هوشع 5:15 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁵ من روانه شده، به مکان خود خواهم برگشت تا ایشان به عصیان خود اعتراف نموده، روی مرا بطلبند. در تنگی خود صبح زود مرا خواهند طلبید.

هزارۀ نو

¹⁵ آنگاه به مکان خویش باز خواهم گشت تا آنگاه که به تقصیر خویش اعتراف کنند، و روی مرا بطلبند. ایشان در مصیبت خویش، مشتاقانه مرا خواهند جُست.

Persian Old Version

¹⁵ من روانه شده، به مکان خود خواهم برگشت تا ایشان به عصیان خوداعتراف نموده، روی مرا بطلبند. در تنگی خودصبح زود مرا خواهند طلبید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁵ سپس آنها را ترک کرده، به خانهٔ خود باز خواهم گشت تا در شدت بیچارگی خود متوجه گناهانشان شده، آنها را اعتراف کنند و مرا بطلبند. زیرا ایشان در مصیبت خویش، مشتاقانه مرا خواهند جُست.»

مژده برای عصر جدید

¹⁵ «سپس آنها را ترک خواهم کرد و به مکان خود برمی‌گردم تا آنها به گناهان خود آگاه گردند و طالب روی من شوند و در تنگی خود از من درخواست کمک نمایند.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁵ «آن‌ها را ترک خواهم کرد و به مکان خود برخواهم گشت تا آن‌ها به گناهان خود آگاه گردند و طالب روی من شوند و در تنگی خود از من درخواست کمک نمایند.»

هوشع 5:15 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 42:21

و به یکدیگر گفتند: «به یقین به برادر خود خطا کردیم، زیرا تنگی جان او را دیدیم وقتی که به ما التماس می‌کرد و نشنیدیم. از این‌ رو این تنگی بر ما رسید.»

۲تواریخ 7:14

و قوم من که به اسم من نامیده شده‌اند، متواضع شوند و دعا کرده، طالب حضور من باشند و از راههای بد خویش بازگشت نمایند، آنگاه من از آسمان قبول خواهم فرمود، و گناهان ایشان را خواهم آمرزید و زمین ایشان را شفا خواهم داد.

ایّوب 33:27

پس در میان مردمان سرود خوانده، خواهد گفت: ”گناه کردم و راستی را منحرف ساختم، و مکافات آن به من نرسید.

مزامیر 107:13

آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

مزامیر 107:19

آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگی‌های ایشان رهایی بخشید.

مزامیر 107:28

آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

مزامیر 107:6

آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگی‌های ایشان رهایی بخشید.

مزامیر 132:14

«این است استراحتگاه من تا به ابد. اینجا ساکن خواهم بود، زیرا در این رغبت دارم.

مزامیر 50:15

پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو را خلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی.»

مزامیر 78:34

هنگامی که ایشان را کشت، او را طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا جستجو نمودند،

مزامیر 83:16

رویهای ایشان را به ذلّت پر کن تا نام تو را‌ ای خداوند، بطلبند.

امثال 8:17

من دوست می‌دارم آنانی را که مرا دوست می‌دارند. و هر‌ که مرا به جد و جهد بطلبد، مرا خواهد یافت.

اِشعیا 18:4

زیرا خداوند به من چنین گفته است: «من خواهم آرامید و از مکان خود نظر خواهم نمود. مثل گرمای صاف بر نباتات و مثل ابر شبنم‌دار در حرارت محصول.

اِشعیا 26:16

‌ای خداوند، ایشان در حین تنگی، تو را خواهند طلبید. و چون ایشان را تنبیه نمایی، دعاهای مخفیانه خواهند ریخت.

اِشعیا 26:21

زیرا اینک خداوند از مکان خود بیرون می‌آید، تا سزای گناهان ساکنان زمین را به ایشان برساند. پس زمین خونهای خود را مکشوف خواهد ساخت و کشتگان خویش را دیگر پنهان نخواهد نمود.

اِشعیا 26:9

شبانگاه به‌ جان خود مشتاق تو هستم. و بامدادان به روح خود در درونم تو را می طلبم. زیرا هنگامی که داوریهای تو بر زمین آید، ساکنان جهان عدالت را خواهند آموخت.

