اِشعیا 29:13 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹³ و خداوند می‌گوید: «چونکه این قوم به دهان خود به من نزدیکی می‌جویند و به لبهای خویش مرا تمجید می‌نمایند، اما دل خود را از من دور کرده‌اند و ترس ایشان از من وصیتی است که از انسان آموخته‌اند.

هزارۀ نو

¹³ خداوندگار می‌گوید: «این قوم به دهان خود به من نزدیک می‌آیند و به لبهای خویش مرا حرمت می‌نهند، اما دلشان از من دور است؛ ترس آنان از من حُکم آموختۀ بشر است و بس.

Persian Old Version

¹³ و خداوند میگوید: «چونکه این قوم ازدهان خود به من تقرب میجویند و به لبهای خویش مرا تمجید مینمایند اما دل خود را از من دور کردهاند و ترس ایشان از من وصیتی است که از انسان آموختهاند،

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹³ خداوند می‌فرماید: «این قوم می‌گویند قوم منند. آنها با زبان خود مرا تکریم می‌کنند، ولی دلشان از من دور است. پرستش ایشان توخالی و چیزی جز ساختۀ بشر نیست.

مژده برای عصر جدید

¹³ خداوند گفت: «این مردم ادّعا می‌کنند که مرا می‌پرستند، امّا حرفهای آنها بی‌معنی است. دین آنها چیزی جز قوانین و احادیث انسانی نیست چیزی که آنها از حفظ کرده‌اند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹³ خداوند گفت: «این قوم با زبان خود به حضور من می‌آیند، امّا دل‌هایشان از من دور است، زیرا ترس آن‌ها از من به‌خاطر اوامر انسانی است که حفظ کرده‌اند.»

اِشعیا 29:13 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 17:1

ای خداوند، دادخواهی مرا بشنو و به فریاد من توجّه فرما! و دعای مرا که از لب بی‌ریا می‌آید، گوش بگیر!

مزامیر 50:16

و امّا به شریر خدا می‌گوید: «تو را چه‌ کار است که فرامین مرا بیان کنی و عهد مرا به زبان خود بیاوری؟

امثال 30:6

به سخنان او چیزی میفزا، مبادا تو را توبیخ نماید و دروغگو شوی.

اِشعیا 10:6

او را بر ملت خدانشناس می‌فرستم، و نزد قوم مغضوب خود مأمور می‌دارم؛ تا غنیمتی بربایند و غارتی ببرند و ایشان را مثل گِل کوچه‌ها پایمال سازند.

اِشعیا 29:1

وای بر اَریئیل! وای بر اَریئیل! شهری که داوود در آن خیمه زد! سال بر سال بیفزایند، و عیدها را در وقتشان برگزار کنید!

اِشعیا 29:12

و آن طومار را به کسی ‌که خواندن نداند داده، می‌گویند: «این را بخوان» و او می‌گوید: «خواندن نمی‌دانم.»

اِشعیا 30:11

از راه منحرف شوید و از طریق بیرون روید و قدوس اسرائیل را از نظر ما دور سازید.»

اِشعیا 42:25

بنابراین شدت غضب خود و شدت جنگ را بر ایشان ریخت و آن ایشان را از هر طرف مشتعل ساخت و ندانستند و ایشان را سوزانید، اما تفکر ننمودند.

اِشعیا 63:17

ای خداوند، ما را از راههای خود چرا گمراه ساختی، و دلهای ما را سخت گردانیدی تا از تو نترسیم؟ به‌ خاطر بندگانت و قبایل میراث خود بازگشت نما.

اِرمیا 12:2

تو ایشان را غرس نمودی، پس ریشه زدند و نمو کرده، میوه نیز آوردند. تو به دهان ایشان نزدیکی، اما از قلب ایشان دور.

اِرمیا 3:10

و نیز خداوند می‌گوید: با وجود این همه، خواهر خائن او یهودا نزد من با تمامی دل خود بازگشت نکرد، بلکه فقط ریاکاری.»

اِرمیا 42:20

زیرا خویشتن را فریب دادید که مرا نزد یهوه خدای خود فرستاده، گفتید که ”برای ما نزد یهوه خدای ما دعا کن و ما را مطابق هر آنچه یهوه خدای ما بگوید، آگاه ساز و آن را به عمل خواهیم آورد.“

اِرمیا 5:2

اگر‌چه بگویند: «قسم به حیات یهوه،» لیکن به دروغ قسم می‌خورند.

حزقیال 14:1

و کسانی چند از مشایخ اسرائیل نزد من آمده، پیش رویم نشستند.

حزقیال 33:30

اما تو، ‌ای پسر انسان، پسران قومت به پهلوی دیوارها و نزد درهای خانه‌ها درباره تو سخن می‌گویند. و هر یک به دیگری و هر کس به برادرش خطاب کرده، می‌گوید: ”بیایید و بشنوید که چه کلام است که از جانب خداوند صادر می‌شود.“

هوشع 7:14

و از دل خود نزد من فریاد نمی‌نمایند، بلکه بر بسترهای خود شیون می‌کنند. برای روغن و شراب جمع شده، بر من فتنه می‌انگیزند.

کولسیان 2:22

که همه اینها تنها به خاطر استفاده از بین می‌رود و برحسب تقلیدها و تعالیم مردم بنا شده است.

۱سموئیل 15:30

شائول گفت: «گناه کرده‌ام، حال تمنا اينکه مرا به حضور مشايخ قومم و به حضور اسرائيل محترم داری و همراه من برگردی تا يهوه خدايت را عبادت نمايم.»