اِشعیا 15:2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² به بتکده و به دیبون، به مکان های بلند به جهت گریستن برآمده‌اند. موآب برای نِبو و میدبا شیون می‌کند. بر سر هر یکی از ایشان کچلی است و ریشهای همه تراشیده شده است.

هزارۀ نو

² او به بتکده و به ’دیبون‘ برآمده است، به آن مکانهای بلند، تا بِگریَد. موآب برای ’نِبو‘ و ’میدِبا‘ شیون می‌کند. سرها همه تراشیده، و ریشها کنده شده است.

Persian Old Version

² به بتکده و دیبون به مکان های بلند به جهت گریستن برآمدهاند. موآب برای نبوو میدبا ولوله میکند. بر سر هریکی از ایشان گری است و ریشهای همه تراشیده شده است.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² در دیبون قوم عزادار موآب به بتخانه‌ها پناه می‌برند تا برای شهرهای نبو و میدبا گریه کنند. همهٔ مردم موی سر و ریش خود را تراشیده،

مژده برای عصر جدید

² اهالی دیبون تا بالای تپّه می‌روند و در پرستشگاه خود گریه می‌کنند و مردم موآب به‌خاطر شهرهای نِبو و میدبا در شیون هستند. آنها موهای سر و ریش خود را برای عزاداری تراشیده‌اند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² اهالی دِیبون به بالای تپّه رفته‌اند تا در پرستشگاه خود شیوَن کنند. مردم موآب به‌خاطر شهرهای نِبو و میدِبا در ماتم هستند و آن‌ها موهای سر و ریش خود را برای عزاداری تراشیده‌اند.

اِشعیا 15:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 10:4

پس حانون، خادمان داوود را گرفت و نصف ريش ايشان را تراشيد و لباسهای ايشان را از ميان تا نشیمنگاه بدريد و ايشان را رها کرد.

۱تواریخ 19:4

پس حانون خادمان داوود را گرفته، ريش ايشان را تراشيد و لباسهای ايشان را از ميان تا جای نشیمنگاه دريده، ايشان را رها کرد.

ایّوب 1:20

آنگاه ایوب برخاسته، جامه خود را چاک زد و سر خود را تراشید و به زمین افتاده، سجده کرد

اِشعیا 14:31

‌ای دروازه، شیون نما! و ‌ای شهر، فریاد برآور! ای تمامی فلسطین، تو گداخته خواهی شد. زیرا که از طرف شمال دود می‌آید و از صفوف او کسی دور نخواهد افتاد.

اِشعیا 15:3

درکوچه‌های خود کمر خود را به پلاس می‌بندند و بر پشت بامها و در چهارسوهای خود هر کس شیون می‌نماید و اشکها می‌ریزد.

اِشعیا 16:12

آنگاه که موآب در مکان بلند خود حاضر شده، خویشتن را خسته کند و به مکان مقدس خود برای دعا بیاید، کامیاب نخواهد شد.

اِشعیا 16:7

به این سبب موآب برای موآب شیون می‌کند و تمامی ایشان شیون می‌نمایند. به جهت بنیادهای قیرحارِست ناله می‌کنید، زیرا که به تمامی مضروب می‌شود.

اِشعیا 22:12

و در آن روز خداوند، یهوه صِبایوت، شما را به گریستن و ماتم کردن و کندن مو و پوشیدن پلاس خواهد خواند.

اِشعیا 3:24

و واقع می‌شود که به عوض عطرها عفونت خواهد شد و به عوض کمربند، ریسمان و به عوض مویهای بافته، کچلی و به عوض ردای نفیس، دامن پلاس و به عوض زیبایی، سوختگی خواهد بود.

اِرمیا 3:21

صدای گریه و التماسهای قوم اسرائیل از بلندیها شنیده می‌شود، زیرا که راههای خود را منحرف ساخته و یهوه خدای خود را فراموش کرده‌اند.

اِرمیا 47:2

خداوند چنین می‌گوید: «اینک آبها از شمال برمی‌آید و مثل نهری سیلان می‌کند و سرزمین را با آنچه در آن است و شهر و ساکنانش را در می گیرد. و مردمان فریاد برمی‌آورند و تمامی ساکنان سرزمین شیون می‌نمایند.

