پیدایش 4:12 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹² هر گاه کشت زمین کنی، قوت خود را دیگر به تو نخواهد داد. و تو پریشان و آواره در جهان خواهی بود.»

هزارۀ نو

¹² چون زمین را کِشت کنی، دیگر قوّت خود را به تو نخواهد داد. و تو بر زمین آواره و سرگردان خواهی بود.»

Persian Old Version

¹² هر گاه کار زمین کنی، هماناقوت خود را دیگر به تو ندهد. و پریشان و آواره در جهان خواهی بود.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹² از این پس، هر چه کار کنی، دیگر زمین محصول خود را آنچنان که باید، به تو نخواهد داد، و تو در جهان آواره و پریشان خواهی بود.»

مژده برای عصر جدید

¹² وقتی زراعت‌كنی‌، زمین ‌دیگر برای تو محصول ‌نخواهد آورد و تو در روی زمین‌ پریشان‌ و آواره‌ خواهی بود.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹² وقتی زراعت‌ کنی‌، زمین ‌دیگر برای تو محصول ‌نخواهد آورد و تو در روی زمین‌ آواره‌ و سرگردان خواهی بود.»

پیدایش 4:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 4:13

قائن به خداوند گفت: «جزایم از تحملم زیاده است.

پیدایش 4:14

اینک مرا امروز بر روی زمین مطرود ساختی، و از روی تو پنهان خواهم بود. و پریشان و آواره در جهان خواهم بود و هر ‌که مرا یابد، مرا خواهد کشت.»

مزامیر 107:34

و زمین بارور را نیز به شوره‌زار، به خاطر شرارت ساکنان آن.

مزامیر 109:10

و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه‌های خود خوراک را بجویند.

امثال 28:17

کسی ‌که متحمّل بار خون شخصی شود، به عالم مردگان می‌شتابد. مبادا کسی او را باز دارد.

هوشع 9:17

خدای من ایشان را ترک خواهد نمود، چونکه او را نشنیدند؛ پس در میان قومها آواره خواهند شد.

یوئیل 1:10

صحرا خشک شده و زمین ماتم می‌گیرد، زیرا گندم تلف شده و شیره خشک گردیده و روغن برباد شده است.

لاویان 26:17

و روی خود را به ضد شما خواهم داشت، و پیش روی دشمنان خود تار و مار خواهید شد، و آنانی که از شما نفرت دارند، بر شما حکمرانی خواهند کرد. فرار خواهید کرد، بی​آنکه کسی شما را تعقیب کند.

لاویان 26:20

و قوت شما به پوچی صرف خواهد شد، زیرا زمین شما حاصل خود را نخواهد داد، و درختان زمین میوه خود را نخواهد آورد.

لاویان 26:36

«و اما در دلهای بقیه شما در زمین دشمنان شما ضعف خواهم فرستاد، و صدای برگ رانده شده، ایشان را خواهد گریزانید، بدون تعقیب کننده‌ای! مثل کسی ‌که از شمشیر فرار کند، خواهند گریخت و خواهند افتاد.

رومیان 8:20

زیرا خلقت، مطیع بطالت شد، نه به اراده خود، بلکه به خاطر او که آن را مطیع گردانید،

تثنیه 28:15

و اما اگر صدای يهوه خدای خود را نشنوی تا هوشيار شده، همه اوامر و قوانین او را که من امروز به تو امر می‌فرمايم به جا آوری، آنگاه تمامی اين لعنتها به تو خواهد رسيد، و تو را خواهد دريافت.