پیدایش 21:16 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁶ و به مسافت پرتاب تیری در مقابل او بنشست، زیرا گفت: «مرگ پسر را نبینم.» و در مقابل او نشسته صدای خود را بلند کرد و بگریست.

هزارۀ نو

¹⁶ سپس به مسافت پرتاب تیری از او دور شد و در جایی مقابل آنجا که او بود نشست، چون با خود گفت: «مردن پسر را نبینم.» و در همان حال که آنجا نشسته بود، صدایش را بلند کرد و بگریست.

Persian Old Version

¹⁶ و به مسافت تیر پرتابی رفته، در مقابل وی بنشست، زیرا گفت: «موت پسر را نبینم.» و در مقابل او نشسته، آواز خود را بلند کرد وبگریست.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁶ و خود حدود صد متر دورتر از او نشست و با خود گفت: «نمی‌خواهم ناظر مرگ فرزندم باشم.» و زارزار بگریست.

مژده برای عصر جدید

¹⁶ و خودش ‌به ‌اندازهٔ صد متر از آنجا دور شد. به‌ خودش ‌می‌گفت‌، «من ‌طاقت ‌ندارم ‌مردن‌ پسرم‌ را ببینم‌» و همان‌طور كه‌ آنجا نشسته ‌بود، شروع‌ كرد به‌ گریه‌كردن‌.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁶ و خودش ‌به ‌اندازۀ مسافت پرتاب تیری از آنجا دور شده در مقابل او نشست. او با خودش ‌می‌گفت‌: «من ‌طاقت ‌دیدن مرگ پسرم‌ را ندارم.» همان‌طور که‌ آنجا نشسته ‌بود، شروع‌ کرد به‌ گریه‌کردن‌.

پیدایش 21:16 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 21:15

و چون آب مَشک تمام شد، پسر را زیر بوته‌ای گذاشت.

پیدایش 27:38

عیسو به پدر خود گفت: «ای پدر من، آیا همین یک برکت را داشتی؟ به من، به من نیز، ‌ای پدرم، برکت بده!» و عیسو به آواز بلند بگریست.

پیدایش 29:11

و یعقوب راحیل را بوسید و به صدای بلند گریست.

پیدایش 44:34

زیرا چگونه نزد پدر خود بروم و پسر با من نباشد، مبادا بلایی را که به پدرم واقع شود، ببینم.»

۱پادشاهان 17:12

آن زن گفت: «به حیات یهوه خدایت قسم که قرص نانی ندارم، بلکه فقط یک مشت آرد در ظرف و قدری روغن در کوزه، و اینک دو چوبی برمی‌چینم تا رفته، آن را برای خود و پسرم بپزم که بخوریم و بمیرم.»

۱پادشاهان 3:26

زنی که پسر زنده از آنِ او بود، چونکه دلش بر پسرش می سوخت به پادشاه عرض کرده، گفت: «ای آقایم! پسر زنده را به او بدهید و او را به هیچ وجه مکشید.» اما آن دیگری گفت: «نه از آنِ من و نه از آنِ تو باشد؛ او را تقسیم نمایید.»

اِستر 8:6

زیرا که من بلایی را که بر قومم واقع می‌شود، چگونه توانم دید؟ و هلاکت خویشان خود را چگونه توانم نگریست؟»

اِشعیا 49:15

آیا زن، بچه شیر خواره خود را فراموش کرده بر پسر رحم خویش ترحم ننماید؟ اینان فراموش می‌کنند، اما من تو را فراموش نخواهم نمود.

اِرمیا 6:26

‌ای دختر قوم من، پلاس بپوش، و خویشتن را در خاکستر بغلطان. ماتم کن گویی برای پسر یگانه‌ات، مرثیه‌ای تلخ سر ده، زیرا که هلاک کننده به ناگاه بر ما می‌آید.

عاموس نبی 8:10

و عیدهای شما را به ماتم و همه سرودهای شما را به مرثیه‌ها تبدیل خواهم ساخت. و بر هر کمر، پلاس و بر هر سر، کچلی خواهم آورد و آن را مثل ماتم برای پسری یگانه و آخرش را مانند روز تلخی خواهم گردانید.»

زَکریا 12:10

و بر خاندان داوود و بر ساکنان اورشلیم روح فیض و التماسها را خواهم ریخت و بر من که نیزه زده‌اند، خواهند نگریست و برای من مثل نوحه گری که برای پسر یگانه خود نوحه می‌خواند، سوگواری خواهند نمود و مانند کسی ‌که برای نخست‌زاده خویش ماتم گیرد، برای من ماتم تلخ خواهند گرفت.

لوقا 15:20

بی‌درنگ برخاسته به سوی پدر خود روانه شد. امّا هنوز دور بود که پدرش او را دیده، ترحم نمود و دوان دوان آمده او را در آغوش خود کشیده، بوسید.

داوران 2:4

و چون فرشته خداوند اين سخنان را به تمامی اسرائيل گفت، قوم صدای خود را بلند کرده، گريستند.

روت 1:9

و خداوند به شما عطا کند که هر يکی از شما در خانه شوهر خود آسایش يابيد.» پس ايشان را بوسيد و صدای خود را بلند کرده، گريستند.

۱سموئیل 24:16

و چون داوود از گفتن اين سخنان به شائول فارغ شد، شائول گفت: «آيا اين صدای توست، ‌ای پسر من داوود؟» و شائول به صدای بلند گريست.

۱سموئیل 30:4

پس داوود و قومی که همراهش بودند، به صدای بلند آنقدر گريستند که دیگر طاقت گريه کردن نداشتند.