پیدایش 32:31 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

³¹ و چون از «فنوئیل» گذشت، آفتاب بر او طلوع کرد، و یعقوب بر ران خود می‌لنگید.

هزارۀ نو

³¹ و چون از فِنیئیل می‌گذشت آفتاب بر او طلوع کرد و او بر ران خود می‌لنگید.

Persian Old Version

³¹ و چون از «فنوئیل» گذشت، آفتاب بر وی طلوع کرد، و بر ران خودمی لنگید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³¹ یعقوب هنگام طلوع آفتاب به راه افتاد. او به خاطر صدمه‌ای که به رانش وارد شده بود، می‌لنگید.

مژده برای عصر جدید

³¹ وقتی یعقوب‌ فنیئیل‌ را ترک‌ می‌كرد، خورشید طلوع ‌كرد. یعقوب ‌به‌خاطر ضربه‌ای كه ‌به ‌رانش ‌خورده ‌بود، می‌لنگید.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³¹ وقتی یعقوب‌ فِنیئیل‌ را ترک‌ می‌کرد، خورشید طلوع ‌کرد. یعقوب ‌به‌خاطر ضربه‌ای که ‌به ‌رانش ‌خورده ‌بود، می‌لنگید.

پیدایش 32:31 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 16:13

و او، نام خداوند را که با وی صحبت کرد، «انت ایل‌ رئی» خواند، زیرا گفت: «آیا به راستی در اینجا او را که مرا می‌بیند، دیدم؟»

پیدایش 19:15

و هنگام سپیده دم آن دو فرشته، لوط را شتابانیده، گفتند: «برخیز و زن خود را با این دو دختر که حاضرند، بردار، مبادا در گناه شهر هلاک شوی.»

پیدایش 19:23

و چون آفتاب بر زمین طلوع کرد، لوط به صوغَر داخل شد.

پیدایش 32:25

و چون او دید که بر او غلبه نمی‌یابد، کف ران یعقوب را لمس کرد و کف ران یعقوب در کشتی گرفتن با او از جای در رفت.

پیدایش 32:32

از این سبب قوم اسرائیل تا امروز زردپی را که در کف ران است، نمی خورند، زیرا که او کف ران یعقوب را در زردپی لمس کرد.

۱پادشاهان 12:25

یِرُبعام شِکیم را در کوهستان اِفرایم بنا کرده، در آن ساکن شد و از آنجا بیرون رفته، فِنوئیل را بنا نمود.

۱پادشاهان 18:26

پس گاو را که به ایشان داده شده بود، گرفتند و آن را حاضر ساخته، نام بَعَل را از صبح تا ظهر خوانده، می‌گفتند: «ای بَعَل، ما را جواب بده.» لیکن هیچ صدا یا جوابی نبود و ایشان بر قربانگاهی که ساخته بودند، جست و خیز می‌نمودند.

مزامیر 38:17

زیرا که برای افتادن برپا شده‌ام و درد من همیشه پیش روی من است.

خروج 24:10

و خدای اسرائيل را ديدند؛ زير پايهايش مثل صنعتی از ياقوت کبود شفاف و مانند ذات آسمان در صفا.

خروج 24:11

و بر سروران قوم اسرائیل دست خود را نگذارد. پس خدا را ديدند و خوردند و آشاميدند.

اِشعیا 6:5

پس گفتم: «وای بر من که هلاک شده‌ام، زیرا که مرد ناپاک لب هستم و در میان قوم ناپاک لب ساکنم و چشمانم یهوه صِبایوت پادشاه را دیده است.»

مَلاکی 4:2

اما برای شما که از اسم من می‌ترسید، آفتاب عدالت طلوع خواهد کرد و بر بالهای وی شفا خواهد بود. و شما بیرون آمده، مانند گوساله‌های چاق جست و خیز خواهید کرد.

۲قرنتیان 12:7

و تا آنکه از فزونی مکاشفات زیاده سرافرازی ننمایم، خاری در جسم من داده شد، فرشتهٔ شیطان، تا مرا ضربات زند، مبادا زیاده سرافرازی نمایم.

۲قرنتیان 12:9

امّا خداوند مرا گفت: «فیض من تو را کافی است، زیرا که قوت من در ضعف کامل می‌گردد.» پس به شادی بسیار از ضعفهای خود بیشتر فخر خواهم نمود تا قوت مسیح در من ساکن شود.

تثنیه 5:24

گفتيد: ”اينک يهوه، خدای ما، جلال و عظمت خود را بر ما ظاهر کرده است و صدای او را از ميان آتش شنيديم. امروز ديديم که خدا با انسان سخن می‌گويد و زنده است.

تثنیه 5:26

زيرا از تمامی بشر کيست که مثل ما صدای خدای زنده را که از ميان آتش سخن گويد، بشنود و زنده ماند؟

داوران 6:22

پس جِدعون دانست که او فرشته خداوند است. و جِدعون گفت: «آه‌، ای خداوند يهوه! چونکه فرشته خداوند را روبرو ديدم.»

داوران 6:23

خداوند او را گفت: «سلامتی بر تو باد! مترس، نخواهی مرد.»

داوران 8:8

و از آنجا به فِنوعيل برآمده، به ايشان همچنين گفت، و اهل فِنوعيل مثل جواب اهل سُکّوت او را جواب دادند.