Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




پیدایش 3:19 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

19 و به عرق پیشانی‌ات نان خواهی خورد تا لحظه‌‌ای که به خاک بازگردی که از آن گرفته شدی، زیرا که تو خاک هستی و به خاک خواهی برگشت.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

19 با عرق جبین نان خواهی خورد، تا آن هنگام که به خاک بازگردی که از آن گرفته شدی؛ چراکه تو خاک هستی و به خاک باز خواهی گشت.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

19 و به عرق پیشانی ات نان خواهی خوردتا حینی که به خاک راجع گردی، که از آن گرفته شدی زیرا که تو خاک هستی و به خاک خواهی برگشت.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

19 تا آخر عمر به عرق پیشانی‌ات نان خواهی خورد و سرانجام به همان خاکی باز خواهی گشت که از آن گرفته شدی؛ زیرا تو از خاک سرشته شدی و به خاک هم برخواهی گشت.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

19 با زحمت‌ و عرق‌ پیشانی از زمین‌ خوراک ‌به ‌دست‌ خواهی آورد تا روزی كه ‌به‌ خاک‌ بازگردی‌، خاكی كه‌ از آن به وجود آمدی‌. تو از خاک ‌هستی و دوباره‌ خاک‌ خواهی شد.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

19 با زحمت‌ و عرق‌ پیشانی از زمین‌ خوراک ‌به‌دست‌ خواهی آورد تا روزی که ‌به‌ خاک‌ بازگردی‌، خاکی که‌ از آن به‌وجود آمدی‌. تو خاک ‌هستی و دوباره‌ به خاک‌ باز خواهی گشت.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




پیدایش 3:19
33 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

ابراهیم در جواب گفت: «اینک من که خاک و خاکستر هستم، جرأت کردم که به خداوند سخن گویم.


یَهوْه، خدا پس آدم را از خاک زمین بسرشت و در بینی او روح حیات دمید، و آدم موجودی زنده شد.


«من نزد شما غربت گزیده و ساکن شده ام. قبری از نزد خود به ملکیت من دهید تا میّت خود را از پیش روی خود دفن کنم.»


خار و خس نیز برایت خواهد رویانید و سبزه‌های صحرا را خواهی خورد،


پس تمام روزهای آدم که زیست، نهصد و سی سال بود که مرد.


و گفت: «برهنه از رَحِم مادر خود بیرون آمدم و برهنه به آنجا خواهم برگشت؛ خداوند داد و خداوند گرفت! نام خداوند متبارک باد.»


به یادآور که مرا مثل سفال ساختی و آیا مرا به غبار برمی‌گردانی؟


و بعد از آنکه این پوست من تلف شود، بدون بدنم نیز خدا را خواهم دید.


اینها با هم در خاک می‌خوابند و کرمها ایشان را می‌پوشانند.


تمامی بشر با هم هلاک می‌شوند و انسان به خاک برمی​گردد.


پس چند مرتبه زیاده به ساکنان خانه‌های گِلین، که بنیاد ایشان در غبار است، که مثل بید خرد کرده می‌شوند!


زیرا سرشت ما را می‌داند و یاد می‌دارد که ما خاک هستیم.


انسان برای کار خود بیرون می‌آید و به جهت شغل خویش تا شامگاه.


روی خود را می‌پوشانی، پس مضطرب می‌گردند. نفسشان را می گیری، پس می‌میرند و به خاک خود برمی‌گردند.


بی‌فایده است که شما صبح زود برمی‌خیزید و شب دیر می‌خوابید و نان مشقت را می‌خورید. هم‌چنان محبوبان خویش را خواب می‌بخشد.


قوت من مثل سفال خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. و مرا به خاک مرگ نهاده‌ای.


همه نیکبختان زمین غذا خورده، سجده خواهند کرد. و به حضور وی هر ‌که به خاک فرو می‌رود، تعظیم خواهد نمود. و کسی جان خود را زنده نخواهد ساخت.


انسان را به غبار برمی‌گردانی، و می‌گویی: ‌«ای آدمیان بازگشت نمایید!»


هر ‌که از طریق تعقّل گمراه شود، در جماعت مردگان ساکن خواهد گشت.


و دل خود را بر آن نهادم که در هر چیزی که زیر آسمان کرده می‌شود، با حکمت تفتیش و تجسس نمایم. این مشقت، سخت است که خدا به آدمیان داده است که به آن زحمت بکشند.


انسان را از تمامی مشقتش که زیر آسمان می‌کشد چه منفعت است؟


و خاک به زمین برگردد به طوری که بود. و روح نزد خدا که آن را بخشیده بود، بازگشت نماید.


همه به یکجا می‌روند و همه از خاک هستند و همه به خاک بازگشت می‌نمایند.


چنانکه از رحم مادرش بیرون آمد، همچنان برهنه به حالتی که آمد خواهد برگشت و از مشقت خود چیزی نخواهد یافت که به ‌دست خود ببرد.


و بسیاری از آنانی که در خاک زمین خوابیده اند، بیدار خواهند شد، اما اینان به جهت حیات جاودانی و آنان به جهت خجالت و حقارت جاودانی.


انسان اوّل از زمین است، خاکی؛ انسان دوّم از آسمان است.


دزد دیگر دزدی نکند، بلکه به‌ دستهای خود کار نیکو کرده، زحمت بکشد تا بتواند نیازمندی را چیزی دهد.


از آن رو که ‌ای برادران زحمت و مشقت ما را یاد می‌دارید زیرا که شبانه‌روز در کار مشغول شده، به انجیل خدا شما را موعظه می‌کردیم که مبادا بر کسی از شما بار نهیم.


زیرا هنگامی که نزد شما هم می‌بودیم، این را به شما امر فرمودیم که اگر کسی خواهد کار نکند، خوراک هم نخورد.


و چنانکه مردم را یک بار مُردن و بعد از آن جزا یافتن تعیین شده است،


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