عِزرا 9:5 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁵ و در وقت هدیه شام، از زار خود برخاستم و با لباس و ردای دریده، به زانو درآمدم و دست خود را به سوی یهوه خدای خویش برافراشتم.

هزارۀ نو

⁵ پس هنگام قربانی شامگاهی از حال زار خویش برخاستم و با جامه و ردای دریده، به زانو درآمدم و دست به سوی یهوه خدای خویش افراشته،

Persian Old Version

⁵ و در وقت هدیه شام، از تذلل خود برخاستم وبا لباس و ردای دریده، به زانو درآمدم و دست خود را بسوی یهوه خدای خویش برافراشتم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁵ در هنگام قربانی عصر از جای خود بلند شدم و با همان جامهٔ دریده زانو زدم و دستهای خود را به حضور خداوند، خدایم بلند کرده،

مژده برای عصر جدید

⁵ هنگام قربانی شامگاه درحالی‌که هنوز لباس پاره شده بر تنم بود، از جایی که به حالت غم و اندوه نشسته‌ بودم، برخاستم. به حالت دعا زانو زدم و دستهای خود را به سوی خداوند، خدای خود بلند کردم،

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁵ هنگام قربانی شامگاه در‌حالی‌که هنوز لباس پاره شده بر تنم بود، از جایی که به حالت غم و اندوه نشسته‌ بودم، برخاستم. به حالت دعا زانو زدم و دست‌های خود را به‌سوی یَهْوه، خدای خود بلند کردم،

عِزرا 9:5 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 8:22

و سلیمان پیش قربانگاه خداوند به حضور تمامی جماعت اسرائیل ایستاده، دستهای خود را به سوی آسمان برافراشت

۱پادشاهان 8:38

آنگاه هر دعا و هر التماسی که از هر مرد یا از تمامی قوم تو اسرائیل کرده شود، به گونه‌ای که هر یک آگاه از جراحت دل خویش، دستهای خود را به سوی این خانه دراز نمایند،

۱پادشاهان 8:54

و واقع شد که چون سلیمان از گفتن تمامی این دعا و التماس نزد خداوند فارغ شد، از پیش قربانگاه خداوند از زانو زدن و دراز نمودن دستهای خود به سوی آسمان برخاست،

۲تواریخ 6:13

زیرا که سلیمان سکویی برنجین را که طولش پنج ذراع، و عرضش پنج ذراع، و بلندیش سه ذراع بود، ساخته، آن را در میان صحن گذاشت و بر آن ایستاده، به حضور تمامی جماعت اسرائیل زانو زد و دستهای خود را به سوی آسمان برافراشته،

نِحِمیا 1:4

و چون این سخنان را شنیدم، نشستم و گریه کرده، روزهایی چند ماتم داشتم و به حضور خدای آسمانها روزه گرفته، دعا نمودم.

مزامیر 141:2

دعای من به حضور تو مثل بخور آراسته شود، و برافراشتن دست‌هایم، مثل هدیه شام.

مزامیر 143:6

دست‌های خود را به سوی تو دراز می‌کنم. جان من مثل زمین خشک، تشنه تو است، سلاه.

مزامیر 95:6

بیایید عبادت و سجده نماییم و به حضور آفریننده خود خداوند زانو زنیم!

خروج 9:29

موسی به او گفت: «چون از شهر بيرون روم، دستهای خود را نزد خداوند خواهم افراشت، تا رعدها متوقف شود و تگرگ ديگر نيايد، تا بدانی جهان از آن خداوند است.

خروج 9:33

موسی از حضور فرعون از شهر بيرون شده، دستهای خود را نزد خداوند برافراشت. رعدها و تگرگ متوقف شد و باران بر سرزمين نباريد.

اِشعیا 1:15

هنگامی که دستهای خود را دراز می‌کنید، چشمان خود را از شما خواهم پوشانید و چون دعای بسیار می‌کنید، مقبول نخواهم نمود، زیرا که دستهای شما پر از خون است.

دانیال 10:2

در آن روزها من، دانیال، سه هفته تمام ماتم گرفتم.

لوقا 22:41

و او از ایشان به مسافت پرتاپ یک سنگ دور شده، به زانو در آمد و دعا کرده، گفت:

اعمال رسولان 21:5

و چون آن روزها را به سر بردیم، روانه گشتیم و همه با زنان و کودکان تا بیرون شهر ما را بدرقه نمودند و به کناره دریا زانو زده، دعا کردیم.

افسسیان 3:14

از این سبب، زانو می‌زنم نزد آن پدر،