پیدایش 6:6 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁶ و خداوند پشیمان شد که انسان را بر زمین ساخته بود و در دل خود محزون گشت.

هزارۀ نو

⁶ و خداوند از این که انسان را بر زمین ساخته بود، متأسف شد و در دل خود غمگین گشت.

Persian Old Version

⁶ و خداوند پشیمان شد که انسان را برزمین ساخته بود، و در دل خود محزون گشت.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁶ پس خداوند از آفرینش انسان متأسف شد و در دل محزون گشت.

مژده برای عصر جدید

⁶ از اینكه ‌انسان‌ را آفریده ‌و در روی زمین‌ گذاشته‌ بود، متأسف ‌و بسیار غمگین‌ شد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁶ و خداوند از این‌که ‌انسان‌ را آفریده ‌و در روی زمین‌ گذاشته‌ بود، متأسف ‌شد و در دل خود محزون گشت.

پیدایش 6:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 6:7

و خداوند گفت: «انسان را که آفریده‌ام، از روی زمین محو سازم، انسان و چارپایان و خزندگان و پرندگان هوا را، چونکه متأسف شدم از ساختن ایشان.»

۲سموئیل 24:16

و چون فرشته، دست خود را بر اورشليم دراز کرد تا آن را هلاک سازد، خداوند از آن بلا پشيمان شد و به فرشته‌ای که قوم را هلاک می‌ساخت گفت: «کافی است! حال دست خود را باز دار.» و فرشته خداوند نزد خرمنگاه اَرونه يِبوسی بود.

۱تواریخ 21:15

و خدا فرشته‌ای به اورشليم فرستاد تا آن را نابود سازد. و چون می‌خواست آن را نابود کند، خداوند نظر کرد و از آن بلا پشيمان شد و به فرشته ای که هلاک می‌کرد، گفت: «کافی است، حال دست خود را باز دار.» و فرشته خداوند نزد خرمنگاه اُرنانِ يِبوسی ايستاده بود.

مزامیر 106:45

و به‌ خاطر ایشان، عهد خود را به یاد آورد و در زیادی رحمت خویش بازگشت نمود.

مزامیر 110:4

خداوند قسم خورده است و پشیمان نخواهد شد که «تو کاهن هستی تا به ابد به رتبه ملکی‌صدق.»

مزامیر 119:158

خیانت کاران را دیدم و نفرت داشتم، زیرا کلام تو را نگاه نمی دارند.

مزامیر 78:40

چند مرتبه در صحرا به او فتنه انگیختند و او را در بیابان رنجانیدند.

مزامیر 81:13

‌ای کاش که قوم من به من گوش می‌گرفتند و اسرائیل در طریقهای من روان می‌بودند.

مزامیر 95:10

چهل سال از آن قوم غمگین بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که راههای مرا نشناختند.

خروج 32:14

پس خداوند از آن بدی که گفته بود که به قوم خود برساند، بازگشت فرمود.

اِشعیا 48:18

کاش که به اوامر من گوش می‌دادی! آنگاه سلامتی تو مثل رود و عدالت تو مانند امواج دریا می‌بود.

اِشعیا 63:10

اما ایشان عاصی شده، روح قدوس او را اندوهگین ساختند، پس برگشته، دشمن ایشان شد و او خود با ایشان جنگ نمود.

اِرمیا 18:7

هنگامی که درباره قومی یا مملکتی برای کندن و ویران ساختن و هلاک نمودن سخنی گفته باشم،

اِرمیا 26:19

آیا حِزقیا پادشاه یهودا و تمامی یهودا او را کشتند؟ نه! بلکه از خداوند بترسید و نزد خداوند خواهش نمود و خداوند از آن بلایی که درباره ایشان گفته بود، پشیمان گردید. پس ما بلای بزرگی بر جان خود وارد خواهیم آورد.»

