پیدایش 42:18 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁸ و روز سوم یوسف به ایشان گفت: «این را بکنید و زنده باشید، زیرا من از خدا می‌ترسم:

هزارۀ نو

¹⁸ و در روز سوّم یوسف به آنان گفت: «این را که می‌گویم انجام دهید تا زنده بمانید، زیرا من از خدا می‌ترسم:

Persian Old Version

¹⁸ و روز سوم یوسف بدیشان گفت: «این رابکنید و زنده باشید، زیرا من از خدا میترسم:

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁸ در روز سوم یوسف به ایشان گفت: «من مرد خداترسی هستم، پس آنچه به شما می‌گویم انجام دهید تا زنده بمانید.

مژده برای عصر جدید

¹⁸ روز سوم‌ یوسف‌ به آنها گفت‌: «من‌ مرد خداترسی هستم‌. شما را به ‌یک ‌شرط ‌آزاد می‌كنم‌.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁸ روز سوّم‌ یوسف‌ به آن‌ها گفت‌: «من‌ مرد خداترسی هستم‌. آنچه می‌گویم انجام دهید تا زنده بمانید.

پیدایش 42:18 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 20:11

ابراهیم گفت: «زیرا گمان بردم که خداترسی در این مکان نباشد و مرا به جهت همسرم خواهند کشت.

پیدایش 39:9

بزرگتری از من در این خانه نیست و چیزی از من دریغ نداشته، جز تو که همسر او می‌باشی؛ پس چگونه مرتکب این شرارت بزرگ بشوم و به خدا خطا ورزم؟»

پیدایش 42:19

هر گاه شما صادق هستید، یک برادر از شما در زندان شما اسیر باشد و شما رفته، غله برای گرسنگی خانه‌های خود ببرید.

نِحِمیا 5:15

اما والیان اول که قبل از من بودند، بر قوم بار سنگین نهاده، علاوه بر چهل مثقال نقره، نان و شراب نیز از ایشان می‌گرفتند و خادمان ایشان بر قوم حکمرانی می‌کردند. لیکن من به خاطر ترس خدا چنین نکردم.

نِحِمیا 5:9

و گفتم: «کاری که شما می‌کنید خوب نیست. آیا نمی‌باید شما به خاطر ملامت قومهایی که دشمن ما می‌باشند، در ترس خدای ما رفتار نمایید؟

ایّوب 1:1

در سرزمین عوص، مردی بود که ایوب نام داشت و آن مرد کامل و درست و خداترس بود و از بدی دوری می‌نمود.

خروج 1:17

لیکن قابله‌ها از خدا ترسيدند و آنچه پادشاه مصر به ایشان امر کرده بود، نکردند. بلکه پسران را زنده گذاردند.

خروج 18:21

و از ميان تمامی قوم، مردان قابل را که خداترس و مردان امين، که از رشوه نفرت کنند، جُسته، بر ايشان بگمار، تا سران هزار و سران صد و سران پنجاه و سران ده باشند.

لاویان 25:17

یکدیگر را مغبون مسازید، و از خدای خود بترسید. من یهوه خدای شما هستم.

لاویان 25:43

بر او به سختی حکم مران و از خدای خود بترس.

لوقا 18:2

پس گفت که «در شهری یک قاضی بود که نه ترس از خدا و نه باکی از انسان می‌داشت.

لوقا 18:4

قاضی تا مدّتی به وی اعتنا ننمود و لکن بعد از آن با خود گفت: 'هرچند از خدا نمی‌ترسم و از مردم باکی ندارم،