حَبَقوق 2:13 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹³ آیا این از جانب یهوه صِبایوت نیست که قوم‌ها برای آتش مشقت می‌کشند و طایفه​ها برای پوچی خویشتن را خسته می‌نمایند؟

هزارۀ نو

¹³ آیا این از جانب خداوند لشکرها نیست که قومها برای آتش مشقّت کِشند، و ملتها برای بطالت خویشتن را خسته سازند؟

Persian Old Version

¹³ آیا این از جانب یهوه صبایوت نیست که قومها برای آتش مشقت میکشند و طوایف برای بطالت خویشتن راخسته مینمایند؟

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹³ زیرا دارایی خدانشناسان دود شده، به هوا می‌رود و دسترنج آنها نابود می‌گردد. خداوند لشکرهای آسمان چنین مقرر کرده است.

مژده برای عصر جدید

¹³ قومهایی که آنها را اسیر کردید از دسترنج خود فایده‌ای نبردند. آنها زحمت بی‌فایده کشیدند و همهٔ چیزهایی که ساخته‌اند دود می‌شوند و به هوا می‌روند، زیرا خداوند متعال چنین اراده فرموده است.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹³ قوم‌هایی که آن‌ها را اسیر کردید، از دست‌رنج خود فایده‌ای نبردند. آن‌ها زحمت بی‌فایده کشیدند و همۀ چیزهایی که ساخته‌اند دود می‌شوند و به هوا می‌روند، زیرا خداوند متعال چنین اراده فرموده است.

حَبَقوق 2:13 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 15:31

و داوود را خبر داده، گفتند: «که اَخيتوفِل، يکی از فتنه انگيزان، با اَبشالوم شده است.» داوود گفت: «ای خداوند، مشورت اَخيتوفِل را به حماقت بدل کن.»

مزامیر 39:6

اینک انسان مانند سایه زودگذر است. به عبث مضطرب می‌شود. ذخیره می‌کند و نمی‌داند کیست که از آن بهره خواهد برد.

امثال 21:30

حکمتی نیست و نه بصیرتی و نه مشورتی که به ضد خداوند به ‌کار آید.

اِشعیا 50:11

اینک، تمامی شما که آتش می‌افروزید و کمر خود را به مشعلها می‌بندید، در روشنایی آتش خویش و در مشعلهایی که خود افروخته‌اید، روان باشید، اما این از دست من به شما خواهد رسید که در غم خواهید خوابید.

اِشعیا 55:2

چرا نقره را برای آنچه نان نیست، و مشقت خویش را برای آنچه سیر نمی‌کند، صرف می‌کنید. گوش داده، از من بشنوید و چیزهای نیکو را بخورید تا گوشت جانتان گردد.

اِرمیا 51:58

یهوه صِبایوت چنین می‌گوید: «حصارهای وسیع بابل به تمامی سرنگون خواهد شد و دروازه‌های بلندش به آتش سوخته خواهد گردید و قومها بیهوده مشقت خواهند کشید و ملتها به جهت آتش خود را خسته خواهند کرد.»

اِرمیا 51:64

و بگو، ”همچنین بابل به خاطر بلایی که من بر او وارد می‌آورم، غرق خواهد گردید و دیگر برپا نخواهد شد و ایشان خسته خواهند گردید.» تا اینجا سخنان اِرمیا است.

مَلاکی 1:4

اگر اِدوم می‌گوید: «ویران شده‌ایم، اما خواهیم برگشت و مخروبه‌ها را بنا خواهیم نمود.» یهوه صِبایوت چنین می‌فرماید: «ایشان بنا خواهند نمود، اما من ویران خواهم ساخت و ایشان را به ‌”سرحد شرارت“ و به قومی که خداوند بر ایشان تا به ابد غضبناک می‌باشد، معروف خواهند ساخت.