان را به حکمت خویش استوار نمود و آسمان را به عقل خود گسترانید.


من جهان و انسان و حیوانات را که بر روی زمینند، به قوت بزرگ و بازوی افراشته خود آفریدم و آن را به هر که در نظر من پسند آمد، بخشیدم.


«آه، ‌ای خداوند یهوه، اینک تو آسمان و سرزمین را به قوت بزرگ و بازوی برافراشته خود آفریدی و چیزی برای تو مشکل نیست


آنگاه صِدقیای پادشاه برای اِرمیا مخفیانه قسم خورده، گفت: «به حیات یهوه که این‌ جان را برای ما آفرید قسم، که تو را نخواهم کشت و تو را به ‌دست این کسانی که قصد جان تو دارند، تسلیم نخواهم کرد.»


اینک همه جانها از آنِ منند، چنانکه جان پدر است، همچنین جان پسر نیز، هر دوی آنها از آنِ من می‌باشند. هر کسی ‌که گناه ورزد، او خواهد مرد.


بلکه خویشتن را به ضد خداوند آسمانها بلند ساختی. ظروف خانه او را به حضورت آوردند و تو و امیرانت و همسران و مُتَعِه‌هایت از آنها شراب نوشیدید و خدایان نقره و طلا و برنج و آهن و چوب و سنگ را که نمی‌بینند و نمی‌شنوند و هیچ نمی‌دانند، ستایش کردی، اما آن خدایی را که نَفَسَت در دست او و تمامی راههایت از او می‌باشد، حُرمت ننمودی.


آن که غرفه‌های خود را در آسمان بنا می‌کند و طاقهای خود را بر زمین بنیاد می‌نهد و آبهای دریا را ندا در‌ داده، آنها را به روی زمین می‌ریزد، نام او یهوه می‌باشد.


وحی کلام خداوند درباره اسرائیل. این سخن خداوند است که آسمانها را گسترانید و بنیاد زمین را نهاد و روح انسان را در درون او سرشت.


خدایی که جهان و آنچه در آن است آفرید، چونکه او مالک آسمان و زمین است، در معابد ساخته شده به‌ دستها ساکن نمی‌باشد


و از دست مردم خدمت کرده نمی‌شود که گویا محتاج چیزی باشد، بلکه خود به همگان حیات و جان و تمامی چیزها می‌بخشد.


در این روزهای آخر با ما به واسطهٔ پسر خود صحبت کرد که او را وارث تمامی موجودات قرار داد و به‌وسیلهٔ او جهان را آفرید؛


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