اِشعیا 17:10 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁰ چونکه خدای نجات خود را فراموش کردی و صخره قوت خویش را به یاد نیاوردی. بنابراین نهالهای دلپذیر غرس خواهی نمود و قلمه‌های غریب را خواهی کاشت.

هزارۀ نو

¹⁰ زیرا که تو خدای نجات خویش را از یاد برده‌ای و صخرۀ پناهگاه خویش را به یاد نمی‌آوری. پس هرچند نهالهای دلپذیر غَرس کنی و موهای بیگانگان را بکاری،

Persian Old Version

¹⁰ چونکه خدای نجات خود را فراموش کردی و صخره قوت خویش را به یاد نیاوردی بنابراین نهالهای دلپذیرغرس خواهی نمود و قلمه های غریب را خواهی کاشت.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁰ ای اسرائیل، تو خدای نجا‌ت‌دهندۀ خود و صخرهٔ مستحکم خویش را فراموش کرده‌ای و درختان می‌کاری تا در زیر آنها بتها را بپرستی.

مژده برای عصر جدید

¹⁰ ای اسرائیل، خدایی را که تو را نجات می‌دهد و از تو مثل صخرهٔ محکم حمایت می‌کند فراموش کرده‌ای. در عوض برای خود باغچه‌های مقدّس‌ ساخته‌ای تا خدایان بیگانگان را پرستش کنی.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁰ زیرا ای اسرائیل، خدای نجات خود را فراموش کرده‌ای و صخرهٔ پناهگاه خود را از یاد برده‌ای. در عوض برای خود باغچه‌های مقدّس‌ ساخته‌ای تا خدایان بیگانگان را پرستش کنی.

اِشعیا 17:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱تواریخ 16:35

و بگوييد: «ای خدای نجات ما، نجاتمان بده. و ما را از میان قومها جمع کرده، رهاييمان بخش. تا نام قدوس تو را حمد گوييم، و در ستایش تو فخر نماييم.

مزامیر 106:13

لیکن کارهای او را به زودی فراموش کردند و مشورت او را انتظار نکشیدند.

مزامیر 106:21

و خدای نجات‌دهنده خود را فراموش کردند که کارهای عظیم در مصر کرده بود.

مزامیر 18:2

خداوند صخره من است و پناهگاه و نجات‌دهنده من. خدایم صخره من است که در او پناه می‌برم. سپر من و شاخ نجاتم و قلعه بلند من.

مزامیر 31:2

گوش خود را به من فراگیر و مرا به زودی برهان. برایم صخره‌ای قوی و خانه‌ای مستحکم باش تا مرا خلاصی دهی.

مزامیر 65:5

به چیزهای ترسناک در عدل، ما را جواب خواهی داد، ای خدایی که نجات ما هستی. ای که پناه تمامی کرانه‌های جهان و ساکنان دور دریا هستی.

مزامیر 79:9

‌ای خدا، ای نجات‌دهنده ما، به‌ خاطر جلال نام خود ما را یاری فرما و ما را نجات ده و به خاطر نام خود گناهان ما را ببخش.

مزامیر 85:4

‌ای خدای نجات ما، ما را برگردان و خشم خود را از ما بردار.

مزامیر 9:17

شریران به عالم مردگان خواهند برگشت و همه ملّتهایی که خدا را فراموش می‌کنند،

اِشعیا 12:2

اینک خدا نجات من است. بر او توکل نموده، نخواهم ترسید. زیرا یاه یهوه قوت و تسبیح من است. او نجات من گردیده است.»

اِشعیا 17:9

در آن روز شهرهای مستحکمش مثل خرابه‌هایی که در جنگل یا بر کوه بلند است، خواهد شد که آنها را از حضور قوم اسرائیل واگذاشتند. آنها ویران خواهند شد.

اِشعیا 18:5

زیرا قبل از محصول وقتی که شکوفه به انجام رسد و گل به انگور رسیده، تبدیل گردد، او شاخه‌ها را با ارّه‌ها خواهد برید و نهالها را بریده دور خواهد افکند.

اِشعیا 25:4

چونکه برای فقیران قلعه و به جهت مسکینان در حین تنگی ایشان قلعه بودی و پناهگاه از طوفان و سایه از گرمی، هنگامی که نَفَس ستمکاران مثل طوفان بر دیوار می‌بود.

اِشعیا 26:4

بر خداوند تا به ابد توکل نمایید، چونکه در یاه یهوه، صخره جاودانی است.

اِشعیا 30:29

و شما را سرودی خواهد بود مثل شب تقدیس نمودن عید و شادمانی دل مثل آنانی که روانه می‌شوند تا به آواز نی به کوه خداوند نزد صخره اسرائیل بیایند.

اِشعیا 33:2

‌ای خداوند، بر ما ترحم فرما، زیرا که منتظر تو می‌باشیم و هر صبح بازوی ایشان باش و در زمان تنگی نیز نجات ما بشو.

اِشعیا 44:8

ترسان و هراسان مباشید. آیا از زمان قدیم تو را اخبار و اعلام ننمودم و آیا شما شاهدان من نیستید؟ آیا غیر از من خدایی هست؟ به یقین صخره‌ای نیست و هیچ کس را نمی‌شناسم.»

اِشعیا 51:13

خداوند را که آفریننده تو است، فراموش کرده‌ای، که آسمانها را گسترانید و بنیاد زمین را نهاد؛ دائم تمامی روز از خشم ستمکار وقتی که به جهت هلاک کردن آماده می‌شود، می‌ترسی. و خشم ستمکار کجا است؟

اِشعیا 61:10

در خداوند شادی بسیار می‌کنم و جان من در خدای خود شادی می‌نماید، زیرا که مرا به ‌جامه نجات آراسته ساخته، ردای عدالت را به من پوشانید. چنانکه داماد همچون کاهن خود را به تاج می‌آراید، و عروس، خود را به زیورها زینت می‌بخشد.

