عِزرا 9:6 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁶ و گفتم: «ای خدای من، خجالت دارم و از بلند کردن روی خود به سوی تو، ای خدایم، شرم دارم، زیرا گناهان ما از سرمان گذشته و تقصیرهای ما سر به فلک زده است.

هزارۀ نو

⁶ گفتم: «ای خدای من، شرمسارم و از بلند کردن سر خود در حضور تو شرم دارم، زیرا خطایای ما از سرمان گذشته و تقصیراتمان سر به فلک زده است.

Persian Old Version

⁶ و گفتم: «ای خدای من، خجالت دارم و از بلند کردن روی خود بسوی توای خدایم شرم دارم، زیرا گناهان ما بالای سر مازیاده شده، و تقصیرهای ما تا به آسمان عظیم گردیده است.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁶ گفتم: «خدایا در نزد تو شرمسارم و خجالت می‌کشم که در حضورت سر بلند کنم، چون گناهان ما از سر ما گذشته و خطاهای ما سر به فلک کشیده است.

مژده برای عصر جدید

⁶ و گفتم: «ای خدا، آن‌قدر شرمگین هستم که نمی‌توانم سر خود را در حضور تو بلند کنم. گناهان ما انباشته شده و از سر ما نیز گذشته‌ است و به آسمانها می‌رسد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁶ و گفتم: «ای خدای من، آن‌قدر شرمگین هستم که نمی‌توانم سَرخود را در حضور تو بلند کنم. گناهان ما انباشته شده و از سر ما نیز گذشته‌ به آسمان‌ها می‌رسد.

عِزرا 9:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 13:13

لیکن مردمان سُدوم بسیار شریر و به خداوند خطاکار بودند.

۱پادشاهان 8:47

پس اگر ایشان در زمینی که در آن اسیر باشند، به خود آمده، بازگشت نمایند و در زمین اسیری خود نزد تو التماس نموده، گویند که ”گناه کرده، و عصیان ورزیده، و شریرانه رفتار نموده‌ایم“،

۲تواریخ 28:9

و در آنجا یکی از انبیای خداوند که عودید نام داشت، به استقبال لشکری که به سامره برمی‌گشتند آمده، به ایشان گفت: «اینک از این جهت که یهوه خدای پدران شما بر یهودا غضبناک می‌باشد، ایشان را به ‌دست شما تسلیم نمود و شما ایشان را با غضبی که به آسمان رسیده است، کشتید.

عِزرا 9:13

و بعد از همه این بلایایی که به خاطر کارهای زشت و تقصیرهای عظیم ما بر ما وارد شده است، با آنکه تو، ‌ای خدای ما، ما را کمتر از گناهان ما مکافات رسانیده‌ای و چنین خلاصی‌ای به ما داده‌ای،

عِزرا 9:15

‌ای یهوه خدای اسرائیل، تو عادل هستی چونکه باقیماندگانی برای ما واگذاشته‌ای، چنانکه امروز می‌بینیم. اینک ما به حضور تو در تقصیرهای خویش حاضریم؛ گرچه کسی نیست که به خاطر این کارها، در حضور تو تواند ایستاد.»

نِحِمیا 1:6

گوشهای تو متوجه و چشمانت گشوده باشد تا دعای بنده خود را که من در این وقت نزد تو روز و شب درباره بندگانت قوم اسرائیل می‌نمایم، قبول فرمایی. من به گناهان قوم اسرائیل که به تو ورزیده‌ایم، اعتراف می‌نمایم، زیرا که هم من و هم خاندان پدرم گناه کرده‌ایم.

ایّوب 40:4

اینک من حقیر هستم و به تو چه جواب دهم؟ دست خود را به دهانم گذاشته‌ام.

ایّوب 42:6

از این جهت از خویشتن کراهت دارم و در خاک و خاکستر توبه می‌نمایم.»

مزامیر 38:4

زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بار گران از طاقتم سنگینتر شده.

مزامیر 38:5

جراحات من متعفن و زخمهایی سرباز شده است، به خاطر حماقت من.

خروج 32:31

پس موسی به حضور خداوند برگشت و گفت: «آه، اين قوم گناهی عظيم کرده، و خدايان طلا برای خويشتن ساخته‌اند.

اِشعیا 1:18

خداوند می‌گوید: بیایید تا با همدیگر دلیل آوریم. اگر گناهان شما مثل ارغوان باشد مانند برف سفید خواهد شد و اگر مثل قرمز سرخ باشد، مانند پشم خواهد شد.

اِشعیا 59:12

زیرا که خطایای ما به حضور تو بسیار شده و گناهان ما به ضد ما شهادت می‌دهد، چونکه خطایای ما با ما است و گناهان خود را می‌دانیم.

اِرمیا 3:3

پس بارش‌ها بازداشته شد، و باران بهاری نیامد. و تو را پیشانی زن فاحشه بوده، حیا را از خود دور کردی.

اِرمیا 31:19

به درستی که بعد از آنکه برگردانیده شدم، پشیمان گشتم و بعد از آنکه تعلیم یافتم، بر ران خود زدم. خجل شدم و رسوایی هم کشیدم، چونکه عار جوانی خویش را متحمل گردیدم.“

اِرمیا 51:9

بابل را معالجه نمودیم، اما شفا نپذیرفت. پس آن را ترک کنید، و هر کدام از ما به سرزمین خود برویم، زیرا که داوری آن به آسمانها رسیده و به اوج آسمانها بلند شده است.

اِرمیا 6:15

آیا چون مرتکب اعمال زشت شدند، خجل گردیدند؟ نه! هیچ خجل نشدند، در آنان اثری از نجابت نیست. در میان افتادگان خواهند افتاد و حینی که من به ایشان مکافات رسانم، خواهند لغزید.» خداوند می گوید.

اِرمیا 8:12

آیا چون مرتکب اعمال زشت شدند خجل گردیدند؟ نه، هیچ خجل نشدند، چیزی از نجابت در آنها نیست. بنابراین خداوند می گوید: در میان افتادگان خواهند افتاد، و حینی که من به ایشان مکافات رسانم، خواهند لغزید.»

سوگنامه 3:42

و بگوییم: «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی.

حزقیال 16:63

تا آنکه به یاد آورده، خجل شوی. و خداوند یهوه می‌فرماید که چون من همه کارهای تو را بخشیده باشم، بار دیگر به خاطر رسوایی خویش دهان خود را نخواهی گشود.»

لاویان 26:40

«ولی اگر به تقصیرات خود و تقصیرات پدرانشان اعتراف کنند، یعنی به خیانتی که به من ورزیده و به خلاف من گام برداشته‌اند

لوقا 15:21

پسر وی را گفت: 'ای پدر، به آسمان و به حضور تو گناه کرده‌ام و بعد از این لایق آن نیستم که پسر تو خوانده شوم.'

لوقا 18:13

امّا آن باجگیر دور ایستاده نخواست چشمان خود را به سوی آسمان بلند کند بلکه به سینهٔ خود زده گفت: 'خدایا، بر من گناهکار ترحم فرما.'

رومیان 6:21

پس آن وقت چه ثمر داشتید از آن کارهایی که الان از آنها شرمنده‌اید که انجام آنها مرگ است؟

مکاشفه 18:5

زیرا گناهانش تا به فلک رسیده و خدا ظلمهایش را به یاد آورده است.