اِشعیا 13:20 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²⁰ و تا به ابد آباد نخواهد شد و نسل اندر نسل مسکون نخواهد گردید. اعراب در آنجا خیمه نخواهند زد و شبانان گله‌ها را در آنجا نخواهند خوابانید.

هزارۀ نو

²⁰ دیگر هرگز آباد نخواهد شد، و نسل اندر نسل مسکون نخواهد گردید. اعراب در آنجا خیمه نخواهند زد، و شبانان گله‌های خویش را در آنجا نخواهند خوابانید.

Persian Old Version

²⁰ و تا به ابد آباد نخواهد شد و نسلابعد نسل مسکون نخواهد گردید. و اعراب درآنجا خیمه نخواهند زد و شبانان گلهها را در آنجانخواهند خوابانید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²⁰ بابِل دیگر هرگز آباد و قابل سکونت نخواهد شد. حتی اعراب چادرنشین نیز در آنجا خیمه نخواهند زد و چوپانان گوسفندان خود را در آن مکان نخواهند چرانید.

مژده برای عصر جدید

²⁰ دیگر کسی در آن زندگی نخواهد کرد. هیچ عرب چادرنشینی در آنجا چادر نخواهد زد و هیچ شبانی گوسفندان برای چریدن به آنجا نخواهد برد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²⁰ دیگر کسی در آن زندگی نخواهد کرد. هیچ عربی در آنجا چادر نخواهد زد و هیچ شبانی گوسفندانش را برای چریدن به آنجا نخواهد برد.

اِشعیا 13:20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲تواریخ 17:11

و بعضی از فلسطینیان، هدایا و نقره به عنوان خراج برای یِهوشافاط آوردند و عربها نیز از رمه و گله هفت هزار و هفتصد قوچ و هفت هزار و هفتصد بز نر برای او آوردند.

ایّوب 3:7

اینک آن شب نازاد باشد و صدای شادمانی در آن شنیده نشود.

غزل غزلها 1:7

‌ای حبیب جان من، مرا خبر ده که گله کجا می چرانی؟ و در وقت ظهر آنها را کجا می‌خوابانی؟ زیرا چرا نزد گله‌های رفیقانت مثل آواره‌ها بگردم؟

اِشعیا 14:23

و آن را نصیب خارپشتها و باتلاقهای آب خواهم گردانید و آن را با جاروب هلاکت خواهم رُفت.» یهوه صِبایوت می‌گوید.

اِشعیا 21:1

وحی درباره بیابان کنار دریا: چنانکه گردباد در سرزمین نِگِب می‌آید، این نیز از بیابان، از زمین هولناک می‌آید.

اِشعیا 25:2

چونکه شهری را توده و قریه مستحکم را خرابه گردانیده‌ای و قصر غریبان را که شهر نباشد و هرگز بنا نگردد.

اِشعیا 34:17

و او برای آنها قرعه انداخته و دست او آن را به جهت ایشان با ریسمان تقسیم نموده است. و تا به ابد متصرف آن خواهند شد و پشت به پشت در آن سکونت خواهند داشت.

اِرمیا 49:33

و حاصور مسکن شغالها و ویرانه ابدی خواهد شد، به حدی که کسی در آن ساکن نخواهد گردید و کسی از آدمیان در آن مسکن نخواهد گزید.»

اِرمیا 50:13

به خاطر خشم خداوند مسکون نخواهد شد، بلکه به تمامی ویران خواهد گشت. و هر ‌که از بابل عبور نماید، متحیر شده، به جهت تمام بلایایش سوت خواهد زد.

اِرمیا 50:21

«بر سرزمین مِراتایم برآی، یعنی بر آن و بر ساکنان فِقود. خداوند می‌گوید: بکش و ایشان را تعقیب نموده، به تمامی هلاک کن و مطابق هر ‌آنچه من تو را امر فرمایم، عمل نما.

اِرمیا 50:3

زیرا که قومی از طرف شمال بر او می‌آید و زمینش را ویران خواهد ساخت، به حدی که کسی در آن ساکن نخواهد شد و هم انسان و هم حیوان فرار کرده، خواهند رفت.»

اِرمیا 50:39

بنابراین در بابل، حیوانات وحشی صحرا با گرگان ساکن خواهند شد و شترمرغ در آن سکونت خواهد داشت و بعد از آن تا به ابد مسکون نخواهد شد و نسل اندر نسل نامسکون خواهد ماند.»

اِرمیا 50:45

بنابراین مشورت خداوند را که درباره بابل نموده است و تقدیرهای او را که درباره سرزمین کَلدانیان فرموده است، بشنوید. به یقین ایشان کوچکان گله را خواهند ربود و به یقین مسکن ایشان را برای ایشان خراب خواهد ساخت.

اِرمیا 51:25

اینک خداوند می‌گوید: ای کوه ویرانگر که تمامی جهان را ویران می‌سازی، من به ضد تو هستم! و دست خود را بر تو بلند کرده، تو را از روی صخره‌ها خواهم غلطانید. و تو را همچون کوه سوخته شده خواهم ساخت!

اِرمیا 51:29

جهان پریشان و دردناک خواهد شد. زیرا که فکرهای خداوند به ضد بابل پا بر جا می‌ماند، تا سرزمین بابل را ویران و متروک گرداند.

اِرمیا 51:37

بابل به تپه‌ها و مسکن شغالها و محل دهشت و مسخره تبدیل شده، هیچ کس در آن ساکن نخواهد شد.

اِرمیا 51:43

شهرهایش مایه دهشت گشته، به زمین خشک و بیابان تبدیل شده. زمینی که هیچ انسانی در آن ساکن نشود، و کسی از آن عبور نکند.