Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




اِشعیا 29:21 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

21 که انسان را به سخنی مجرم می‌سازند و برای کسی ‌که در محکمه حکم می‌کند، دام می‌گسترانند و عادل را به پوچی منحرف می‌سازند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

21 آنان که انسانی را به سخنی مجرم می‌سازند، برای آن که در محکمه حکم می‌کند دام می‌گسترند، و به ادعای باطلْ حق بی‌گناه را پایمال می‌کنند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

21 که انسان را به سخنی مجرم میسازند و برای کسیکه در محکمه حکم میکند دام میگسترانند و عادل رابه بطالت منحرف میسازند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

21 کسانی که با شهادت دروغ بی‌گناه را مجرم می‌سازند، با نیرنگ رأی دادگاه را تغییر می‌دهند و با سخنان بی‌اساس باعث می‌شوند حق به حقدار نرسد، جان به در نخواهند برد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

21 خدا اینها را نابود خواهد کرد: کسانی‌که به دیگران افترا و تهمت می‌زنند، آنهایی که مانع مجازات جنایتکاران می‌شوند و یا با دروغ نمی‌گذارند مردمان امین و صالح به حقّ خود برسند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

21 خداوند آنانی را که به دیگران تهمت می‌زنند نابود خواهد کرد و آن‌هایی را که از مجازات جنایتکاران جلوگیری می‌کنند و یا با دروغ نمی‌گذارند مردمان درست‌کار به حقّ خود برسند، از بین خواهد برد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




اِشعیا 29:21
22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

خوشا به حال کسی ‌که ترکش خود را از ایشان پر کرده است. خجل نخواهند شد، بلکه با دشمنان، در دروازه سخن خواهند راند.


طرفداری نیکو نیست، و به جهت لقمه‌ای نان، آدمی خطاکار می‌شود.


وای بر آنانی که احکام ناعادلانه را جاری می‌سازند و کاتبانی که ظلم را می‌نویسند،


آلات مرد رذل نیز زشت است و تدبیرهای زشت می‌نماید تا مسکینان را به سخنان دروغ هلاک نماید، هنگامی که مسکینان به انصاف سخن می‌گویند.


وای بر آنانی که بدی را نیکویی و نیکویی را بدی می‌نامند، که ظلمت را به‌ جای نور و نور را به‌ جای ظلمت می‌گذارند، و تلخی را به‌ جای شیرینی و شیرینی را به‌ جای تلخی می‌نهند.


که شریران را برای رشوه عادل می‌شمارند، و حق عادلان را از ایشان دریغ می‌کنند.


راستی مفقود شده است و هر ‌که از بدی دوری نماید، خود را به یغما می‌سپارد. و چون خداوند این را دید، در نظر او بد آمد که انصاف وجود نداشت.


آنگاه گفتند: «بیایید تا به ضد اِرمیا تدبیرها نماییم، زیرا که شریعت از کاهنان و مشورت از حکیمان و کلام از انبیا برباد نخواهد رفت. پس بیایید تا او را به زبان خود بزنیم و هیچ سخنش را گوش ندهیم.»


و به یِهویاقیم پادشاه یهودا بگو: ”خداوند چنین می‌فرماید: تو این طومار را سوزانیدی و گفتی چرا در آن نوشتی که پادشاه بابل به یقین خواهد آمد و این سرزمین را خراب کرده، انسان و حیوان را از آن نابود خواهد ساخت.


و مرا در میان قوم من برای مشتی جو و لقمه‌ای نان بی‌حرمت می‌کنید، چونکه به قوم من که به دروغ شما گوش می‌دهند، دروغ گفته، جانهایی را که سزاوار مرگ نیستند، می‌کُشید و جانهایی را که سزاوار حیات نمی‌باشند، زنده نگاه می‌دارید.


و من برای داوری نزد شما خواهم آمد و به ضد جادوگران و زناکاران و آنانی که قسم دروغ می‌خورند و کسانی که بر مزدور در مزدش و بیوه‌زنان و یتیمان ظلم می‌نمایند و غریب را از حق خودش دور می سازند و از من نمی ترسند، به زودی شهادت خواهم داد. سخن یهوه صِبایوت این است.


پس فریسیان رفته شورا نمودند که چطور او را با سخنان خود گرفتار سازند.


گفت: «مرا چند خواهید داد تا او را به شما تسلیم کنم؟» ایشان سی پاره نقره به وی دادند.


امّا شما آن قدوس و عادل را انکار کرده خواستید که مردی خونریز به شما بخشیده شود.


مرد عادل را محکوم کردید و او را به قتل رسانیدید. او با شما مقاومت نمی‌کند.


پس او را می گفتند: بگو «شِبولت»، و او می‌گفت «سِبولت»، چونکه نمی توانست به درستی تلفظ نمايد، پس او را گرفته، نزد گذرگاههای اُردن می‌کشتند. در آن وقت چهل و دو هزار نفر از اِفرايم کشته شدند.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