Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




پیدایش 22:12 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

12 گفت: «دست خود را بر پسر دراز مکن و به او هیچ مکن، زیرا که الان دانستم که تو از خدا می‌ترسی، چونکه پسر یگانه خود را از من دریغ نداشتی.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

12 فرشته گفت: «دست بر پسر دراز مکن و کاری با او نداشته باش! اکنون می‌دانم که از خدا می‌ترسی، زیرا پسرت، آری یگانه پسرت را، از من دریغ نداشتی.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

12 گفت: «دست خود را برپسر دراز مکن، و بدو هیچ مکن، زیرا که الان دانستم که تو از خدا میترسی، چونکه پسر یگانه خود را از من دریغ نداشتی.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

12 فرشته گفت: «کارد را بر زمین بگذار و به پسرت آسیبی نرسان. اکنون دانستم که تو بسیار خداترس هستی، زیرا یگانه پسرت را از او دریغ نداشتی.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

12 فرشته‌ گفت:‌ «به ‌پسر خود صدمه ‌نزن‌ و هیچ‌كاری با او نكن‌. من ‌حالا فهمیدم‌ كه ‌تو از خدا اطاعت‌ می‌كنی و به‌ او احترام‌ می‌گذاری‌. زیرا تو پسر عزیز خود را از او مضایقه‌ نكردی‌.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

12 فرشته‌ گفت‌: «دست خود را بر ‌پسر دراز نکن و هیچ آسیبی به او نرسان. اکنون می‌دانم که ‌تو خداترس هستی، زیرا تو یگانه پسر خود را از او دریغ نکردی‌.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




پیدایش 22:12
42 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

ابراهیم گفت: «زیرا گمان بردم که خداترسی در این مکان نباشد و مرا به جهت همسرم خواهند کشت.


آنگاه، ابراهیم، چشمان خود را افراشته دید که اینک قوچی، در عقب وی، در بیشه‌ای به شاخهایش گرفتار شده. پس ابراهیم رفت و قوچ را گرفته، آن را در عوض پسر خود برای قربانی سوختنی گذرانید.


و گفت: «خداوند می‌گوید: به ذات خود قسم می‌خورم، چونکه این کار را کردی و پسر یگانه خود را دریغ نداشتی،


گفت: «اکنون پسر خود را، که یگانه توست و او را دوست می‌داری، یعنی اسحاق را بردار و به زمین موریا برو، و او را در آنجا، بر یکی از کوه‌هایی که به تو نشان می‌دهم، برای قربانی سوختنی بگذران.»


زیرا که ابراهیم سخن مرا شنید و فرامین و اوامر و قواعد و احکام مرا نگاه داشت.»


و روز سوم یوسف به ایشان گفت: «این را بکنید و زنده باشید، زیرا من از خدا می‌ترسم:


اما والیان اول که قبل از من بودند، بر قوم بار سنگین نهاده، علاوه بر چهل مثقال نقره، نان و شراب نیز از ایشان می‌گرفتند و خادمان ایشان بر قوم حکمرانی می‌کردند. لیکن من به خاطر ترس خدا چنین نکردم.


در سرزمین عوص، مردی بود که ایوب نام داشت و آن مرد کامل و درست و خداترس بود و از بدی دوری می‌نمود.


و به انسان گفت: ”اینک ترس خداوند حکمت است، و از بدی دوری نمودن، فهم می‌باشد.»


در شش بلا، تو را نجات خواهد داد و در هفت بلا، هیچ ضرر بر تو نخواهد رسید.


زیرا خداوند طریق عادلان را می‌داند، ولی طریق گناهکاران هلاک خواهد شد.


ترس خداوند ابتدای حکمت است. همه عاملین آنها را خردمندی نیکو است. حمد او پایدار است تا به ابد.


رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت او امیدوارند.


خداوند را با ترس عبادت کنید و با لرز شادی نمایید!


کیست آن آدمی که از خداوند می‌ترسد؟ او را به طریقی که انتخاب کرده است، خواهد آموخت.


راز خداوند با ترسندگان او است و عهد او تا ایشان را تعلیم دهد.


