عِزرا 8:21 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²¹ پس من در آنجا نزد رود اَهَوا به روزه داشتن اعلان نمودم تا خویشتن را در حضور خدای خود فروتن نموده، سفری امن برای خود و اهل خانه خویش و همه اموال خود از او بطلبیم.

هزارۀ نو

²¹ آنجا، نزد رود اَهَوا، به روزه اعلام کردم، تا خویشتن را نزد خدایمان متواضع کرده، از او برای خود و فرزندان و تمامی اموال خویش سفری امن بطلبیم،

Persian Old Version

²¹ پس من در آنجانزد نهر اهوا به روزه داشتن اعلان نمودم تاخویشتن را در حضور خدای خود متواضع نموده، راهی راست برای خود و عیال خویش وهمه اموال خود از او بطلبیم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²¹ وقتی در کنار رود اهوا بودیم، اعلام نمودم همگی روزه بگیریم تا به این وسیله خود را در حضور خدای خود فروتن کنیم و از او بخواهیم در این سفر ما را همراه زن و فرزندان و اموالمان حفظ نماید.

مژده برای عصر جدید

²¹ در آنجا، در کنار نهر اهوا، از همه خواستم تا با هم روزه بگیریم و با فروتنی از خدای خویش بخواهیم، ما را در سفرمان رهبری کند و ما و فرزندانمان و اموالمان را محافظت فرماید.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²¹ در آنجا، در کنار نهر اَهْوا، از همه خواستم تا با هم روزه بگیریم و با فروتنی از خدای خویش بخواهیم که ما را در سفرمان رهبری کند و ما و فرزندانمان و اموالمان را محافظت فرماید.

عِزرا 8:21 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲تواریخ 20:3

پس یِهوشافاط بترسید و بر آن شد که به خداوند روی آورد. و در تمامی یهودا به روزه اعلان کرد.

۲تواریخ 20:4

و یهودا جمع شدند تا از خداوند درخواست نمایند و از تمامی شهرهای یهودا آمدند تا خداوند را طلب نمایند.

عِزرا 8:15

پس ایشان را نزد رودی که به اَهَوا می‌رود، جمع کردم و در آنجا سه روز اردو زدیم و چون قوم و کاهنان را بازدید کردم، از پسران لاوی کسی را در آنجا نیافتم.

عِزرا 8:31

پس در روز دوازدهم ماه اول از رود اَهَوا کوچ کرده، متوجه اورشلیم شدیم و دست خدای ما با ما بود و ما را از دست دشمنان و راهزنان سر راه خلاصی داد.

نِحِمیا 9:1

و در روز بیست و چهارم این ماه، قوم اسرائیل روزه‌دار و پلاس در بر و خاک بر سر جمع شدند.

اِستر 4:16

«برو و تمامی یهود را که در شوش یافت می‌شوند، جمع کن و برای من روزه گرفته، سه شبانه‌روز چیزی مخورید و میاشامید و من نیز با کنیزانم همچنین روزه خواهیم داشت. و به همین طور، نزد پادشاه داخل خواهم شد، اگر‌چه خلاف قانون است؛ و اگر هلاک شدم، هلاک شدم.»

مزامیر 137:1

نزد نهرهای بابِل آنجا نشستیم و گریه نیز کردیم، چون صهیون را به یاد آوردیم.

مزامیر 5:8

‌ای خداوند، به سبب دشمنانم مرا به عدالت خود هدایت نما و راه خود را پیش روی من راست گردان.

مزامیر 5:9

زیرا در زبان ایشان حقیقت نیست؛ باطن ایشان تنها برای شرارت است؛ گلوی ایشان قبر گشاده است و زبانهای خود را جلا می‌دهند.

مزامیر 8:2

از زبان کودکان و شیرخوارگان به خاطر دشمنانت قوت را بنا نهادی تا دشمن و انتقام گیرنده را ساکت گردانی.

امثال 3:6

در همه راه‌های خود او را بشناس و او طریق‌هایت را راست خواهد گردانید.

اِشعیا 30:21

و گوشهایت سخنی را از عقب تو خواهد شنید که می‌گوید: «راه این است، در آن گام بردار!» هنگامی که به طرف راست یا چپ می‌گردی.

اِشعیا 35:8

و در آنجا شاهراهی و طریقی خواهد بود و ”طریق مقدس“ نامیده خواهد شد و نجسان از آن عبور نخواهند کرد، بلکه تنها به جهت ایشان خواهد بود. و هر که در آن راه روان شود، اگر چه هم جاهل باشد، گمراه نخواهد گردید.

