حزقیال 9:8 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁸ و چون ایشان می‌کشتند و من باقیمانده بودم، به روی خود در‌افتاده، التماس نمودم و گفتم: «آه، ‌ای خداوند یهوه، آیا چون غضب خود را بر اورشلیم می‌ریزی، تمامی باقیماندگان اسرائیل را هلاک خواهی ساخت؟»

هزارۀ نو

⁸ همچنان که می‌کشتند و من تنها مانده بودم، به روی درافتادم و فریاد برکشیده، گفتم: «آه ای خداوندگارْ یهوه! آیا در ریختن غضب خود بر اورشلیم، جملۀ باقیماندگان اسرائیل را هلاک خواهی کرد؟»

Persian Old Version

⁸ وچون ایشان میکشتند و من باقیمانده بودم به روی خود درافتاده، استغاثه نمودم و گفتم: «آهای خداوند یهوه آیا چون غضب خود را براورشلیم میریزی تمامی بقیه اسرائیل را هلاک خواهی ساخت؟»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁸ وقتی آنها کشتار را شروع کردند و من تنها مانده بودم، رو به خاک افتادم و فریاد زدم: «ای خداوند یهوه! آیا تو بر اورشلیم آنقدر غضبناک هستی که هر کسی را که در اسرائیل باقی مانده باشد، از بین خواهی برد؟»

مژده برای عصر جدید

⁸ هنگامی‌که کشتار ادامه داشت، من در آنجا تنها بودم. با صورت روی زمین افتادم و فریاد بر آوردم: «ای خداوند متعال، آیا اکنون که خشم خود را بر اورشلیم فرو می‌ریزی، تمام بازماندگان اسرائیل را خواهی کشت؟»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁸ هنگامی‌که کشتار ادامه داشت، من در آنجا تنها بودم. با صورت روی زمین افتادم و فریاد برآوردم: «ای خداوند متعال، آیا با فروریختن خشم خود بر اورشلیم، تمام بازماندگان اسرائیل را هم خواهی کشت؟»

حزقیال 9:8 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 18:23

و ابراهیم نزدیک آمده، گفت: «آیا عادل را با شریر هلاک خواهی کرد؟

۱تواریخ 21:16

داوود چشمان خود را برافراشته، فرشته خداوند را ديد که در ميان زمين و آسمان ايستاده است و شمشيری برهنه در دستش بر اورشليم برافراشته است. پس داوود و مشايخ پلاس به تن کرده، به روی خود درافتادند.

عِزرا 9:5

و در وقت هدیه شام، از زار خود برخاستم و با لباس و ردای دریده، به زانو درآمدم و دست خود را به سوی یهوه خدای خویش برافراشتم.

اِرمیا 14:13

پس گفتم: «آه، ‌ای خداوند یهوه، اینک انبیا به ایشان می‌گویند که ”شمشیر را نخواهید دید و قحطی به شما نخواهد رسید، بلکه شما را در این مکان صلح و سلامتی پایدار خواهم داد.“»

اِرمیا 14:19

آیا یهودا را به تمامی ترک کرده‌ای؟ و آیا جانت صَهیون را منفور داشته است؟ چرا ما را چنان زده‌ای که برای ما هیچ علاجی نیست؟ برای صلح و سلامتی انتظار کشیدیم، اما هیچ خیری نیامد، و برای زمان شفا، و اینک وحشت پدید آمد.

اِرمیا 4:10

پس گفتم: «آه، ‌ای خداوند یهوه! به راستی که این قوم و اورشلیم را بسیار فریب دادی، آنگاه که گفتی ”شما را صلح و سلامت خواهد بود.“ و حال آنکه شمشیر به‌ جان ایشان رسیده است.»

حزقیال 11:13

و واقع شد که چون نبوت کردم، فِلَطیا پسر بِنایا مُرد. پس به روی خود در‌افتاده، به صدای بلند فریاد نمودم و گفتم: «آه، ‌ای خداوند یهوه، آیا تو باقیماندگان اسرائیل را به تمامی هلاک خواهی ساخت؟»

حزقیال 4:14

پس گفتم: «آه، ‌ای خداوند یهوه، اینک جان من هرگز نجس نشده و از جوانی خود تا به حال جسد مُرده و یا دریده شده را نخورده‌ام و گوشت نجس به دهانم نرفته است.»

حزقیال 7:8

الان عنقریب غضب خود را بر تو خواهم ریخت و خشم خویش را بر تو به پایان رسانیده، تو را مطابق راههایت داوری خواهم نمود و تمامی کارهای زشتت را بر سر خود تو خواهم آورد.

اعداد 14:5

پس موسی و هارون به حضور تمامی گروه جماعت قوم اسرائیل به رو افتادند.

اعداد 16:4

و چون موسی اين را شنيد به روی خود در افتاد.

اعداد 16:45

«از ميان اين جماعت دور شويد تا ايشان را ناگهان هلاک سازم.» و ايشان به روی خود در افتادند.

تثنیه 9:18

و مثل دفعه اول، چهل روز و چهل شب به حضور خداوند به روی در افتادم؛ نه نان خوردم و نه آب نوشيدم، به خاطر همه گناهان شما که کرده و کار ناشايسته که در نظر خداوند عمل نموده، خشم او را برانگیختید.

یوشع 7:6

یوشَع و مشايخ اسرائيل جامه خود را چاک زده، پيش صندوق خداوند تا شامگاه رو به زمين افتادند، و خاک به‌ سرهای خود پاشيدند.