Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




پیدایش 13:10 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

10 آنگاه لوط چشمان خود را برافراشت، و تمام وادی اُردن را بدید که همه‌اش مانند باغ خداوند و سرزمین مصر، به طرف صوغَر، پر از آب بود، قبل از آنکه خداوند سُدوم و عَموره را نابود سازد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

10 آنگاه لوط چشمانش را برافراشت و دید که سراسر وادی اردن به سمت صوعَر، همچون باغ خداوند و سرزمین مصر، پرآب است. این پیش از آن بود که خداوند سُدوم و عَمورَه را نابود کند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

10 آنگاه لوط چشمان خود را برافراشت، وتمام وادی اردن را بدید که همهاش مانند باغ خداوند و زمین مصر، به طرف صوغر، سیراب بود، قبل از آنکه خداوند سدوم و عموره راخراب سازد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

10 آنگاه لوط نگاهی به اطراف انداخت و تمام دره رود اردن را از نظر گذراند. همهٔ آن سرزمین تا صوغر، چون باغ عدن و مصر سرسبز بود. (هنوز خداوند شهرهای سدوم و عموره را از بین نبرده بود.)

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

10 لوط‌ خوب‌ به ‌اطراف‌ نگاه‌ كرد و دید كه ‌تمام‌ دشت ‌اردن‌ و تمام ‌راه‌ صوغر مانند باغ‌ خداوند و یا مانند زمین‌ مصر، آب‌ فراوان ‌دارد. (این‌ قبل‌ از آن ‌بود كه خداوند شهرهای سدوم‌ و غموره‌ را خراب كند.)

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

10 لوط‌ خوب‌ به ‌اطراف‌ نگاه‌ کرد و دید که ‌تمام‌ دشت ‌اردن‌ و تمام ‌راه‌ صوعَر مانند باغ‌ خداوند و مانند زمین‌ مصر، آب‌ فراوان ‌دارد. این‌ قبل‌ از آن ‌بود که خداوند شهرهای سُدوم و غُموره‌َ را نابود کند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




پیدایش 13:10
26 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

و این است پیدایش تارَح که تارح، اَبرام و ناحور و هاران را آورد و هاران، لوط را آورد.


پس لوط تمام وادی اُردن را برای خود اختیار کرد و به طرف شرقی کوچ کرد و از یکدیگر جدا شدند.


مگر تمام سرزمین پیش روی تو نیست؟ تمنا اینکه از من جدا شوی. اگر به ‌جانب چپ روی، من به سوی راست خواهم رفت و اگر به طرف راست روی، من به ‌جانب چپ خواهم رفت.»


که ایشان با بارَع پادشاه سُدوم، و بِرشاع پادشاه عَموره، و شِنعاب پادشاه اَدمه، و شِمیبِر پادشاه صِبوئیم، و پادشاه بِلاع که صوغَر باشد، جنگ کردند.


آنگاه پادشاه سُدوم و پادشاه عَموره و پادشاه اَدمه و پادشاه صِبوئیم و پادشاه بِلاع که صوغَر باشد، بیرون آمده، با ایشان در وادی سِدّیم صف آرایی نمودند.


و چون زن دید که آن درخت برای خوراک نیکوست و به نظر خوشنما و درختی دلپذیر برای افزایش دانش، پس از میوه‌اش گرفته، بخورد و به شوهر خود نیز داد و او خورد.


سرزمین مصر پیش روی توست. در نیکوترین زمین، پدر و برادران خود را مسکن بده. در زمین جوشن ساکن بشوند. و اگر می‌دانی که در میان ایشان کسان قابل می‌باشند، ایشان را سرکاران احشام من گردان.»


پسران خدا دختران آدمیان را دیدند که نیکومنظرند، و از هر کدام که خواستند، زنان برای خویشتن می‌گرفتند.


آنها را پادشاه در صحرای اُردن در گِل رُس که در میان سُکّوت و صَرِطان است، ریخت.


اینک رودخانه طغیان می‌کند، لیکن او نمی‌ترسد و اگر‌چه اُردن در دهانش ریخته شود، ایمن خواهد بود.


و زمین بارور را نیز به شوره‌زار، به خاطر شرارت ساکنان آن.


دل من به جهت موآب فریاد برمی‌آورد. فراریانش تا به صوغَر و عِجلَت‌شِلشیا نعره می‌زنند، زیرا که ایشان به سربالایی لوحیت با گریه برمی‌آیند. زیرا که از راه حورونایم صدای هلاکت برمی‌آورند.


به راستی خداوند صَهیون را تسلی داده، تمامی خرابه‌هایش را تسلی بخشیده است و بیابان او را مثل عدن و هامون او را مانند جنت خداوند ساخته است. خوشی و شادی در آن یافت می‌شود و سپاس و آواز شادی.


به فریاد حِشبون صدای خود را تا اِلعاله و یاهَص بلند کردند و از صوغر تا حورونایِم و عِجلَت شِلیشیا، زیرا که آبهای نِمریم نیز خشکیده است.


خواهر بزرگ تو سامره است که با دختران خود به طرف چپ تو ساکن می‌باشد. و خواهر کوچک تو سُدوم است که با دختران خود به طرف راست تو ساکن می‌باشد.


اینک گناه خواهرت سُدوم این بود که تکبّر و فراوانی نان و رفاه و آسوده‌خیالی برای او و دخترانش بود و فقیران و مسکینان را دستگیری ننمودند.


در عدن، در باغ خدا بودی و هر گونه سنگ گرانبها از عقیق سرخ و یاقوت زرد و عقیق سفید و زِبَرجَد و عقیق و یَشب و یاقوت کبود و فیروزه و زمرّد پوشش تو بود. و صنعت دفها و نی‌هایت در تو از طلا بود که در روز خلقت تو، آنها مهیا شده بود.


سروهای آزاد باغ خدا آن را نتوانست پنهان کرد. و صنوبرها به شاخه‌هایش مشابهت نداشت. و چنارها مثل ترکه‌هایش نبود، بلکه هیچ درخت در باغ خدا به زیبایی او مشابه نبود.


من او را به زیادی شاخه‌هایش به حدی زیبایی دادم که همه درختان عدن که در باغ خدا بود، بر او حسد بردند.»


و به طرف شرقی در میان حَوران و دمشق و در میان جِلعاد و سرزمین اسرائیل، اُردن خواهد بود و از این حد تا دریای شرقی اندازه خواهی گرفت. این حد شرقی می‌باشد.


پیش روی ایشان آتش می‌سوزاند و در عقب ایشان شعله شعله‌ور می‌گردد. پیش روی ایشان، زمین مثل باغ عدن و در عقب ایشان، بیابان بایر است و نیز از ایشان کسی رهایی نمی‌یابد.


و صحرای نِگِب را، و ميدان دره اَریحا را که شهر نخلستان است تا صوغر.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