پیدایش 2:7 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁷ یَهوْه، خدا پس آدم را از خاک زمین بسرشت و در بینی او روح حیات دمید، و آدم موجودی زنده شد.

هزارۀ نو

⁷ آنگاه یهوه خدا آدم را از خاک زمین بسرشت و در بینی او نَفَسِ حیات دمید و آدم موجودی زنده شد.

Persian Old Version

⁷ خداوند خدا پس آدم را از خاک زمین بسرشت و در بینی وی روح حیات دمید، و آدم نفس زنده شد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁷ آنگاه یهوه خدا از خاکِ زمین، آدم را سرشت. سپس در بینی آدم روح حیات دمیده، به او جان بخشید و آدم، موجود زنده‌ای شد.

مژده برای عصر جدید

⁷ پس‌ از آن ‌خداوند مقداری خاک ‌از زمین‌ برداشت‌ و از آن ‌آدم‌ را ساخت‌ و در بینی او روح ‌حیات‌ دمید و او یک‌ موجود زنده‌ گردید.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁷ پس‌ از آن یَهْوه خدا از خاک زمین آدم را سرشت و در بینی او نَفَس حیات دمید و آدم یک‌ موجود زنده‌ شد.

پیدایش 2:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 1:27

پس خدا آدم را به صورت خود آفرید. او را به صورت خدا آفرید. ایشان را مرد و زن آفرید.

پیدایش 2:6

و مِه از زمین برآمده، تمام روی زمین را سیراب می‌کرد.

پیدایش 3:19

و به عرق پیشانی‌ات نان خواهی خورد تا لحظه‌‌ای که به خاک بازگردی که از آن گرفته شدی، زیرا که تو خاک هستی و به خاک خواهی برگشت.»

پیدایش 3:23

پس یَهوْه خدا، او را از باغ عدن بیرون کرد تا کار زمینی را که از آن گرفته شده بود، بکند.

پیدایش 7:22

هر که نَفَس روح حیات در بینی او بود، از هر ‌که در خشکی بود، مرد.

ایّوب 27:3

که مادامی که جانم در من باقی هست و نفس خدا در بینی من می‌باشد،

ایّوب 33:4

روح خدا مرا آفریده، و نفس قادر مطلق مرا زنده ساخته است.

ایّوب 33:6

اینک من مثل تو از خدا هستم. و من نیز از گل سرشته شده‌ام.

ایّوب 4:19

پس چند مرتبه زیاده به ساکنان خانه‌های گِلین، که بنیاد ایشان در غبار است، که مثل بید خرد کرده می‌شوند!

مزامیر 100:3

بدانید که یهوه خداست؛ او ما را آفرید و ما از آنِ او هستیم. ما قوم او هستیم و گوسفندان مرتع او.

مزامیر 103:14

زیرا سرشت ما را می‌داند و یاد می‌دارد که ما خاک هستیم.

امثال 20:27

روح انسان، چراغ خداوند است که تمامی عمق‌های دل را تفتیش می‌نماید.

جامعه 12:7

و خاک به زمین برگردد به طوری که بود. و روح نزد خدا که آن را بخشیده بود، بازگشت نماید.

جامعه 3:7

وقتی برای دریدن و وقتی برای دوختن. وقتی برای سکوت و وقتی برای سخن گفتن.

اِشعیا 2:22

شما از انسانی که نفس او در بینی‌اش می‌باشد، دست برکشید، زیرا او به چه چیز محسوب می‌شود؟

اِشعیا 64:8

اما الان ‌ای خداوند، تو پدر ما هستی. ما گِل هستیم و تو سازنده ما هستی، و تمامی ما ساخته شده به دستهای تو می‌باشیم.

سوگنامه 4:20

مسیح خداوند که نفس بینی ما می‌بود، در حفره‌های ایشان گرفتار شد، که درباره او می گفتم: «زیر سایه او در میان غیریهودیان، زیست خواهیم نمود.»

حزقیال 37:5

خداوند یهوه به این استخوانها چنین می‌گوید: اینک من روح به شما در می‌آورم تا زنده شوید.

حزقیال 37:6

و پیه‌ها بر شما خواهم نهاد و گوشت بر شما خواهم آورد و شما را به پوست خواهم پوشانید و در شما روح خواهم نهاد تا زنده شوید. پس خواهید دانست که من یهوه هستم.»

زَکریا 12:1

وحی کلام خداوند درباره اسرائیل. این سخن خداوند است که آسمانها را گسترانید و بنیاد زمین را نهاد و روح انسان را در درون او سرشت.

اعداد 16:22

پس ايشان به روی در‌ افتاده، گفتند: «ای خدا که خدای روحهای تمام بشر هستی، آيا يک نفر گناه ورزد و بر تمام جماعت غضبناک شوي؟»

اعداد 27:16

«تمنا اينکه يهوه خدای ارواح تمامی بشر، کسی را بر اين جماعت بگمارد

یوحنا 20:22

و چون این را گفت، دمید و به ایشان گفت: «روح‌القدس را بیابید.

اعمال رسولان 17:25

و از دست مردم خدمت کرده نمی‌شود که گویا محتاج چیزی باشد، بلکه خود به همگان حیات و جان و تمامی چیزها می‌بخشد.

رومیان 9:20

نه، بلکه تو کیستی‌ ای انسان، که با خدا جرّ و بحث می‌کنی؟ «آیا ساخته شده به سازنده می‌گوید که چرا مرا چنین ساختی؟»

۱قرنتیان 15:45

و همچنین نیز نوشته شده است که انسان اوّل یعنی آدم نفس زنده گشت، امّا آدم آخر روح حیات‌بخش شد.

۱قرنتیان 15:47

انسان اوّل از زمین است، خاکی؛ انسان دوّم از آسمان است.

۲قرنتیان 4:7

لیکن این گنج را در ظروف خاکی داریم تا برتری قوت از آن خدا باشد، نه از جانب ما.

۲قرنتیان 5:1

زیرا می‌دانیم که هرگاه این خانهٔ زمینی خیمه ما ریخته شود، عمارتی از خدا داریم، خانه‌ای ناساخته شده به‌ دستها و جاودانی در آسمانها.

۱تیموتائوس 2:13

زیرا که آدم اوّل سرشته شد و بعد حوا.

عبرانیان 12:9

و دیگر پدران جسم خود را وقتی داشتیم که ما را تنبیه می‌نمودند و ایشان را احترام می‌نمودیم، آیا از طریق برتر پدر روحها را اطاعت نکنیم تا زنده شویم؟