اِرمیا 2:27

که به چوب می‌گویند: ”تو پدر من هستی.“ و به سنگ که ”تو مرا زاییده‌ای.“ زیرا که پشت خود را به من کرده‌اند، نه رویشان را. اما در زمان مصیبت خود می‌گویند: ”برخیز و ما را نجات ده!“

اِرمیا 3:13

فقط به گناهانت اعتراف نما که بر یهوه خدای خویش عاصی شدی و راههای خود را زیر هر درخت سبز برای بیگانگان منشعب ساختی و خداوند می‌گوید که شما صدای مرا نشنیدید.

اِرمیا 3:14

پس خداوند می‌گوید: ای پسران بی‌وفا بازگشت نمایید، زیرا که من شوهر شما هستم و از شما یک نفر از شهری و دو نفر از قبیله‌ای گرفته، شما را به صَهیون خواهم آورد.

سوگنامه 3:40

راههای خود را تجسس و تفتیش بنماییم و به سوی خداوند بازگشت کنیم!

حزقیال 10:4

و جلال خداوند از روی کروبیان به آستانه خانه برآمد و خانه از ابر پر شد و صحن از فروغ جلال خداوند مملو گشت.

حزقیال 11:23

و جلال خداوند از میان شهر صعود نموده، بر کوهی که به طرف شرقی شهر است، قرار گرفت.

حزقیال 20:43

و در آنجا راههای خود و تمامی کارهای خویش را که خود را به آنها نجس ساخته‌اید، به یاد خواهید آورد. و از همه کارهای شرم آور که کرده‌اید، از خود نفرت خواهید کرد.

حزقیال 36:31

و چون راههای شرم‌آور و کارهای ناپسند خود را به یاد آورید، آنگاه به خاطر گناهان و کارهای زشت خویش، از خود نفرت خواهید نمود.

حزقیال 6:9

و نجات‌یافتگان شما در میان قومها در جایی که ایشان را به اسیری برده‌اند، مرا یاد خواهند داشت. چونکه دل زناکار ایشان را که از من دور شده است، خواهم شکست و چشمان ایشان را که از پی بتهایشان زنا کرده است - پس خویشتن را به خاطر کارهای زشتی که در همه اعمال شرم‌آور خود نموده‌اند، منفور خواهند داشت.

حزقیال 8:6

و او مرا گفت: «ای پسر انسان، آیا تو آنچه را که ایشان می‌کنند، می‌بینی؟ یعنی اعمال شرم‌آور بزرگی که خاندان اسرائیل در اینجا می‌کنند تا از قُدس خود دور بشوم؟ اما باز اعمال شرم‌آور بزرگتر خواهی دید.»

هوشع 3:5

و بعد از آن قوم اسرائیل بازگشت نموده، یهوه خدای خویش و پادشاه خود داوود را خواهند جُست و در روزهای بازپسین با ترس به سوی خداوند و نیکویی او خواهند آمد.

هوشع 5:6

گوسفندان و گاوان خود را می‌آورند تا خداوند را بجویند، اما او را نخواهند یافت، چونکه خود را از ایشان دور ساخته است.

میکاه 1:3

زیرا اینک خداوند، از مکان خود بیرون می‌آید، و نزول نموده، بر مکانهای بلند زمین می‌رود.

اعداد 21:7

و قوم نزد موسی آمده، گفتند: «گناه کرده‌ايم، زيرا که بر خداوند و بر تو شکايت آورده‌ايم. پس نزد خداوند دعا کن تا مارها را از ما دور کند.» و موسی به جهت قوم التماس نمود.

لوقا 13:25

بعد از آنکه صاحب‌خانه برخیزد و در را ببندد و شما بیرون ایستاده در را کوبیدن آغاز کنید و گویید: 'ای خداوند، برای ما باز کن.' آنگاه وی در جواب خواهد گفت: 'شما را نمی شناسم که از کجا هستید.'

داوران 4:3

آنگاه قوم اسرائیل نزد خداوند فرياد برآوردند، زيرا که او را نهصد ارابه آهنين بود و بر قوم اسرائیل بيست سال بسيار ظلم می‌کرد.