اِرمیا 47:5

اهل غَزه بُریده‌ مو گشته‌اند، و اشقلون و بقیه وادی ایشان هلاک شده است. تا به کی بدن خود را خواهی خراشید؟

اِرمیا 48:1

درباره موآب: یهوه صِبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: «وای بر نِبو، زیرا که خراب شده است؛ قَریه‌تایم خجل و گرفتار گردیده است. و مِسگاب رسوا و ویران گشته است.

اِرمیا 48:18

‌ای دختر دیبون که در امنیت ساکن هستی، از جلال خود فرود آی، و در جای خشک بنشین، زیرا که ویران کننده موآب بر تو هجوم می‌آورد، و قلعه‌های تو را ویران می‌سازد.

اِرمیا 48:31

بنابراین برای موآب شیون خواهم کرد و به جهت تمامی موآب فریاد برخواهم آورد. برای مردان قیرحارِس ماتم گرفته خواهد شد.

اِرمیا 48:35

خداوند می گوید: من آنانی را که در مکانهای بلند قربانی تقدیم می کنند و برای خدایان خود بخور می‌سوزانند، از موآب نابود خواهم گردانید.

اِرمیا 49:3

‌ای حِشبون، شیون کن، زیرا که عای خراب شده است. ای دهات رَبّه فریاد برآورید، و پلاس پوشیده، ماتم گیرید و بر دیوارها به این سو و آن سو بدوید. زیرا که مِلکوم با کاهنان و سروران خود با هم به اسیری می‌روند.

اِرمیا 7:29

ای اورشلیم، موی خود را تراشیده، دور بینداز و بر بلندیها آواز مرثیه برافراز، زیرا خداوند نسل تحت غضب خود را رد و ترک کرده است.“

حزقیال 27:31

برای تو موی خود را کنده، پلاس می‌پوشند و با مرارت جان و نوحه تلخ برای تو گریه می‌کنند.

حزقیال 30:2

«ای پسر انسان نبوت کرده، بگو، خداوند یهوه چنین می‌فرماید: شیون کنید و بگویید: ”وای بر آن روز!“

حزقیال 7:18

پلاس در برمی‌کنند و وحشت ایشان را می‌پوشاند و بر همه چهره‌ها،، خجلت و بر تمامی سرها کچلی می‌باشد.

لاویان 13:40

و کسی ‌که موی سر او ریخته باشد، او طاس است. و پاک می‌باشد.

لاویان 21:5

آنان قسمتهایی از سر خود را طاس نسازند، و گوشه‌های ریش خود را نتراشند، و بدن خود را مجروح ننمایند.

عاموس نبی 8:10

و عیدهای شما را به ماتم و همه سرودهای شما را به مرثیه‌ها تبدیل خواهم ساخت. و بر هر کمر، پلاس و بر هر سر، کچلی خواهم آورد و آن را مثل ماتم برای پسری یگانه و آخرش را مانند روز تلخی خواهم گردانید.»

اعداد 21:28

زيرا آتشی از حشبون برآمد، و شعله‌ای از قريه سيحون. عار، موآب را سوزانيد و صاحبان بلندي​های ارنون را.

اعداد 21:30

به ايشان تير انداختيم. حِشبون تا به ديبون هلاک شد. آن را تا نوفح که نزد ميدباست ويران ساختيم.»

اعداد 32:3

«عَطاروت و ديبون و يَعزير و نِمره و حَشبون و اِلعالِه و سِبام و نِبو و بِعون،

اعداد 32:38

و نِبو و بَعَل‌مِعون که نام اين دو را تغيير دادند و سِبمه را بنا کردند و شهرهايی را که بنا کردند به نامها مسمی ساختند.

تثنیه 14:1

شما پسران يهوه خدای خود هستيد. پس برای مردگان، خويشتن را مجروح منماييد و مابين چشمان خود را متراشيد.

تثنیه 34:1

و موسی از عَرَبات موآب، به کوه نِبو، بر قله پیسگاه که در مقابل اَريحاست برآمد، و خداوند تمامی سرزمين را، از جلعاد تا دان، به او نشان داد.