اِشعیا 38:16 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁶ ‌ای خداوند، به این چیزها مردمان زیست می‌کنند و حیات روح من به اینها می‌باشد. پس مرا شفا بده و مرا زنده نگاه دار.

هزارۀ نو

¹⁶ خداوندگارا، آدمیان به این چیزها زیست می‌کنند، و حیاتِ روح من نیز به همۀ اینهاست. نیرویم بخش، و مرا زنده نگاه دار!

Persian Old Version

¹⁶ ای خداوند به این چیزها مردمان زیست میکنند و به اینها و بس حیات روح من میباشد. پس مرا شفابده و مرا زنده نگاه دار.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁶ ای خداوند، تنبیه تو مفید است و به انسان حیات می‌بخشد. تو مرا سلامتی و شفا بخشیدی تو عمر دوباره به من دادی.

مژده برای عصر جدید

¹⁶ ای خداوند، من برای تو، فقط برای تو زندگی می‌کنم. مرا شفا ده و بگذار زنده بمانم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁶ ای خداوند، من برای تو، فقط برای تو زندگی خواهم کرد. مرا شفا ده و بگذار زنده بمانم.

اِشعیا 38:16 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 119:25

جان من به خاک چسبیده است؛ مرا موافق کلام خود زنده ساز.

مزامیر 119:71

مرا نیکو است که مصیبت را دیدم، تا مقررّات تو را بیاموزم.

مزامیر 119:75

‌ای خداوند، دانسته‌ام که داوری‌های تو عدالت است و در وفاداری‌ات مرا مصیبت داده‌ای.

مزامیر 30:3

‌ای خداوند، جانم را از چاله برآوردی. مرا زنده ساختی تا به عالم مردگان فرو نروم.

مزامیر 39:13

روی خود را از من بگردان تا فرحناک شوم، قبل از آنکه رحلت کنم و ناپدید گردم.

مزامیر 71:20

‌ای که تنگی‌های بسیار و سخت را به من نشان داده‌ای، باز مرا زنده خواهی ساخت؛ و برگشته، مرا از اعماق زمین بر خواهی آورد.

اِشعیا 64:5

تو آنانی را که شادمانند و عدالت را به جا می‌آورند و به راههای تو، تو را به یاد می‌آورند، ملاقات می‌کنی. اینک تو غضبناک شدی و ما گناه کرده‌ایم، در اینها مدت مدیدی به سر بردیم، پس حال چگونه نجات توانیم یافت؟

مَتّی 4:4

عیسی در جواب گفت: «مکتوب است 'انسان نه فقط به نان زیست می‌کند، بلکه به هر کلمه‌ای که از دهان خدا صادر گردد.'»

۱قرنتیان 11:32

لیکن هنگامی که بر ما قضاوت می‌شود، از خداوند تنبیه می‌شویم، مبادا با اهل دنیا بر ما قضاوت شود.

۲قرنتیان 4:17

زیرا که این زحمت سبک ما که برای لحظه‌ای است، بار جاودانی جلال را برای ما زیاده و زیاده پیدا می‌کند.

تثنیه 8:3

و او تو را خوار و زبون ساخت و گرسنه گذاشت و مَنّا را به تو خورانيد که نه تو آن را می‌دانستی و نه پدرانت می‌دانستند، تا تو را بياموزاند که انسان تنها به نان زنده نیست، بلکه به هر کلمه‌ای که از دهان خداوند صادر شود، انسان زنده می‌شود.

عبرانیان 12:9

و دیگر پدران جسم خود را وقتی داشتیم که ما را تنبیه می‌نمودند و ایشان را احترام می‌نمودیم، آیا از طریق برتر پدر روحها را اطاعت نکنیم تا زنده شویم؟