موسی به قوم گفت: «مترسيد زيرا خدا برای امتحان شما آمده است، تا ترس او پيش روی شما باشد و گناه نکنيد.»


ترس یَهوْه آغاز علم است. لیکن جاهلان حکمت و ادب را خوار می‌شمارند.


پس ختم تمام امر را بشنویم: از خدا بترس و اوامر او را نگاه دار، چونکه تمامی تکلیف انسان این است.


و مکانهای بلند برای بَعَل بنا کردند تا پسران خود را به‌ جای قربانی‌های سوختنی برای بَعَل بسوزانند که من آن را امر نفرموده و نگفته بودم و حتی از دلم هم نگذشته بود.


و عهد جاودانی با ایشان خواهم بست که از نیکویی نمودن به ایشان بر نخواهم گشت و ترس خود را در دل ایشان خواهم نهاد تا از من دوری نورزند.


اما برای شما که از اسم من می‌ترسید، آفتاب عدالت طلوع خواهد کرد و بر بالهای وی شفا خواهد بود. و شما بیرون آمده، مانند گوساله‌های چاق جست و خیز خواهید کرد.


آنگاه عیسی به شاگردان خود گفت: «اگر کسی خواهد پیروی من کند، باید خود را انکار کرده و صلیب خود را برداشته، از عقب من آید.


و هر‌ که به خاطر اسم من، خانه‌ها یا برادران یا خواهران یا پدر یا مادر یا زن یا فرزندان یا زمینها را ترک کرد، صد چندان خواهد یافت و وارث حیات جاودانی خواهد گشت.


همچنین بگذارید نور شما بر مردم بتابد تا اعمال نیکوی شما را دیده، پدر شما را که در آسمان است، تمجید نمایند.


زیرا خدا جهان را اینقدر محبّت نمود که پسر یگانهٔ خود را داد تا هر ‌که بر او ایمان آورد هلاک نگردد، بلکه حیات جاودانی یابد.


آنگاه کلیسا در تمامی یهودیه و جلیل و سامِره آرامی یافتند و بنا می‌شدند و در ترس خداوند و به تسلّی روح‌القدس رفتار کرده، همی افزودند.


لیکن خدا محبّت خود را در ما ثابت می‌کند از اینکه هنگامی که ما هنوز گناهکار بودیم، مسیح در راه ما مُرد.


او که پسر خود را دریغ نداشت، بلکه او را در راه همه ما تسلیم نمود، چگونه با وی همه ‌چیز را به ما نخواهد بخشید؟


هیچ امتحانی جز آنکه مناسب بشر باشد، شما را فرو نگرفت. امّا خدا امین است که نمی‌گذارد شما فوق توان خود آزموده شوید، بلکه با امتحان راه گریزی نیز می‌سازد تا یارای تحمّل آن را داشته باشید.


زیرا هرگاه دلگرمی باشد، مقبول می‌افتد، مطابق آنچه کسی دارد، نه مطابق آنچه ندارد.


چونکه یقین دانست که خدا قادر بر زنده کردن از مردگان است و همچنین او را می‌توان گفت که از مردگان نیز باز‌یافت.


پس چون پادشاهی را که نمی‌توان جنبانید، می‌یابیم، شکر به‌ جا بیاوریم تا به تواضع و تقوا خدا را عبادت پسندیده نماییم.


بلکه کسی خواهد گفت: «تو ایمان داری و من اعمال دارم. ایمان خود را بدون اعمال به من بنما و من ایمان خود را از اعمال خود به تو نشان خواهم داد.»


و صدایی از تخت بیرون آمده، گفت: «حمد نمایید خدای ما را‌، ای تمامی خادمان او، و ترسندگان او، چه بزرگ و چه کوچک.»


سَموئيل گفت: «آيا قربانی‌های سوختنی و قربانی​ها خداوند را بیشتر خشنود می‌سازد يا اطاعت از فرمان خداوند؟ اينک اطاعت از قربانی‌ها نیکوتر است و گوش دادن از پيه قوچها بهتر.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