اِشعیا 25:4 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴ چونکه برای فقیران قلعه و به جهت مسکینان در حین تنگی ایشان قلعه بودی و پناهگاه از طوفان و سایه از گرمی، هنگامی که نَفَس ستمکاران مثل طوفان بر دیوار می‌بود.

هزارۀ نو

⁴ تو برای بینوایان پناهگاه بوده‌ای، پناهگاهی برای نیازمندان به هنگام تنگی. در توفانها آنان را سرپناهی، در گرمای روز سایۀ خود را بر آنان می‌گستری. زیرا دَم ستمگران مانند وزش توفان است بر دیوار،

Persian Old Version

⁴ چونکه برای فقیران قلعه و به جهت مسکینان درحین تنگی ایشان قلعه بودی و ملجا از طوفان وسایه از گرمی، هنگامی که نفخه ستمکاران مثل طوفان بر دیوار میبود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ ای خداوند، تو برای فقیران و بی‌کسان به هنگام سختی پناهگاه هستی، در برابر طوفان سر پناه، و در گرمای روز سایه. نفس ستمگران مانند سیلابی است که بر دیوار گلی یورش می‌برد

مژده برای عصر جدید

⁴ فقیران و بیچارگان به تو پناه آورده‌اند و در روزگار سخت در امان بوده‌اند. به آنها در برابر توفانها پناهگاه، و در برابر گرمای سوزان سایبان دادی. مردان ظالم مثل کولاک زمستانی

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ تو برای بینوایان پناهگاه بوده‌ای، سرپناهی در مقابل توفان وسایه‌بانی در برابر گرمای سوزان. دشمنان بی‌رحم همچون کولاک زمستان حمله می‌کنند،

اِشعیا 25:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 107:41

امّا مسکین را از عذابش بلند می کند و اهل خانه‌اش را همچون گله‌های گوسفند کثیر می‌گرداند.

مزامیر 119:31

به شهادات تو چسبیدم. ای خداوند، مرا خجل مساز.

مزامیر 12:5

خداوند می‌گوید: «به خاطر غارت مسکینان و ناله فقیران، الآن برمی‌خیزم و او را در نجاتی که برای آن آه می‌کشد، برپا خواهم داشت».

مزامیر 121:5

خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به ‌دست راستت سایه تو است.

مزامیر 35:10

همه استخوانهایم می‌گویند: «ای خداوند کیست مانند تو که مسکین را از شخص قوی تر از او می‌رهاند و مسکین و فقیر را از تاراج کننده وی.»

مزامیر 55:8

می‌شتافتم به سوی پناهگاهی، از باد تند و از طوفان شدید.»

مزامیر 72:13

بر مسکین و فقیر کَرم خواهد فرمود و جانهای مسکینان را نجات خواهد بخشید.

مزامیر 72:4

مسکینان قوم را دادرسی خواهد کرد؛ و فرزندان فقیر را نجات خواهد داد؛ و ظالمان را زبون خواهد ساخت.

مزامیر 9:10

و آنانی که نام تو را می‌شناسند، بر تو توکّل خواهند داشت، زیرا‌ ای خداوند، تو طالبان خود را هرگز ترک نکرده‌ای.

مزامیر 91:1

آنکه در پوشش خدای متعال نشسته است، زیر سایه قادر مطلق ساکن خواهد بود.

اِشعیا 11:4

بلکه مسکینان را به عدالت داوری خواهد کرد و به جهت مظلومان زمین، به راستی حکم خواهد نمود. و جهان را به عصای دهان خویش زده، شریران را به نفس لبهای خود خواهد کشت.

اِشعیا 14:32

پس به قاصدان قومها چه جواب داده شود؟ «خداوند صَهیون را بنیاد نهاده است و مسکینان قوم او در آن پناه خواهند برد.»

اِشعیا 16:3

مشورت بدهید و انصاف را به جا آورید، و سایه خود را در وقت ظهر مثل شب بگردان. رانده شدگان را پنهان کن و فراریان را تسلیم منما.