اِشعیا 62:11

اینک خداوند تا کرانهای زمین اعلان کرده است، پس به دختر صَهیون بگویید: «اینک نجات تو می‌آید. اینک مزد او همراهش و مکافات او پیش رویش می‌باشد.»

اِرمیا 12:13

گندم کاشتند و خار درویدند، خویشتن را به رنج آورده، نفع نبردند. و از محصول شما به خاطر شدت خشم خداوند خجل گردیدند.

اِرمیا 17:13

‌ای خداوند، که امید اسرائیل هستی، همگانی که تو را ترک نمایند، خجل خواهند شد. آنانی که از تو روی گردانند، بر خاک نوشته خواهند شد، چونکه خداوند را که چشمه آب حیات ‌است، ترک نموده‌اند.

اِرمیا 2:32

آیا دوشیزه زیور خود را یا عروس آرایش خود را فراموش کند؟ اما قوم من روزهای بی​شمار مرا فراموش کرده‌اند.

اِرمیا 3:21

صدای گریه و التماسهای قوم اسرائیل از بلندیها شنیده می‌شود، زیرا که راههای خود را منحرف ساخته و یهوه خدای خود را فراموش کرده‌اند.

حزقیال 22:12

و در میان تو به جهت ریختن خون رشوه خوردند و سود و ربا گرفتند. و تو مال همسایه خود را به زور غصب کردی و مرا فراموش نمودی. سخن خداوند یهوه این است.

حزقیال 23:35

بنابراین خداوند یهوه چنین می‌فرماید: چونکه مرا فراموش کردی و مرا پشت سر خود انداختی، بنابراین تو نیز متحمل مجازات هرزگی و زناکاری خود خواهی شد.»

هوشع 4:6

قوم من از عدم معرفت هلاک شده‌اند! چونکه تو معرفت را ترک نمودی، من نیز تو را ترک نمودم که برای من کاهن نشوی. چونکه شریعت خدای خود را فراموش کردی، من نیز فرزندان تو را فراموش خواهم نمود.

هوشع 8:14

اسرائیل خالق خود را فراموش کرده، قصرها بنا می‌کند و یهودا شهرهای حصاردار بسیار می‌سازد. اما من آتش به شهرهایش خواهم فرستاد که قصرهایش را بسوزاند.

یوئیل 1:17

بذرها زیر کلوخها پوسید. مخزنها ویران و انبارها خراب شد، زیرا گندم تلف گردید.

لاویان 26:16

من این را به شما خواهم کرد که ترس و سل و تب را که چشمان را فنا سازد، و جان را تلف کند، بر شما چیره خواهم ساخت، بذر خود را بی‌فایده خواهید کاشت و دشمنان شما آن را خواهند خورد.

لاویان 26:20

و قوت شما به پوچی صرف خواهد شد، زیرا زمین شما حاصل خود را نخواهد داد، و درختان زمین میوه خود را نخواهد آورد.

عاموس نبی 5:11

بنابراین چونکه مسکینان را پایمال کردید و هدایای گندم از ایشان گرفتید، خانه‌ها را از سنگهای تراشیده بنا خواهید نمود، اما در آنها ساکن نخواهید شد و تاکستانهای دلپسند غرس خواهید نمود، و لیکن شراب آنها را نخواهید نوشید.

حَبَقوق 3:18

لیکن من در خداوند شادمان خواهم شد و در خدای نجات خویش وجد خواهم کرد.

صَفَنیا 1:13

بنابراین، ثروت ایشان تاراج و خانه‌های ایشان ویران خواهد شد؛ خانه‌ها بنا خواهند نمود، اما در آنها ساکن نخواهند شد. تاکستانها غرس خواهند کرد، اما شراب آنها را نخواهند نوشید.

تثنیه 28:30

زنی را نامزد خواهی کرد و ديگری با او خواهد خوابيد. خانه‌ای بنا خواهی کرد و در آن ساکن نخواهی شد. تاکستانی غرس خواهی نمود و ميوه‌اش را نخواهی خورد.

تثنیه 32:15

ليکن يِشورون فربه شده، لگد زد. تو فربه و تنومند و چاق شده‌اي. پس خدايی را که او را آفريده بود، ترک کرد. و صخره نجات خود را حقير شمرد.

تثنیه 32:18

به صخره‌ای که تو را توليد نمود، اعتنا ننمودي. و خدای آفريننده خود را فراموش کردي.

تثنیه 32:31

زيرا که صخره ايشان مثل صخره ما نيست. اگر چه هم دشمنان ما خود، حکم باشند.

تثنیه 32:4

او صخره است و اعمال او کامل. زيرا همه طريقهای او انصاف است. خدای امين و از ظلم آزاد. عادل و راست است او.

تثنیه 6:12

آنگاه به هوش باش مبادا خداوند را که تو را از سرزمين مصر، از خانه بندگی بيرون آورد، فراموش کني.

تثنیه 8:11

پس مواظب باش مبادا يهوه خدای خود را فراموش کنی و اوامر و احکام و قوانین او را که من امروز به تو امر می‌فرمايم، نگاه نداري.

تثنیه 8:14

آنگاه دل تو مغرور شده، يهوه خدای خود را که تو را از سرزمين مصر، از خانه بندگی، بيرون آورد، فراموش کني.

تثنیه 8:19

و اگر يهوه خدای خود را فراموش کنی و پيروی خدايان ديگر نموده، آنها را عبادت و سجده نمايی، امروز بر شما شهادت می‌دهم که به یقین هلاک خواهيد شد.