اِشعیا 37:27 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²⁷ از این جهت ساکنان آنها کم قوت بوده، ترسان و خجل شدند. مثل علف صحرا و گیاه سبز و علف پشت بام و مثل مزرعه که پیش از روییدن می‌سوزند، گردیدند.

هزارۀ نو

²⁷ مردمانش قدرت خویش از کف دادند، و ترسان و خوار گشتند؛ بسان گیاه صحرا، و همچون جوانه‌های لطیف و نو رَسته، و مانند علفی که بر بام جوانه می‌زند ولی پیش از روییدن، می‌سوزد و می‌پَژمُرَد.

Persian Old Version

²⁷ از این جهت ساکنان آنها کم قوت بوده، ترسان و خجل شدند. مثل علف صحرا وگیاه سبز و علف پشت بام و مثل مزرعه قبل از نموکردنش گردیدند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²⁷ از این جهت بود که اهالی آن شهرها در برابر تو هیچ قدرتی نداشتند. آنها مانند علف صحرا و گیاه نورسته‌ای بودند که در زیر آفتاب سوزان خشک شده، پیش از رسیدن پژمرده گردیدند.

مژده برای عصر جدید

²⁷ مردمی که در آن شهرها زندگی می‌کردند، ضعیف، ترسان و حیرت‌زده بودند. آنها مثل علف صحرا یا علف هرزه‌ای هستند که بر پشت بام می‌رویند و باد گرمی که از شرق می‌وزد، آنها را می‌خشکاند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²⁷ مردمی که در آن شهرها زندگی می‌کردند، ضعیف، ترسان و حیرت‌زده بودند. آن‌ها مثل علف صحرا یا علف هرزه‌ای هستند که بر پشت‌بام می‌رویند و باد گرمی که از شرق می‌وزد، آن‌ها را می‌خشکاند.

اِشعیا 37:27 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 41:6

و اینک هفت خوشه گندم لاغر، از باد شرقی پژمرده، بعد از آنها می‌روید.

۲پادشاهان 19:26

از این جهت، ساکنان آنها کم قوت بوده، ترسان و خجل شدند، مثل علف صحرا و گیاه سبز و علف پشت بام و مثل غله‌ای که پیش از رسیدنش پژمرده شود، گردیدند.

مزامیر 103:15

و امّا انسان، روزهای او مثل گیاه است؛ مثل گل صحرا همچنان می‌شکفد.

مزامیر 129:6

مثل گیاه بر پشت بام‌ها باشند، که پیش از آن که آن را رشد کنند، می‌خشکد.

مزامیر 37:2

زیرا که مثل علف به زودی بریده می‌شوند و مثل علف سبز پژمرده خواهند شد.

مزامیر 92:7

وقتی که شریران مثل علف می‌رویند و تمامی بدکاران می‌شکفند، برای این است که تا به ابد هلاک گردند.

اِشعیا 19:16

در آن روز اهل مصر مثل زنان خواهند شد و از حرکت دست یهوه صِبایوت که آن را بر مصر به حرکت می‌آورد، خواهند لرزید.

اِرمیا 37:10

حتی اگر تمامی لشکر کلدانیانی را که با شما جنگ می‌نمایند، چنان شکست می‌دادید که از ایشان غیر از مجروح شدگان کسی نمی‌ماند، باز هر کدام از ایشان از خیمه خود برخاسته، این شهر را به آتش می‌سوزانیدند.“»

اِرمیا 5:10

بر حصارهایش برآیید و آنها را خراب کنید، اما به تمامی هلاک مکنید. شاخه‌هایش را قطع نمایید، زیرا که از آنِ خداوند نیستند.

حزقیال 35:13

و شما به دهان خود به ضد من تکبّر نموده، سخنان خویش را بر من افزودید و من آنها را شنیدم.

اعداد 14:9

فقط بر خداوند عصیان مورزید، و از مردمان سرزمين ترسان مباشيد، زيرا که ايشان خوراک ما هستند! حفاظ ايشان از ايشان برداشته شده است، و خداوند با ماست؛ از ايشان مترسيد.»

مَتّی 10:27

آنچه در تاریکی به شما می‌گویم، در روشنایی بگویید، و آنچه در گوش شنوید، بر بامها اعلام کنید.

۱پطرس 1:24

زیرا که «هر بشری مانند گیاه است و تمام جلال او چون گل گیاه. گیاه پژمرده شد و گلش ریخت.