پیدایش 18:22 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²² آنگاه آن مردان از آنجا به سوی سُدوم متوجه شده، برفتند. و ابراهیم در حضور خداوند هنوز ایستاده بود.

هزارۀ نو

²² پس آن مردان از آنجا روی گردانیده، به جانب سُدوم رفتند، اما ابراهیم همچنان در حضور خداوند ایستاده بود.

Persian Old Version

²² آنگاه آن مردان از آنجابسوی سدوم متوجه شده، برفتند. و ابراهیم درحضور خداوند هنوز ایستاده بود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²² آنگاه آن دو نفر به جانب شهر سدوم روانه شدند، ولی خداوند نزد ابراهیم ماند.

مژده برای عصر جدید

²² سپس‌ آن ‌دو مرد آنجا را ترک‌ كردند و به‌ طرف‌ سدوم ‌رفتند ولی خداوند، نزد ابراهیم ‌ماند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²² سپس‌ آن ‌دو مرد آنجا را ترک‌ کردند و به‌ طرف‌ سُدوم ‌رفتند، ولی خداوند نزد ابراهیم ‌ماند.

پیدایش 18:22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 18:16

پس، آن مردان از آنجا برخاسته، متوجه سُدوم شدند و ابراهیم ایشان را بدرقه نمود.

پیدایش 18:17

و خداوند گفت: «آیا آنچه من می‌کنم از ابراهیم مخفی دارم؟

پیدایش 19:1

و وقت عصر، آن دو فرشته وارد سُدوم شدند و لوط به دروازه سُدوم نشسته بود. و چون لوط ایشان را بدید، به استقبال ایشان برخاسته، رو بر زمین نهاد

پیدایش 19:27

بامدادان ابراهیم برخاست و به سوی آن مکانی که در آن به حضور خداوند ایستاده بود، رفت.

مزامیر 106:23

آنگاه گفت که ایشان را هلاک بکند؛ اگر برگزیده او موسی در شکاف به حضور وی نمی‌ایستاد، تا غضب او را از هلاکت ایشان برگرداند.

اِرمیا 15:1

و خداوند مرا گفت: «اگر‌چه هم موسی و هم سموئیل به حضور من می‌ایستادند، جان من به این قوم مایل نمی‌شد. ایشان را از حضور من دور انداز، تا بیرون روند.

اِرمیا 18:20

آیا بدی به عوض نیکویی داده خواهد شد؟ زیرا که برای جان من گودال کنده‌اند. به یاد آور که چگونه به حضور تو ایستاده بودم تا درباره ایشان سخن نیکو گفته، شدت خشم تو را از ایشان برگردانم.

حزقیال 22:30

و من در میان ایشان کسی را جُستم که دیوار را بنا نماید و برای این سرزمین به حضور من در شکاف بایستد تا آن را ویران نسازم، اما کسی را نیافتم!

اعمال رسولان 7:55

امّا استیفان از روح‌القدس پر بوده، به سوی آسمان نگریست و جلال خدا را دید و عیسی را به دست راست خدا ایستاده و گفت:

۱تیموتائوس 2:1

پس از همه ‌چیز، اوّل توصیه می‌کنم که درخواستها و دعاها و شفاعتها و شکرها را برای همه مردم به‌ جا آورند؛