حزقیال 33:11

«به ایشان بگو: خداوند یهوه می‌فرماید: به حیات خودم قسم، که من از مردن مرد شریر خوش نیستم، بلکه خوش هستم که شریر از راه خود بازگشت نموده، زنده ماند. ای خاندان اسرائیل، بازگشت نمایید! از راههای بد خویش بازگشت نمایید، زیرا چرا بمیرید؟

هوشع 11:8

‌ای اِفرایِم، چگونه تو را ترک کنم؟ و ‌ای اسرائیل، چگونه تو را تسلیم نمایم؟ چگونه تو را مثل اَدمه نمایم؟ و تو را مثل صِبوئیم سازم؟ دل من در درونم منقلب شده، و شفقت من سراسر مشتعل شده است.

یوئیل 2:13

و دل خود را چاک کنید نه لباس خویش را و به یهوه خدای خود بازگشت نمایید، زیرا که او رئوف و رحیم است و دیرخشم و مملو از محبت و از بلا منصرف می‌شود.

یونس 3:10

پس چون خدا کارهای ایشان را دید که از راه زشت خود بازگشت نمودند، آنگاه خدا از بلایی که گفته بود که به ایشان برساند، منصرف شد و آن را به عمل نیاورد.

مَلاکی 3:6

زیرا من که یهوه می‌باشم، تغییر نمی‌‌کنم؛ از این سبب است که شما،‌ ای پسران یعقوب، هلاک نشده‌اید.

اعداد 23:19

خدا انسان نيست که دروغ بگويد. و از پسران آدم نيست که به اراده خود تغيير بدهد. آيا او سخنی گفته باشد و نکند؟ يا چيزی فرموده باشد و استوار ننمايد؟

رومیان 11:29

زیرا که در نعمتها و دعوت خدا بازگشتن نیست.

افسسیان 4:30

و روح قدّوس خدا را که به او تا روز آزادی مُهر شده‌اید، غمگین مسازید.

تثنیه 32:29

کاش که حکيم بوده، اين را می‌فهميديد. و در عاقبت خود تفکر می‌نمودند.

تثنیه 32:36

زيرا خداوند، قوم خود را داوری خواهد نمود. و بر بندگان خويش شفقت خواهد کرد. چون می‌بيند که قوت ايشان نابود شده، و هيچکس چه غلام و چه آزاد باقی نيست.

تثنیه 5:29

کاش که دلی را مثل اين داشتند تا از من می‌ترسيدند و تمامی اوامر مرا در هر وقت به جا می‌آوردند، تا ايشان را و فرزندان ايشان را تا به ابد نيکو باشد.

عبرانیان 3:10

از این جهت به آن گروه خشم گرفته، گفتم: 'ایشان پیوسته در دلهای خود گمراه هستند و راههای مرا نشناختند.'

عبرانیان 3:17

و به چه کسانی تا مدت چهل سال خشمگین می‌بود؟ آیا نه به آن عاصیانی که اجسادشان در صحرا ریخته شد؟

یعقوب 1:17

هر بخشندگی نیکو و هر بخشش کامل از بالا است و فرو می‌ریزد از پدر نورها که نزد او هیچ تبدیل و سایه ناشی از تغییر نیست.

۱سموئیل 15:11

«پشيمان شدم که شائول را پادشاه ساختم، زيرا از پيروی من برگشته، کلام مرا به جا نياورده است.» و سَموئيل خشمناک شده، تمامی شب نزد خداوند فرياد برآورد.

۱سموئیل 15:29

و نيز جلال اسرائيل دروغ نمی‌گويد و اراده خود را تغییر نمی‌دهد زيرا او انسان نيست که اراده‌اش را تغيير دهد.»

۱سموئیل 15:35

سَموئيل تا روز وفاتش ديگر به دیدن شائول نيامد، اما برای شائول ماتم می‌گرفت. و خداوند پشيمان شده بود که شائول را بر اسرائيل پادشاه کرده بود.