اِشعیا 10:6 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁶ او را بر ملت خدانشناس می‌فرستم، و نزد قوم مغضوب خود مأمور می‌دارم؛ تا غنیمتی بربایند و غارتی ببرند و ایشان را مثل گِل کوچه‌ها پایمال سازند.

هزارۀ نو

⁶ او را بر ضد قوم خدانشناس می‌فرستم، و بر قوم مغضوب خود، مأمور می‌دارم؛ تا تاراج کند و غنیمت گیرد، و چون گِل کوچه‌‌ها لگدمالشان کند.

Persian Old Version

⁶ او را بر امت منافق میفرستم و نزد قوم مغضوب خود مامور میدارم، تا غنیمتی بربایندو غارتی ببرند و ایشان را مثل گل کوچهها پایمال سازند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁶ قوم آشور را بر ضد این قوم خدانشناس که مورد خشم من هستند خواهم فرستاد تا آنها را غارت کنند و مانند گل، زیر پاهای خود لگدمال نمایند.»

مژده برای عصر جدید

⁶ من آشور را می‌فرستم تا به ملّت بی‌خدا، به مردمی که مرا خشمگین کرده‌اند، حمله کند. من آشور را فرستادم تا قوم را غارت و آنها را مثل خاک لگدمال کند.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁶ من آشور را فرستادم تا به ملّت خدانشناس، به مردمی که مرا خشمگین کرده‌اند، حمله کند. من آشور را فرستادم تا قوم را غارت و آن‌ها را مثل خاک لگدمال سازد.»

اِشعیا 10:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 22:43

پس ايشان را مثل غبار زمين نرم می‌کنم. و مثل گل کوچه‌ها کوبيده، پايمال می‌سازم.

۲پادشاهان 18:25

و آیا من الان بدون اجازه خداوند بر این مکان به جهت خرابی آن برآمده‌ام، خداوند مرا گفته است بر این زمین برآی و آن را خراب کن.»

اِشعیا 19:17

سرزمین یهودا باعث ترس مصر خواهد شد که هر که نام آن را بشنود، خواهد ترسید به خاطر تقدیری که یهوه صِبایوت بر آن مقدر نموده است.

اِشعیا 22:5

زیرا خداوند، یهوه صِبایوت، روز آشفتگی و پایمالی و پریشانی‌ای در وادی رویا دارد. دیوارها را ویران می‌سازند و صدای التماس تا به کوه‌ها می‌رسد.

اِشعیا 24:5

زمین زیر ساکنانش آلوده می‌شود، زیرا که از شرایع تجاوز نموده و قوانین را تبدیل کرده و عهد جاودانی را شکسته‌اند.

اِشعیا 29:13

و خداوند می‌گوید: «چونکه این قوم به دهان خود به من نزدیکی می‌جویند و به لبهای خویش مرا تمجید می‌نمایند، اما دل خود را از من دور کرده‌اند و ترس ایشان از من وصیتی است که از انسان آموخته‌اند.

اِشعیا 32:6

زیرا مرد رذل به خباثت سخن خواهد گفت و دلش شرارت را به عمل خواهد آورد تا ریاکاری را به جا آورده، به ضد خداوند به گمراهی سخن گوید و جان گرسنگان را تهی کند و آب را از تشنگان دور نماید.

اِشعیا 33:1

وای بر تو، ‌ای غارتگر که غارت نشدی و ای خیانتکاری که با تو خیانت نورزیدند. هنگامی که غارت را به پایان رسانیدی، غارت خواهی شد و زمانی که از خیانت نمودن دست برداشتی، به تو خیانت خواهند ورزید.

اِشعیا 33:14

گناهکارانی که در صَهیون‌اند، می ترسند و لرزه خدانشناسان را فرو گرفته است. و می گویند: «کیست از ما که در آتش سوزنده ساکن خواهد شد؟ و کیست از ما که در نارهای جاودانی ساکن خواهد گردید؟»

اِشعیا 41:25

کسی را از شمال برانگیختم، و او خواهد آمد و کسی را از مشرق آفتاب که اسم مرا خواهد خواند و او بر سروران مثل بر گِل پا خواهد نهاد و مانند کوزه‌گری که گِل را لگدمال می‌کند.

اِشعیا 49:17

پسرانت با شتاب خواهند آمد و آنانی که تو را خراب و ویران کردند، از تو بیرون خواهند رفت.

اِشعیا 49:25

زیرا خداوند چنین می‌گوید: «اسیران نیز از جبار گرفته خواهند شد و غنیمت از دست ستم پیشه رهانیده خواهد گردید. زیرا که من با دشمنان تو مخالفت خواهم نمود و من پسران تو را نجات خواهم داد.

اِشعیا 5:25

بنابراین خشم خداوند بر قوم خود مشتعل شده و دست خود را بر ایشان دراز کرده، ایشان را مبتلا ساخته است. کوه‌ها بلرزیدند و لاشه​های ایشان در میان کوچه‌ها مثل فضولات گردیده‌اند. با این همه، غضب او فرو ننشست، و دست او تا کنون دراز است.

اِشعیا 5:29

غرش ایشان مثل شیر ماده خواهد بود و همانند شیران ژیان نعره خواهند کرد. ایشان نعره خواهند زد و صید را گرفته، به سلامتی خواهند برد و رهاننده‌ای نخواهد بود.

