هوشع 11:10 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁰ ایشان خداوند را پیروی خواهند نمود. او مثل شیر غرش خواهد کرد و چون غرش نماید، فرزندان از مغرب به لرزه خواهند آمد.

هزارۀ نو

¹⁰ ایشان خداوند را پیروی خواهند کرد، و او همچون شیر غرش خواهد کرد؛ و چون بغرد فرزندانش لرزان از مغرب خواهند آمد؛

Persian Old Version

¹⁰ ایشان خداوند را پیروی خواهند نمود. اومثل شیر غرش خواهد نمود و چون غرش نماید فرزندان از مغرب به لرزه خواهند آمد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁰ «قوم من از من پیروی خواهند کرد و من مثل شیر بر دشمنانشان خواهم غرید. ایشان لرزان از غرب باز خواهند گشت؛

مژده برای عصر جدید

¹⁰ «آنها از من که خداوند هستم، پیروی می‌کنند و من مانند شیر بر دشمنان می‌غرّم و چون غرّش کنم، فرزندان او لرزان و شتابان از غرب بازمی‌گردند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁰ «هنگامی‌که مانند شیری بغُرّم آن‌ها دنبال من خواهند آمد و چون غرّش کنم، آن‌ها لرزان و شتابان از غرب بازخواهند گشت.

هوشع 11:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 37:1

«از این نیز دل می‌لرزد و از جای خود متحرک می‌گردد.

مزامیر 119:120

از ترس تو موی بر تنم راست شد؛ از داوری‌های تو ترسیدم.

مزامیر 2:11

خداوند را با ترس عبادت کنید و با لرز شادی نمایید!

اِشعیا 11:11

و در آن روز واقع خواهد گشت که خداوند بار دیگر دست خود را دراز کند تا باقیماندگان قوم خویش را که از آشور و مصر و فَتروس و حبشه و عیلام و شِنعار و حَمات و از سواحل دریا باقیمانده باشند، باز آورد.

اِشعیا 2:5

‌ای خاندان یعقوب بیایید تا در نور خداوند گام برداریم.

اِشعیا 31:4

زیرا خداوند به من چنین گفته است: «چنانکه شیر و شیر ژیان بر شکار خود غرش می‌نماید، هنگامی که گروه شبانان بر او جمع شوند و از صدای ایشان نترسیده، از فریادهای ایشان سر فرو نمی‌آورد، همچنان یهوه صِبایوت نزول می‌فرماید تا برای کوه صَهیون و تپه آن جنگ نماید.

اِشعیا 42:13

خداوند مثل دلاور بیرون می‌آید و مانند مرد جنگی غیرت خویش را برمی‌انگیزاند؛ فریاد کرده، نعره خواهد زد و بر دشمنان خویش غلبه خواهد نمود.

اِشعیا 49:10

گرسنه و تشنه نخواهند بود و حرارت و آفتاب به ایشان ضرر نخواهد رسانید، زیرا آنکه بر ایشان ترحم دارد، ایشان را هدایت خواهد کرد و نزد چشمه های آب ایشان را رهبری خواهد نمود.

اِشعیا 64:2

مثل آتشی که خُرده‌چوبها را مشتعل سازد و آب را به جوش آورد- تا نام خود را بر دشمنانت بشناسانی و قومها از دیدن تو به لرزه درآیند.

اِشعیا 66:2

خداوند می‌گوید: «دست من همه این چیزها را ساخت، پس تمامی اینها به وجود آمد. اما به آنکه مسکین و شکسته دل و از کلام من لرزان باشد، نظر خواهم کرد.

اِشعیا 66:5

‌ای آنانی که از کلام خداوند می‌لرزید، سخن او را بشنوید. برادران شما که از شما نفرت دارند، و شما را به خاطر اسم من از خود می‌رانند، می گویند: ”خداوند جلال یابد، تا شادی شما را ببینم.“ لیکن ایشان خجل خواهند شد.

اِرمیا 2:2

«برو و به گوش اورشلیم ندا کرده، بگو، خداوند چنین می‌گوید: غیرت دوران جوانی‌ات را عشق دوران نامزدی‌ات را، حینی که از پی من در بیابان و در زمین بایر می‌آمدی، به‌ خاطر می‌آورم.

اِرمیا 25:30

پس تو به تمامی این سخنان بر ایشان نبوت کرده، به ایشان بگو: ”خداوند از اوج آسمان غرش می‌نماید و از مکان قُدس خویش صدای خود را می‌دهد و به ضد مرتع خویش به شدت غرش می‌نماید. و مثل آنانی که انگور را می‌افشرند، بر تمامی ساکنان جهان نعره می‌زند.

اِرمیا 31:9

با گریه خواهند آمد و من ایشان را، در حالی که التماس می‌کنند، خواهم آورد. نزد نهرهای آب ایشان را به راه صاف که در آن نخواهند لغزید، رهبری خواهم نمود، زیرا که من پدر اسرائیل هستم و اِفرایم نخست‌زاده من است.

