عِزرا 4:13 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹³ الان پادشاه را معلوم باد که اگر این شهر بنا شود و حصارهایش تمام گردد، جزیه و باج و خراج نخواهند داد و بالاخره به پادشاهان ضرر خواهد رسید.

هزارۀ نو

¹³ پس پادشاه آگاه باشد که اگر این شهر از نو بنا شود و دیوارهایش بر پا گردد، آنها دیگر جَزیه و باج و خَراج نخواهند پرداخت و این به زیان خزانۀ سلطنتی تمام خواهد شد.

Persian Old Version

¹³ الان پادشاه را معلوم باد که اگر این شهر بنا شودو حصارهایش تمام گردد، جزیه و خراج و باج نخواهند داد و بالاخره به پادشاهان ضرر خواهدرسید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹³ پادشاه آگاه باشند که اگر این شهر و حصارهایش دوباره ساخته شود، بی‌گمان به زیان پادشاه خواهد بود، زیرا بعد از آن یهودیان دیگر به شما باج و خراج نخواهند داد.

مژده برای عصر جدید

¹³ اعلیحضرتا، اگر این شهر دوباره ساخته شود و دیوارهایش تکمیل شود، مردمش از پرداخت مالیات و باج و خراج خودداری خواهند کرد و درآمد خزانهٔ سلطنتی کاهش خواهد یافت.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹³ اعلیحضرتا، اگر این شهر دوباره ساخته شود و دیوارهایش تکمیل شوند، مردمش از پرداخت مالیات و باج و خراج خودداری خواهند کرد و درآمد خزانۀ سلطنتی کاهش خواهد یافت.

عِزرا 4:13 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

عِزرا 4:14

پس چونکه ما نمک خانه پادشاه را می‌خوریم، ما را شایسته نیست که ضرر پادشاه را ببینیم، بنابراین فرستادیم تا پادشاه را اطلاع دهیم،

عِزرا 4:20

و پادشاهان قوی در اورشلیم بوده‌اند که بر تمامی ماورای رود سلطنت می‌کردند و جزیه و باج و خراج به ایشان می‌دادند.

عِزرا 7:24

و شما را اطلاع می‌دهیم که بر همه کاهنان و لاویان و سرایندگان و دربانان و نِتینیم و خادمان این خانه خدا جزیه و باج و خراج نهادن جایز نیست.

نِحِمیا 5:4

و بعضی گفتند که «نقره را به عوض مزرعه‌ها و تاکستانهای خود برای خراج پادشاه قرض گرفتیم.

مزامیر 119:69

متکبّران بر من دروغ بستند. و امّا من به تمامی دل پندهای تو را نگاه داشتم.

مزامیر 52:2

زبان تو شرارت را به وجود می‌آورد، مثل تیغ تیز، ای حیله‌گر!

مَتّی 17:25

گفت: «بلی.» و چون به خانه درآمده، عیسی بر او پیشی گرفته، گفت: «ای شمعون، چه گمان داری؟ پادشاهان جهان از چه کسان باج و خراج می‌گیرند؟ از فرزندان خویش یا از بیگانگان؟»

مَتّی 9:9

چون عیسی از آنجا می‌گذشت، مردی را ملقب به متّی به خراجگاه نشسته دید. به او گفت: «مرا پیروی کن.» متّی بی‌درنگ برخاسته، از عقب وی روانه شد.