اِشعیا 17:10

چونکه خدای نجات خود را فراموش کردی و صخره قوت خویش را به یاد نیاوردی. بنابراین نهالهای دلپذیر غرس خواهی نمود و قلمه‌های غریب را خواهی کاشت.

اِشعیا 27:5

یا به قوتِ من می‌چسبید تا با من صلح بکند؛ با من صلح بکند.

اِشعیا 28:6

و روح انصاف برای آنانی که به داوری می‌نشینند و قوت برای آنانی که جنگ را به دروازه‌ها برمی‌گردانند.

اِشعیا 29:19

و حلیمان شادمانی خود را در خداوند زیاده خواهند کرد و مسکینان مردمان در قدوس اسرائیل شادی خواهند نمود.

اِشعیا 29:20

زیرا که ستمگران نابود و مسخره​کنندگان معدوم خواهند شد و پیروان شرارت ریشه​کن خواهند گردید.

اِشعیا 29:5

اما گروه دشمنانت مثل گرد نرم خواهند شد و گروه ستم‌کیشان مانند کاه که می‌گذرد و این در یک آن در لحظه‌ای واقع خواهد شد.

اِشعیا 32:2

و مردی مثل پناهگاهی از باد و پوششی از طوفان خواهد بود. و مانند جویهای آب در جای خشک و سایه صخره بزرگ در زمین عذاب آورنده خواهد بود.

اِشعیا 33:16

او در مکانهای بلند ساکن خواهد شد و پناهگاه او استحکامات صخره‌ها خواهد بود. نان او داده خواهد شد و آب او برقرار خواهد بود.

اِشعیا 33:2

‌ای خداوند، بر ما ترحم فرما، زیرا که منتظر تو می‌باشیم و هر صبح بازوی ایشان باش و در زمان تنگی نیز نجات ما بشو.

اِشعیا 37:36

پس فرشته خداوند بیرون آمده، صد و هشتاد و پنج هزار نفر از اردوی آشور را زد و بامدادان چون برخاستند، اینک تمامی آنها لاشه‌های مرده بودند.

اِشعیا 49:25

زیرا خداوند چنین می‌گوید: «اسیران نیز از جبار گرفته خواهند شد و غنیمت از دست ستم پیشه رهانیده خواهد گردید. زیرا که من با دشمنان تو مخالفت خواهم نمود و من پسران تو را نجات خواهم داد.

اِشعیا 57:13

چون فریاد برمی آوری، اندوخته‌های خودت تو را خلاصی بدهد، ولی باد تمامی آنها را خواهد برداشت و نفس آنها را خواهد برد. اما هر ‌که بر من توکل دارد، مالک زمین خواهد بود و وارث کوه مقدس من خواهد گردید.

اِشعیا 66:2

خداوند می‌گوید: «دست من همه این چیزها را ساخت، پس تمامی اینها به وجود آمد. اما به آنکه مسکین و شکسته دل و از کلام من لرزان باشد، نظر خواهم کرد.

اِشعیا 8:14

و او برای شما مکان مقدس خواهد بود، اما برای هر دو خاندان اسرائیل، سنگ لغزش و صخره لغزش‌دهنده، و برای ساکنان اورشلیم دام و تله.

اِرمیا 16:19

‌ای خداوند، که قوت من و قلعه من، و در روز تنگی پناهگاه من هستی! قومها از کرانهای زمین نزد تو آمده، خواهند گفت: «پدران ما جز دروغ و بتهای پوچ که هیچ فایده‌ای نداشت، چیزی به ارث نبردند.

حزقیال 38:9

اما تو بر آن خواهی برآمد و مثل باد شدید داخل آن خواهی شد و مانند ابرها زمین را خواهی پوشانید. تو و تمامی فوجهایت و قومهای بسیار که همراه تو می‌باشند.

صَفَنیا 3:12

اما در میان تو قومی ذلیل و مسکین باقی خواهم گذاشت و ایشان بر اسم خداوند توکل خواهند نمود.

یعقوب 2:5

‌ای برادران عزیز، گوش دهید. آیا خدا فقیران این جهان را برنگزیده است تا دولتمند در ایمان و وارث آن پادشاهی که به دوستداران خود وعده فرموده است، بشوند؟