اِرمیا 33:9

و این شهر برای من اسم شادمانی و سپاس و جلال خواهد بود نزد تمامی قومهای زمین که چون آنها همه کار نیکی را که به ایشان نموده باشم، بشنوند، خواهند ترسید. و به خاطر تمام این نیکویی و تمامی سلامتی که من به ایشان رسانیده باشم، خواهند لرزید.

اِرمیا 5:22

خداوند می گوید: آیا از من نمی ترسید؟ آیا از حضور من نمی‌لرزید؟ من دانه‌های شن را بر دریا حد گذاشته‌ام، که از آن نتواند گذشت، و اگر‌چه امواجش متلاطم شود، غالب نخواهد آمد و هرچند شورش نماید، اما از آن تجاوز نمی‌تواند کرد.

اِرمیا 50:4

خداوند می‌گوید که «در آن روزها و در آن زمان، قوم اسرائیل و پسران یهودا با هم خواهند آمد. ایشان گریه‌کنان خواهند آمد و یهوه خدای خود را خواهند طلبید.

اِرمیا 7:6

و بر غریبان و یتیمان و بیوه‌زنان ظلم ننمایید و خون بی‌گناهان را در این مکان نریزید و خدایان غیر را به زیان خویش پیروی ننمایید.

اِرمیا 7:9

آیا مرتکب دزدی و زنا و قتل نمی‌شوید و به دروغ قسم نمی‌خورید و برای بَعَل بخور نمی‌سوزانید؟ و آیا خدایان غیر را که نمی‌شناسید، پیروی نمی‌کنید؟

حزقیال 26:16

و تمامی حاکمان دریا از تختهای خود فرود آیند. و رداهای خود را از خود بیرون کرده، جامه‌های قلابدوزی خویش را از تن به در کنند. و ترسها را پوشیده، بر زمین بنشینند و هر دم لرزیده، درباره تو به حیرت افتند.

هوشع 3:5

و بعد از آن قوم اسرائیل بازگشت نموده، یهوه خدای خویش و پادشاه خود داوود را خواهند جُست و در روزهای بازپسین با ترس به سوی خداوند و نیکویی او خواهند آمد.

یوئیل 3:16

و خداوند از صَهیون نعره می‌زند و صدای خود را از اورشلیم بلند می‌کند. آسمان و زمین پریشان می‌شود، اما خداوند پناهگاه قوم خود و قرارگاه قوم اسرائیل خواهد بود.

عاموس نبی 1:2

پس گفت: خداوند از صهیون نعره می‌زند و صدای خود را از اورشلیم بلند می‌کند و مرتع های شبانان ماتم می‌گیرند و قله کَرمِل خشک می‌گردد.

عاموس نبی 3:4

آیا مرغ به دام زمین می‌افتد، جایی که تله برای او نباشد؟ آیا دام از زمین برداشته می‌شود، حینی که چیزی نگرفته باشد؟

عاموس نبی 3:8

شیر غرش کرده است، کیست که نترسد؟ خداوند یهوه صحبت نموده است: کیست که نبوت ننماید؟»

میکاه 4:5

زیرا که تمامی قومها، هر کدام به اسم خدای خویش گام بر می‌دارند، اما ما به اسم یهوه خدای خود تا به ابد گام برخواهیم داشت.

حَبَقوق 3:16

چون شنیدم احشایم بلرزید و از صدای آن لبهایم بجنبید، و پوسیدگی به استخوانهایم داخل شده، در جای خود لرزیدم، که در روز تنگی استراحت یابم، هنگامی که آن که قوم را ذلیل خواهد ساخت، بر ایشان حمله آورد.

زَکریا 10:10

و ایشان را از سرزمین مصر باز خواهم آورد، و از آشور جمع خواهم نمود، و به سرزمین جِلعاد و لبنان داخل خواهم ساخت و آن ،گنجایش ایشان را نخواهد داشت.

زَکریا 10:12

و ایشان را در خداوند قوی خواهم ساخت و در نام او روان خواهند شد.» سخن خداوند این است.

زَکریا 8:7

یهوه صِبایوت چنین می‌گوید: اینک من قوم خود را از سرزمین شرق و از سرزمین غرب خواهم رهانید.

یوحنا 8:12

پس عیسی باز به ایشان خطاب کرده، گفت: «من نور عالم هستم. کسی ‌که مرا پیروی کند، در ظلمت نگردد، بلکه نور حیات را یابد.»

اعمال رسولان 24:25

و چون او دربارهٔ عدالت و پرهیزکاری و داوری آینده سخن به میان می‌آورد، فِلیکس ترسان گشته، جواب داد که «اکنون برو، چون فرصت کنم، تو را باز خواهم خواند.»

رومیان 8:1

پس هیچ محکومیّت نیست بر آنانی که در مسیح عیسی هستند.

۲پطرس 2:10

به ویژه آنانی که در شهوات نجاست در‌ پی جسم می‌روند و اقتدار خداوند را حقیر می‌دانند. این گستاخان و متکبّران از اهانت به بزرگان آسمانی ترسی ندارند؛

مکاشفه 10:3

و به صدای بلند، چون غرش شیر صدا کرد؛ و چون صدا کرد، هفت رعد به صداهای خود سخن‌ گفتند.