پیدایش 3:20 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²⁰ و آدم زن خود را حوا نام نهاد، زیرا که او مادر تمامی زندگان است.

هزارۀ نو

²⁰ و اما، آدم زن خود را حوا نامید، زیرا او مادر همۀ زندگان بود.

Persian Old Version

²⁰ و آدم زن خود را حوا نام نهاد، زیرا که اومادر جمیع زندگان است.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²⁰ آدم، زن خود را حَوّا (یعنی «زندگی») نامید، چون او می‌بایست مادر همهٔ زندگان شود.

مژده برای عصر جدید

²⁰ آدم‌ اسم‌ زن‌ خود را حوا گذاشت ‌چون‌ او مادر تمام ‌انسانهاست‌.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²⁰ آدم‌ اسم‌ زن‌ خود را حوا گذاشت، ‌چون‌ او مادر تمام ‌انسان‌ها است‌.

پیدایش 3:20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 16:11

و فرشته خداوند او را گفت: «اینک حامله هستی و پسری خواهی زایید و او را اسماعیل نام خواهی نهاد، زیرا خداوند مظلومیت تو را شنیده است.

پیدایش 2:20

پس آدم همه چارپایان و پرندگان آسمان و همه وحوش صحرا را نام نهاد. لیکن برای آدم یاوری مناسب او یافت نشد.

پیدایش 2:23

و آدم گفت: «به یقین این است استخوانی از استخوانهایم، و گوشتی از گوشتم؛ از این سبب "زن" نامیده شود زیرا که از مرد گرفته شده است.»

پیدایش 3:21

و یَهوْه خدا رختها برای آدم و زنش از پوست بساخت و ایشان را پوشانید.

پیدایش 35:18

و در حین جان کندن، زیرا که مرد، پسر را «بن اونی» نام نهاد، لیکن پدرش او را «بن یامین» نامید.

پیدایش 5:29

و او را نوح نام نهاده گفت: «این ما را تسلی خواهد داد از اعمال ما و از محنت دستهای ما از زمینی که خداوند آن را ملعون کرد.»

خروج 2:10

و چون کودک رشد کرد، او را نزد دختر فرعون برد و او را پسر شد. و وی را موسی نام نهاد زيرا گفت: «او را از آب کشيدم.»

مَتّی 1:21

و او پسری خواهد زایید و نام او را عیسی خواهی نهاد، زیرا که او قوم خویش را از گناهانشان خواهد رهانید.»

مَتّی 1:23

«اینک باکره آبستن شده پسری خواهد زایید و نام او را عمانوئیل خواهند خواند که معنی‌اش این است: 'خدا با ما'.»

اعمال رسولان 17:26

و هر قوم انسان را از یک خون ساخت تا بر تمامی روی زمین مسکن گیرند و زمانهای معین و حدود مسکنهای ایشان را تعیین فرمود

۲قرنتیان 11:3

لیکن می‌ترسم که چنانکه مار به حیله خود حوّا را فریفت، همچنین خاطر شما هم از سادگی‌ای که در مسیح است، فاسد گردد.

۱تیموتائوس 2:13

زیرا که آدم اوّل سرشته شد و بعد حوا.

۱سموئیل 1:20

و بعد از گذشت روزها حَنّا حامله شده، پسری زاييد و او را سَموئيل نام نهاد، زيرا گفت: «او را از خداوند درخواست نمودم.»