اِشعیا 42:16

و کوران را به راهی که ندانسته‌اند رهبری نموده، ایشان را به راههایی که آگاه نیستند، هدایت خواهم نمود. ظلمت را پیش ایشان به نور و ناهموار را به هموار تبدیل خواهم کرد. این کارها را به جا آورده، ایشان را رها نخواهم نمود.

اِشعیا 49:10

گرسنه و تشنه نخواهند بود و حرارت و آفتاب به ایشان ضرر نخواهد رسانید، زیرا آنکه بر ایشان ترحم دارد، ایشان را هدایت خواهد کرد و نزد چشمه های آب ایشان را رهبری خواهد نمود.

اِشعیا 58:3

و می‌گویند: ”چرا روزه داشتیم و ندیدی؟ جانهای خویش را رنجانیدیم و توجه نکردی؟“ اینک شما در روز روزه خویش خوشی خود را می‌یابید و بر کارگران خود ظلم می‌نمایید.

اِشعیا 58:5

آیا روزه‌ای که من می‌پسندم مثل این است؟ روزی که آدمی جان خود را برنجاند و سر خود را مثل نی خم ساخته، پلاس و خاکستر زیر خود بگستراند؟ آیا این را روزه و روز مقبول خداوند می‌خوانی؟

اِرمیا 10:23

‌ای خداوند، می‌دانم که راه انسان از آنِ او نیست و آدمی که راه می‌رود، قادر بر هدایت قدمهای خویش نمی‌باشد.

اِرمیا 42:3

تا یهوه خدایت ما را به راهی که باید برویم و به ‌کاری که باید بکنیم، اعلام نماید.»

دانیال 9:3

پس روی خود را به سوی خداوند خدا متوجه ساختم تا با دعا و التماسها و روزه و پلاس و خاکستر درخواست نمایم؛

یوئیل 1:14

روزه را تعیین نمایید و محفل مقدس را فرا خوانید. مشایخ و تمامی ساکنان سرزمین را به خانه یهوه خدای خود جمع نموده، نزد خداوند التماس نمایید.

لاویان 16:29

این برای شما قانون دائمی باشد، که در روز دهم از ماه هفتم جانهای خود را ذلیل سازید و هیچ کار مکنید، خواه بومی و خواه غریبی که در میان شما مسکن گزیده است.

لاویان 16:31

این سبّت آرامی برای شماست، پس جانهای خود را ذلیل سازید. این است قانون دائمی.

لاویان 23:29

و هر کسی ‌که در همان روز خود را رنجور نسازد، از قوم خود بریده خواهد شد.

یونس 3:5

مردمان نینوا به خدا ایمان آوردند و به روزه اعلام کرده، از بزرگ تا کوچک پلاس پوشیدند.

یونس 3:7

پادشاه فرمانی صادر کرد و فرمان در سراسر نینوا جار کشیده شد: «به فرمان پادشاه و بزرگانش، هیچ انسان یا حیوان، گله یا رمه، چیزی نخورند و نچرند و آب ننوشند.

اعداد 14:3

چرا خداوند ما را به اين زمين می‌آورد؟ تا به دم شمشير بيفتيم، و زنان و کودکان ما به يغما برده شوند؟ آيا برگشتن به مصر برای ما بهتر نيست؟»

اعداد 14:31

اما کودکان شما که درباره آنها گفتيد که به يغما برده خواهند شد، ايشان را داخل خواهم کرد و ايشان زمينی را که شما رد کرديد، خواهند شناخت.

اعمال رسولان 2:39

زیرا که این وعده است برای شما و فرزندان شما و همهٔ آنانی که دورند، یعنی هر که خداوند خدای ما او را بخواند.»

داوران 20:26

آنگاه تمامی قوم اسرائیل، يعنی تمامی قوم برآمده، به بِیت‌ئیل رفتند و گريه کرده، در آنجا به حضور خداوند توقف نمودند. و آن روز را تا شام روزه داشته، قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های سلامتی به حضور خداوند تقدیم کردند.

۱سموئیل 7:6

پس آنان در مِصفه جمع شدند و آب کشيده، آن را به حضور خداوند ريختند، و آن روز را روزه داشته، در آنجا گفتند: « ما بر خداوند گناه کرده‌ايم.» و سَموئيل قوم اسرائیل را در مِصفه داوری نمود.