اِشعیا 5:5

از این رو، اکنون شما را اعلام می‌نمایم که من به تاکستان خود چه خواهم کرد: حصارش را برمی دارم و چراگاه خواهد شد؛ دیوارش را ویران می‌سازم و پایمال خواهد گردید.

اِشعیا 63:3

«من حوض شراب را به تنهای لگدکوب نمودم و هیچیک از قوم‌ها با من نبود و ایشان را به غضب خود پایمال کردم و به شدت خشم خویش لگدکوبشان نمودم و خون ایشان به لباس من پاشیده شد، تمامی جامه مرا بیالود.

اِشعیا 63:6

قوم‌ها را به غضب خود پایمال نموده، ایشان را از شدت خشم خویش مست ساختم. و خون ایشان را بر زمین ریختم.»

اِشعیا 7:17

خداوند بر تو و بر قومت و بر خاندان پدرت روزهایی را خواهد آورد که از روزهایی که اِفرایم از یهودا جدا شد، تا حال نیامده باشد، یعنی روزهای پادشاه آشور را.»

اِشعیا 8:4

زیرا قبل از آنکه کودک بتواند‌، ”ای پدرم“ و ‌”ای مادرم“ بگوید، اموال دمشق و غنیمت سامره را نزد پادشاه آشور به تاراج خواهند برد.»

اِشعیا 8:8

و بر یهودا تجاوز نموده، سیلان کرده، عبور خواهد نمود تا آنکه به گردن برسد و بالهای خود را گشوده، طول و عرض ولایتت را‌، ای عِمانوئیل، پر خواهد ساخت.»

اِشعیا 9:17

از این رو خداوند از جوانان ایشان خشنود نخواهد شد و بر یتیمان و بیوه‌زنان ایشان ترحم نخواهد نمود. چونکه تمامی ایشان خدانشناس و شریرند و از هر دهانی حماقت جاری می‌شود. با اینهمه غضب او برگردانیده نشده و دست او هنوز دراز است.

اِشعیا 9:19

از خشم یهوه صِبایوت زمین سوخته شده است و قوم هیزم آتش گشته‌اند و کسی بر برادر خود شفقت ندارد.

اِرمیا 25:9

خداوند می‌گوید: اینک من فرستاده، تمامی قبایل شمال را با خادم خود نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل گرفته، ایشان را بر این سرزمین و بر ساکنانش و بر همه قومهایی که به اطراف آن می‌باشند، خواهم آورد و آنها را به تمامی هلاک کرده، دهشت و مسخره و خرابی ابدی خواهم ساخت.

اِرمیا 3:10

و نیز خداوند می‌گوید: با وجود این همه، خواهر خائن او یهودا نزد من با تمامی دل خود بازگشت نکرد، بلکه فقط ریاکاری.»

اِرمیا 34:22

اینک خداوند می‌گوید من امر می‌فرمایم و ایشان را به این شهر باز خواهم آورد. و با آن جنگ کرده، آن را خواهند گرفت و به آتش خواهند سوزانید و شهرهای یهودا را ویران و متروک خواهم ساخت.»

اِرمیا 4:14

‌ای اورشلیم، دل خود را از شرارت شست و شو کن تا نجات یابی! تا به کی خیالات فاسد تو در دلت بماند؟

حزقیال 29:20

و خداوند یهوه می‌گوید: سرزمین مصر را به جهت خدمتی که کرده است، مزد او خواهم داد، چونکه این کار را برای من کرده‌اند.

حزقیال 38:12

تا تاراج نمایی و غنیمت را ببری و دست خود را به خرابه‌هایی که بنا شده است و به قومی که از میان قومها جمع شده‌اند، بگردانی که ایشان احشام و اموال اندوخته‌اند و در وسط جهان ساکنند.

حزقیال 38:13

شبا و دِدان و تاجران ترشیش و تمامی شیران ژیان ایشان تو را خواهند گفت: ”آیا به جهت گرفتن غارت آمده‌ای؟ و آیا به جهت بردن غنیمت، جمعیت خود را جمع کرده‌ای تا نقره و طلا برداری و احشام و اموال را بربایی و غارت بزرگی ببری؟“

میکاه 7:10

دشمنم این را خواهد دید، و خجالت او را خواهد پوشانید، زیرا به من می‌گوید: «یهوه خدای تو کجا است؟» چشمانم بر او خواهد نگریست و او الان مثل گِل کوچه‌ها پایمال خواهد شد.

حَبَقوق 1:12

‌ای یهوه خدای من! ای قدوس من! آیا تو از ازل نیستی؟ پس نخواهیم مرد. ای خداوند، ایشان را برای داوری معین کرده‌ای. و ‌ای صخره، ایشان را برای تنبیه برقرار نموده‌ای.

زَکریا 10:5

و ایشان همچون دلاوران، دشمنان خود را در گِل کوچه‌ها، در عرصه جنگ پایمال خواهند کرد. خواهند جنگید، زیرا خداوند با ایشان است. و اسب‌سواران سرافکنده خواهند شد.

مَتّی 15:7

‌ای ریاکاران، اِشَعیا در باره شما نیکو نبوت نموده است که گفت: