Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




پیدایش 12:7 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

7 و خداوند بر اَبرام آشکار شده، گفت: «به نسل تو این سرزمین را می‌بخشم.» پس اَبرام در آنجا قربانگاهی برای خداوند که بر او آشکار شد، بنا نمود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

7 آنگاه خداوند بر اَبرام ظاهر شد و فرمود: «به نسل تو این سرزمین را می‌بخشم.» پس در آنجا برای خداوند، که بر او ظاهر شده بود، مذبحی ساخت.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

7 وخداوند بر ابرام ظاهر شده، گفت: «به ذریت تو این زمین را میبخشم.» و در آنجا مذبحی برای خداوند که بر وی ظاهر شد، بنا نمود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

7 آنگاه خداوند بر ابرام ظاهر شده، فرمود: «من این سرزمین را به نسل تو خواهم بخشید.» پس ابرام در آنجا مذبحی برای خداوند که بر او ظاهر شده بود، بنا کرد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

7 خداوند به‌ اَبرام‌ ظاهر شد و به ‌او فرمود: «این‌ سرزمینی است‌ كه ‌من ‌به‌ نسل ‌تو می‌دهم‌.» پس ‌اَبرام‌ در آنجا كه‌ خداوند خود را بر او ظاهر كرده‌ بود، قربانگاهی بنا كرد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

7 خداوند به‌ اَبرام‌ ظاهر شد و به ‌او گفت: «من این‌ سرزمین را ‌به‌ نسل ‌تو می‌بخشم.» پس ‌اَبرام‌ در آنجا برای خداوند که‌ خود را بر او ظاهر کرده‌ بود، قربانگاهی بنا کرد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




پیدایش 12:7
55 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

از آنجا به کوهی که به شرقی بیت‌ئیل است، کوچ کرده، خیمه خود را برپا نمود. و بیت‌ئیل به طرف غربی و عای به طرف شرقی آن بود. و در آنجا قربانگاهی برای خداوند بنا نمود و نام خداوند را خواند.


زیرا تمام این زمین را که می‌بینی به تو و نسل تو تا به ابد خواهم بخشید.


برخیز و در طول و عرض زمین گردش کن، زیرا که آن را به تو خواهم داد.»


و اَبرام خیمه خود را نقل کرده، روان شد و در بلوطستان ممری که در حِبرون است، ساکن گردید و در آنجا قربانگاهی برای خداوند بنا نهاد.


به مکان آن قربانگاهی که اول بنا نهاده بود. در آنجا اَبرام نام خداوند را خواند.


در آن روز، خداوند با اَبرام عهد بست و گفت: «این زمین را از رود مصر تا به رود عظیم، یعنی رود فرات، به نسل تو بخشیده‌ام،


و چون اَبرام نود و نه ساله بود، خداوند بر اَبرام آشکار شده، گفت: «من هستم خدای قادر مطلق، پیش روی من گام بردار و کامل باش.


آنگاه اَبرام به روی در‌افتاد و خدا به او خطاب کرده، گفت:


و زمین غربت تو، یعنی تمام زمین کنعان را، به تو و بعد از تو به نسل تو به ملکیت ابدی دهم و خدای ایشان خواهم بود.»


و خداوند در بلوطستان ممری بر وی آشکار شد و او در گرمای روز به در خیمه نشسته بود.


چون به آن مکانی که خدا به او فرموده بود، رسیدند، ابراهیم در آنجا قربانگاه را بنا نمود، و هیزم را بر هم نهاد و پسر خود اسحاق را بسته، بالای هیزم بر قربانگاه گذاشت.


یهوه، خدای آسمان، که مرا از خانه پدرم و از سرزمین زادگاه من بیرون آورد، با من صحبت کرد و قسم خورده، گفت: "که این سرزمین را به نسل تو خواهم داد." او فرشته خود را پیش روی تو خواهد فرستاد تا زنی برای پسرم از آنجا بگیری.


و قربانگاهی در آنجا بنا نهاد و نام یهوه را خواند و خیمه خود را برپا نمود و نوکران اسحاق چاهی در آنجا کندند.


در این زمین توقف نما و با تو خواهم بود و تو را برکت خواهم داد، زیرا که به تو و نسل تو، تمام این زمین را می‌دهم و سوگندی را که با پدرت ابراهیم خوردم، استوار خواهم داشت.


و خداوند بر سر آن ایستاده، می‌گوید: «من هستم یهوه، خدای پدرت ابراهیم، و خدای اسحاق. این زمینی را که تو بر آن خفته‌ای، به تو و به نسل تو می‌بخشم.


و برکت ابراهیم را به تو دهد؛ به تو و به نسل تو با تو، تا وارث زمین غربت خود شوی، که خدا آن را به ابراهیم بخشید.»


و یعقوب آن مکان را «فنیئیل» نامیده، گفت: «زیرا خدا را روبرو دیدم و جانم رستگار شد.»


و مذبحی در آنجا بنا نمود و آن را ایل‌الوهی‌اسرائیل نامید.


و زمینی که به ابراهیم و اسحاق دادم، به تو دهم؛ و به نسل بعد از تو، این زمین را خواهم داد.»


و در آنجا قربانگاهی بنا نمود و آن مکان را «ایل‌بیت‌ئیل» نامید. زیرا در آنجا خدا بر او آشکار شده بود، هنگامی که از حضور برادر خود می‌گریخت.


و یوسف، برادران خود را گفت: «من می‌میرم و یقین خدا از شما دیدار خواهد نمود و شما را از این سرزمین به زمینی که برای ابراهیم و اسحاق و یعقوب قسم خورده است، خواهد برد.»


و نوح قربانگاهی برای خداوند بنا کرد و از هر چارپایان پاک و از هر پرنده پاک گرفته، قربانی‌های سوختنی بر قربانگاه گذرانید.


و داوود در آنجا قربانگاهی برای خداوند بنا نموده، قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های سلامتی گذرانيد. پس خداوند به جهت سرزمين جواب داد و وبا از اسرائيل رفع شد.


و به آن سنگها قربانگاهی به نام یهوه بنا کرد و گرداگرد قربانگاه خندقی که گنجایش دو پیمانه بذر داشت، کند.


آن عهدی را که با ابراهيم بسته، و قَسَمی را که برای اسحاق خورده است،


و گفت: «زمين کَنعان را به تو خواهم داد، تا قلمرو ميراث شما شود.»


اینک ایشان مکافات آن را به ما می‌رسانند، به اینکه می‌آیند تا ما را از ملک تو که آن را به تصرف ما داده‌ای، بیرون کنند.


آیا تو خدای ما نیستی که ساکنان این زمین را از حضور قوم خود اسرائیل اخراج نموده، آن را به نسل دوست خویش ابراهیم تا به ابد داده‌ای؟


و یِشوعَ پسر یوصاداق و برادرانش که کاهنان بودند و ِزِروبّابل پسر شِئَلتیئیل با برادران خود برخاستند و قربانگاه خدای اسرائیل را برپا کردند تا قربانی‌های سوختنی مطابق آنچه در تورات موسی، مرد خدا نوشته شده است، بر آن تقدیم کنند.


و موسی قربانگاهی بنا کرد و آن را يهوه نسي ناميد.


موسی تمامی سخنان خداوند را نوشت و بامدادان برخاسته، قربانگاهی در پای کوه و دوازده ستون، موافق دوازده قبیله اسرائیل بنا نهاد.


بندگان خود ابراهيم و اسحاق و اسرائيل را به یاد آور، که برای ايشان به ذات خود قسم خورده، به ایشان گفتی که نسل شما را مثل ستارگان آسمان زیاد گردانم، و تمامی اين سرزمين را که درباره آن سخن گفته‌ام به نسل شما بخشم، تا آن را متصرف شوند تا به ابد.»


و خداوند به موسی گفت: «روانه شده، از اينجا کوچ کن، تو و اين قوم که از سرزمین مصر برآورده‌ای، به آن زمينی که برای ابراهيم، اسحاق و يعقوب قسم خورده، گفته‌ام آن را به نسل تو عطا خواهم کرد.


و به ابراهيم و اسحاق و يعقوب به نام خدای قادر مطلق آشکار شدم، ليکن به نام خود يهوه، نزد ايشان معروف نگشتم.


و عهد خود را نيز با ايشان استوار کردم که سرزمين کنعان را به ایشان دهم، يعنی سرزمين غربت ايشان را که در آن غريب بودند.


