پیدایش 47:9 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁹ یعقوب به فرعون گفت: «روزهای سالهای غربت من صد و سی سال است. روزهای سالهای عمر من‌ اندک و بد بوده است و به روزهای سالهای عمر پدرانم در روزهای غربت ایشان نرسیده.»

هزارۀ نو

⁹ و یعقوب به فرعون گفت: «سالهای غربت من صد و سی است. سالهای عمر من اندک بوده و به دشواری گذشته است، و به سالهای غربت پدرانم نمی‌رسد.»

Persian Old Version

⁹ یعقوب به فرعون گفت: «ایام سالهای غربت من صد و سی سال است. ایام سالهای عمر مناندک و بد بوده است، و به ایام سالهای عمر پدرانم در روزهای غربت ایشان نرسیده.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁹ یعقوب جواب داد: «صد و سی سال دارم و سالهای عمرم را در غربت گذرانده‌ام. عمرم کوتاه و پر از رنج بوده است و به سالهای عمر اجدادم که در غربت می‌زیستند، نمی‌رسد.»

مژده برای عصر جدید

⁹ یعقوب ‌گفت‌: «سالهای عمرم كه‌ به‌ سختی و در سرگردانی گذشته ‌است ‌صد و سی سال ‌است‌ كه ‌البته ‌به ‌سن ‌اجدادم‌ نرسیده ‌است‌.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁹ یعقوب ‌گفت‌: «صد و سی سال دارم و سال‌های عمرم را در غربت گذرانده‌ام. عمرم کوتاه و پُر از رنج بوده است و به سال‌های عمر اجدادم که در غربت ‌می‌زیستند، نمی‌رسد.»

پیدایش 47:9 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 11:11

و سام بعد از آوردن اَرفَکشاد، پانصد سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.

پیدایش 35:28

و عمر اسحاق صد و هشتاد سال بود.

پیدایش 47:28

و یعقوب در زمین مصر هفده سال بزیست. و روزهای سالهای عمر یعقوب صد و چهل و هفت سال بود.

پیدایش 47:8

و فرعون به یعقوب گفت: «روزهای سالهای عمر تو چند است؟»

پیدایش 5:27

پس همه روزهای متوشالح، نهصد و شصت و نه سال بود که مرد.

پیدایش 50:26

و یوسف مرد در لحظه‌ای که صد و ده ساله بود. و او را مومیایی کرده، در سرزمین مصر در تابوت گذاشتند.

۱تواریخ 29:15

زيرا که ما مثل همه اجداد خود به حضور تو غريب و میهمان هستیم و روزهای ما بر زمين مثل سايه است و هيچ دوام ندارد.

ایّوب 14:1

«انسان که از زن زاده می‌شود، روزهایش اندک است و پر از زحمات.

مزامیر 119:19

من در زمین غریب هستم. اوامر خود را از من مخفی مدار.

مزامیر 119:54

مقررات تو سرودهای من گردید در خانه غربت من.

مزامیر 39:12

‌ای خداوند دعای مرا بشنو و به فریادم گوش بده و از اشکهایم ساکت مباش، زیرا که من غریب هستم در نزد تو و میهمان مثل تمامی پدرانم.

مزامیر 39:13

روی خود را از من بگردان تا فرحناک شوم، قبل از آنکه رحلت کنم و ناپدید گردم.

مزامیر 39:5

اینک روزهایم را مثل یک وجب ساخته‌ای و زندگانی‌ام در نظر تو هیچ است. یقین هر آدمی تنها برای بطالت قرار داده شد، سلاه.

خروج 6:4

و عهد خود را نيز با ايشان استوار کردم که سرزمين کنعان را به ایشان دهم، يعنی سرزمين غربت ايشان را که در آن غريب بودند.

خروج 7:7

و موسی هشتاد ساله بود و هارون هشتاد و سه ساله، وقتی که به فرعون سخن‌ گفتند.

۲قرنتیان 5:6

پس دائم خاطرجمع هستیم و می‌دانیم که مادامی که در بدن ساکن هستیم، از خداوند غریب می‌باشیم.

تثنیه 34:7

و موسی چون وفات يافت، صد و بيست سال داشت، و نه چشمش تار، و نه قوتش کم شده بود.

عبرانیان 13:14

از آن رو که در اینجا شهری باقی نداریم بلکه آینده را طالب هستیم.

یعقوب 4:14

و حال آنکه نمی‌دانید که فردا چه می‌شود؛ از آن رو که حیات شما چیست؟ مگر بخاری نیستید که اندک زمانی آشکار است و بعد ناپدید می‌شود؟

یوشع 24:29

و بعد از اين امور واقع شد که یوشَع پسر نون، خادم خداوند، چون صد و ده ساله بود، مرد.

۱پطرس 2:11

‌ای عزیزان، خواهش دارم که همچون غریبان و بیگانگان از شهوات جسمی که با نفس در جدال هستند، دوری کنید؛