اِشعیا 14:12 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹² ‌ای زهره دختر صبح، چگونه از آسمان افتاده‌ای؟ ای که قومها را ذلیل می‌ساختی، چگونه به زمین افکنده شده‌ای؟

هزارۀ نو

¹² «ای ستاره صبح، ای پسر فجر، چگونه از آسمان فرو افتاده‌ای! ای که ملتها را ذلیل می‌ساختی، چگونه خود بر زمین افکنده شده‌ای!

Persian Old Version

¹² ای زهره دخترصبح چگونه از آسمان افتادهای؟ ای که امتها راذلیل میساختی چگونه به زمین افکنده شدهای؟

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹² «ای ستارهٔ درخشان صبح، چگونه از آسمان افتادی! ای که بر قومهای جهان مسلط بودی، چگونه بر زمین افکنده شدی!

مژده برای عصر جدید

¹² ای پادشاه بابل، ای ستارۀ نورانی صبح، تو از آسمان افتادی! در گذشته تو ملّتها را شکست دادی، امّا الآن خودت به خاک افتاده‌ای.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹² ای ستارۀ نورانی صبح، تو از آسمان افتادی! در گذشته تو ملّت‌ها را شکست دادی، امّا الآن خودت به خاک افتاده‌ای.

اِشعیا 14:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

اِشعیا 13:10

زیرا که ستارگان آسمان و بُرجهایش روشنایی خود را نخواهند داد. و آفتاب در وقت طلوع خود تاریک خواهد شد و ماه روشنایی خود را نخواهد تابانید.

اِشعیا 34:4

و تمامی لشکر آسمان از هم خواهند پاشید و آسمان مثل طومار پیچیده خواهد شد. و تمامی لشکر آن پژمرده خواهند گشت، به طوری که برگ از مو بریزد و مثل میوه نارس از درخت انجیر.

اِرمیا 50:23

چگونه پُتکی که تمام جهان کوبیده خُرد و شکسته شده است! بابل در میان قومها چگونه مایه وحشت گردیده است.

اِرمیا 51:53

اگر‌چه بابل تا به آسمان خود را برافرازد و اگر‌چه بلندی قوت خویش را مستحکم نماید، لیکن خداوند می‌گوید: ویرانگران از جانب من بر او خواهند آمد.

سوگنامه 2:1

چگونه خداوند در غضب خود دختر صَهیون را به ظلمت پوشانیده و جلال اسرائیل را از آسمان به زمین افکنده است. و کرسی زیر پای خویش را در روز خشم خود به یاد نیاورده است.

حزقیال 26:17

پس برای تو مرثیه خوانده، تو را خواهند گفت: ”ای که از دریاها بنا شده بودی، چگونه تباه گشتی! آن شهر نامداری که در دریا نیرومند می‌بود، که با ساکنان خود هیبت خویش را بر تمامی ساکنان دریا مستولی می‌ساخت.

عوبدیا 1:4

خداوند می‌گوید: اگر چه خویشتن را مثل عقاب بلند سازی، و آشیانه خود را در میان ستارگان بگذاری، من تو را از آنجا فرود خواهم آورد.

لوقا 10:18

به ایشان گفت: «من شیطان را دیدم که چون برق از آسمان می‌افتد.

۲پطرس 1:19

و کلام انبیا را نیز محکمتر داریم که نیکو می‌کنید اگر در آن جد و جهد کنید؛ مثل چراغی درخشنده در مکان تاریک تا روز بشکافد و ستاره صبح در دلهای شما طلوع کند.

۲پطرس 2:4

زیرا هرگاه خدا بر فرشتگانی که گناه کردند، شفقت ننمود، بلکه ایشان را به جهنم انداخته، به زنجیرهای ظلمت سپرد تا برای داوری نگاه داشته شوند؛

مکاشفه 2:28

و به او ستاره صبح را خواهم بخشید.

مکاشفه 22:16

من عیسی فرشتهٔ خود را فرستادم تا شما را در کلیساها به این امور شهادت دهم. من ریشه و نسل داوود و ستاره درخشنده صبح هستم.»

مکاشفه 8:10

و چون فرشته سوّم نواخت، ناگاه ستاره‌ای عظیم، چون چراغی افروخته شده از آسمان آمد و بر یک سوّم نهرها و چشمه‌های آب افتاد.

مکاشفه 9:1

و چون فرشتهٔ پنجم نواخت، ستاره‌ای را دیدم که از آسمان بر زمین افتاده بود و کلید چاه هاویه به او داده شد.