و در آن روزها خاندان یهودا با خاندان اسرائیل راه خواهند رفت و ایشان از زمین شمال به آن زمینی که سهم پدران ایشان ساختم، با هم خواهند آمد.


«برای اينان مطابق شماره نامها، زمين برای ملکيت تقسيم بشود.


”به یقین هيچکدام از مردانی که از مصر بيرون آمدند از بيست ساله و بالاتر، آن زمين را که برای ابراهيم و اسحاق و يعقوب قسم خوردم، نخواهند ديد، چونکه ايشان مرا پيروی کامل ننمودند.


و او را در این زمین میراثی، حتّی به اندازه جای پای خود نداد، لیکن وعده داد که آن را به وی و بعد از او به نسلش به مِلکیت دهد، هنگامی که هنوز اولادی نداشت.


یعنی فرزندان جسم، فرزندان خدا نیستند، بلکه فرزندان وعده از نسل به حساب می​آیند.


امّا وعده‌ها به ابراهیم و به نسل او گفته شد و نمی‌گوید «به نسلها» که گویا درباره بسیاری باشد، بلکه دربارهٔ یکی و «به نسل تو» که مسیح است.


لیکن ما‌، ای برادران، چون اسحاق فرزندان وعده می‌باشیم.


اينک زمين را پيش روی شما گذاشتم. پس داخل شده، زمينی را که خداوند برای پدران شما، ابراهيم و اسحاق و يعقوب قسم خورد که به ايشان و بعد از آنها به نسل ايشان بدهد، به تصرف آوريد.“


و تا يهوه خدای خود را دوست بداری و صدای او را بشنوی و به او بچسبی، زيرا که او حيات تو و درازی عمر توست تا در سرزمينی که خداوند برای پدرانت، ابراهيم و اسحاق و يعقوب، قسم خورد که آن را به ايشان بدهد، ساکن شوي.»


و خداوند او را گفت: «اين است سرزمينی که برای ابراهيم و اسحاق و يعقوب قسم خورده، گفتم که ”اين را به نسل تو خواهم داد.“ تو را اجازه دادم که به چشم خود آن را ببينی، ليکن به آنجا عبور نخواهی کرد.»


چون يهوه، خدايت، تو را به سرزمينی که برای پدرانت ابراهيم و اسحاق و يعقوب قسم خورد که به تو بدهد، درآوَرَد، به شهرهای بزرگ و خوشنمايی که تو بنا نکرده‌ای،


نه به خاطر عدالت خود و نه به خاطر راستی دل خويش داخل زمين ايشان برای تصرفش می‌شوی، بلکه به خاطر شرارت اين قومها، يهوه خدايت، ايشان را از حضور تو بیرون می‌راند، و تا آنکه کلامی را که خداوند برای پدرانت، ابراهيم و اسحاق و يعقوب قسم خورده بود، استوار نمايد.


در ایمان همهٔ ایشان فوت شدند، در حالی‌که وعده‌ها را نیافته بودند، بلکه آنها را از دور دیده، سلام گفتند و اقرار کردند که بر روی زمین، بیگانه و غریب بودند.


به ایمان ابراهیم چون خوانده شد، اطاعت نمود و بیرون رفت به سمت آن مکانی که می‌بایست به میراث یابد. پس بیرون آمد و نمی‌دانست به کجا می‌رود.


قوی و دلير باش، زيرا که تو اين قوم را متصرف سرزمينی که برای پدران ايشان قسم خوردم که به ايشان بدهم، خواهی ساخت.


و چون به حوالی اُردن که در سرزمين کنعان است رسيدند، پسران رِئوبین و پسران جاد و نصف قبیله مَنَسی در آنجا به کنار اُردن قربانگاهی بنا نمودند، قربانگاهی که عظمت چشمگیری داشت.


آنگاه یوشَع قربانگاهی برای يهوه خدای اسرائيل در کوه عيبال بنا کرد.


پس جِدعون در آنجا برای خداوند قربانگاهی بنا کرد و آن را يهوه شالوم ناميد که تا امروز در عُفره اَبيعِزِريان باقی است.


و سپس به رامَه برمی‌گشت، زيرا خانه‌اش در آنجا بود و در آنجا بر اسرائيل داوری می‌نمود. او قربانگاهی در آنجا برای خداوند بنا کرد.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